ستاره های عظیم که تعداد آنها به 9 عدد می رسد و 100 برابر بزرگتر از خورشید هستند، توسط تلسکوپ هابل مکان یابی شدند.
کشف خوشه ای از ستاره های عظیم که با نام R136 شناخته می شود، یک نمونه ی بزرگ از ستاره های غول آسایی است که تا به امروز شناخته شده و سوالات بیشماری را درباره ی نحوه ی شکل گیری آنها به وجود آورده است.
یک تیم بین المللی از دانشمندان به سرپرستی محقق دانشگاه شفیلد، با ترکیب تصاویر دوربین میدان گسترده ی 3، با رزولوشن فرابنفش فضایی بی نظیر را که از طیف نگار تصویر برداری تلسکوپ فضایی STIS تهیه شده، توانستند خوشه ی ستاره ای جوان را برای اولین بار توسط اشعه ی فرابنفس تشریح کنند.
خوشه ی ستاره های عظیم با فاصله ی چند سال نوری، در ناحیه ی تارانتولا نبولا قرار دارد؛ که خود این ناحیه در ابر ماژولانی با فاصله ی 170000 سال نوری قرار گرفته است. این خوشه ی جوان میزبان جرم فوق العاده بالا، حرارت و ستاره های درخشان است که انرژی آنها معمولا به شکل فرابنفش می تابد؛ به همین دلیل دانشمندان توانستند از طریق تابش های فرابنفش، خوشه را مکان یابی کنند. این مطالعات، علاوه بر کشف 9 ستاره ی عظیمی که 100 برابر بزرگ تر از خورشید هستند، ده ها ستاره ای که 50 برابر جرم خورشیدی هستند، نیز آشکار کرد.
ستاره های عظیم کشف شده به طرز شگفت انگیزی درخشان و روشن هستند. این 9 ستاره در کنار هم با ضریب 30 میلیون، درخشان تر از خورشید هستند. پال کراوتر، فیزیک دان و استاد اخترشناسی دانشگاه شفیلد، به عنوان نویسنده ی ارشد این مطالعات اعلام کرد: “نتیجه ی این تحقیقات نشان می دهد، با وجود اینکه تلسکوپ هابل بیش از 25 سال سابقه دارد، هنوز هم زمینه های مختلف علمی وجود دارند که توانایی های هابل در آن منحصر به فرد است. توانایی تمایز اشعه ی فرابنفش از منطقه ای پرتراکم و مجزا کردن پیکره ی هر کدام از ستاره ها، تنها با استفاده از ابزار های تعبیه شده در هابل امکان پذیر بود.”
پروفسور کراوتر و تیم بین المللی محققان او در سال 2010، وجود چهار ستاره را داخل خوشه ی R136 ثابت کردند؛ هر کدام از آنها 150 برابر بزرگتر از جرم خورشید بودند. در آن زمان اندازه ی این ستاره ها که از حدود اندازه های ستاره ها پیشی گرفته بودند، بسیار تعجب آور بود و مورد پذیرش همه قرار گرفت.
در حال حاضر، سرشماری جدید صورت گرفته که در باشگاه ماهانه ی انجمن نجوم رویال به چاپ رسیده، نشان می دهد که 5 ستاره ی دیگر که 100 برابر بزرگتر از خورشید هستند در خوشه ی ستاره های عظیم R136 وجود دارند. این مساله سوالات زیادی را در باره ی نحوه ی شکل گیری آنها به وجود آورده که همچنان نامعلوم مانده است.
سعیده کابالرو نیوس، از داشنگاه شفیلد یکی دیگر از محققان این مطالعه، گفت: “برخی از نظریه ها معتقدند که ستاره های عظیم نتیجه ی ادغام ستاره هایی با جرم کمتر در سیستم های دوتایی هستند. اما تا آنجاییکه ما از فرکانس های ادغام های عظیم می دانیم، این مساله نمی تواند باعث شکل گیری تمام این 9 ستاره باشد؛ بنابراین این احتمال وجود دارد که این ستاره ها از روند شکل گیری ستاره ها نشات گرفته باشد.”
تیم محققان برای کشف سرمنشا این ستاره ها، به بررسی پایه اطلاعات ادامه خواهند داد. یک تحلیلگر از رصدخانه ی اپتیکال جدید STIS، این امکان را فراهم خواهد کرد تا آنها بتوانند تحقیقات نزدیکی را در سیستم های دوتایی در R136 داشته باشند؛ سیستم های دوتایی می تواند سیاهچاله های عظیم دوتایی را ایجاد کند که در نهایت با هم ادغام شده و امواج گرانشی را به وجود می آورند.
علیرغم این کشف جدید، هنوز هم رکورد بزرگ ترین خوشه مربوط به R136a1 است که جرم ستاره های آن 250 برابر جرم خورشید برآورد می شود.
.
با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.
.
منبع: futurity
