کلونی‌های باکتری داینوکوکوس توانسته‌اند بیش از 3 سال در سطح خارجی استگاه فضایی زنده بمانند. این نتیجه یک آزمایش چندساله است. با ادامه این خبر با تکراتو همراه باشید.
دانشمندان آزمایش‌هایی بر روی کلونی‌های باکتری داینوکوکوس چسبیده به سطح بیرونی ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) انجام داده و متوجه شده‌اند که آنها میتوانند دستکم سه سال دوام بیاورند.
براساس یک پژوهش جدید نوعی باکتری که مقاومت بالایی در برابر تشعشع و دیگر خطرات زیست محیطی دارد برای مدت سه سال در ایستگاه فضایی بین المللی زنده مانده است. با بررسی بیشتر همراه باشید.
باکتری داینوکوکوس
مقاوم ترین جاندار جهان که 3 سال در فضا زنده ماند!
در یکی از ماموریت های فضایی ژاپن موسوم به نپوپو (Tanpopo) گلوله هایی از باکتری Deinococcus خشک شده درون صفحاتی از آلومینیوم پیچیده شد و سپس درون پنل های خارج از ایستگاه فضایی بین المللی در مقابل تشعشعات کیهانی قرار داده شد.
این یافته به این گمانه‌زنی دامن زده است که باکتریها میتوانند در سفری در فضا از زمین به مریخ زنده بمانند. دانشمندی به نام آکیهیکو یاماگیشی از دپارتمان داروسازی و علوم حیات دانشگاه توکیوی ژاپن می‌گوید که این مطالعه اثبات می‌کند که باکتریها میتوانند در فضا زنده بمانند و میتوانند از سیاره‌ای به سیاره دیگر انتقال یابند.
باکتری Deinococcus در زمین یافت می شود و به خاطر توانایی اش برای زنده ماندن در شرایط دشوار از جمله سرما، بی آبی و محیط های اسیدی به باکتری Conan شهرت یافته. در کتاب رکوردهای گینس از این باکتری با عنوان مقاوم ترین گونه حیات در برابر تشعشع یاد شده است.
یکی از دغدغه‌های عمده ناسا این است که انسان‌ها ممکن است دیگر سیاره‌ها و اجرام فضایی را با باکتریهایی که از سیاره ما با خود برده‌اند آلوده کنند. یاماگیشی می‌گوید که دانشمندان نمی‌دانند که آیا حیات بر روی مریخ ظهور یافته و توانسته است به زمین انتقال یابد، بدین معنا که ما ممکن است فرزندان حیات مریخی باشیم. وی می‌گوید که اگر این سفر بین زمین و مریخ برای باکتریها ممکن باشد، احتمال یافتن حیات در سیارات خارج از منظومه خورشیدی افزایش می‌یابد.
به گفته دانشمندان این باکتری میتواند تا سه هزار برابر میزان تشعشعی که برای انسان مرگبار است را تحمل کند. دانشمندان در ابتدا این باکتری را درون قوطی های کنسرو گوشت قرار دادند که طی فرایند استریلیزاسیون در معرض پرتو قرار می گیرند. آنها در ادامه در بازه زمانی ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ گلوله ای خشک شده از این باکتری را درون آزمایشگاهی به نام Exposed Facility قرار دادند که خارج از ماژول ژاپنی ایستگاه فضایی بین المللی موسوم به کیبو قرار دارد.
باکتریهایی که ناسا در این مطالعه استفاده نموده است باکتری‌های راکتور هسته‌ای (Deinococcus) نامیده می‌شوند، که طبیعتا بسیار به تابش مقاومند چرا که دارای توانایی تعمیر DNA خود در زمانی که آسیب ببیند برخوردارند. یکی از اهداف اصلی این مطالعه تعیین این بود که آیا باکتریها میتوانند در محیط‌های نامساعد فضایی که در آنها سطوح اشعه، به ویژه در طیف فرابنفش، فوق‌العاده بالا هستند دوام بیابند یا نه.
البته نتایج به دست آمده کاملا به ضخامت گلوله های تهیه شده از باکتری بستگی داشت. گلوله هایی که ضخامت شان از ۰.۵ میلیمتر بیشتر بود توانستند که در این دوره زنده بمانند هرچند که DNA آنها آسیب دیده بود با این حال باکتری هایی که در سطح رویی این گلوله ها یا کلونی ها قرار داشتند مرده بودند. این آزمایش برای تست فرضیه پان اسپرمیا انجام شد که براساس آن میکروب ها میتوانند از سیاره ای به سیاره دیگر انتقال یافته و حیات را پخش کنند.
بیشتر بخوانید:
- بیشترین فالوور اینستاگرام در سال 2020
- بهترین برند سیگار ؛ با محبوب ترین و پرفروش ترین برندهای سیگار آشنا شوید
- رکورد لایو اینستاگرام
- پربازدیدترین ویدیوهای یوتیوب با بیش از 35 میلیارد بار مشاهده
- پردرآمدترین شغل های دنیا در سال 2019
- بهترین یوتیوبرها و استریمرهای ایرانی
- بازی مومو (Momo) ؛ چالش خودکشی در واتساپ و فیسبوک
- آشنایی با پرجمعیت ترین کانال های تلگرام
- آموزش تله کینزی در 10 دقیقه به صورت رایگان!
- رکورد کامنت اینستاگرام
- بهترین بازی ماشین اندرویدی 2020
- بیشترین لایک در اینستاگرام
- بیشترین فالوور اینستاگرام در ترکیه
.
منبع: slashgear
نظر شما در خصوص کلونی‌های مقاوم باکتری داینوکوکوس چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با تکراتو در میان بگذارید!
