مارکا، آ اس و برخی دیگر از نشریات معتبر فوتبالی، درگذشت دیگو مارادونا اسطوره فوتبال جهان، فاتح جام جهانی 1986 و خالق گل دست خدا را تایید کرده اند.
دیگو مارادونا اسطوره فوتبال جهان فوت کرد. وی پیش از این به دلیل تومور در مغز در بیمارستان بستری شده بود و مورد جراحی واقع شده بود. فدراسیون فوتبال آرژانتین نیز درگذشت دیگو آرماندو مارادونا را تایید کرد.
مارادونا از بزرگترین و مهمترین فوتبالیست های تاریخ جهان بود که لحظات خارق العاده ای را برای فوتبال دوستان پدید آورد.
درگذشت دیگو مارادونا ؛ اسطوره فوتبال جهان درگذشت!
دیگو مارادونا اسطوره فوتبال آرژانتین و تیم‌های بارسلونا، ناپولی و بوکاجونیورز در ۶۰ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت. رسانه‌ها لحظاتی پیش خبر از درگذشت دیگو مارادونا دادند و او چند روز پس از مرخص شدن از بیمارستان، جانش را از دست داد.
مارادونا چندی پیش در بیمارستان بستری شده بود و به دلیل این که در مغزش خون لخته شده بود، تحت عمل جراحی قرار گرفت. دُن‌دیگو با بهبود حالش مرخص شد، اما امروز سرانجام درگذشت.
مارادونا اولین بازیکن در تاریخ فوتبال بود که دو مرتبه رکورد نرخ نقل و انتقالات را در جهان شکست. او اولین بار با بهای ۵ میلیون یورو به بارسلونا در لالیگا و بار دوم با بهای ۶٫۹۵ میلیون یورو به ناپولی در سری آ پیوست.
فوت دیگو مارادونا
او در دوران حرفه‌ای خود برای تیم‌های آرژانتینوس جونیورز، بوکا جونیورز، بارسلونا، ناپولی و سویا و نیولز اولد بویز به عنوان یک بازی‌ساز توانا، در پست هافبک هجومی بازی کرد. مارادونا در بارسلونا و ناپولی به بیشتر موفقیت‌های باشگاهی‌اش دست یافت.
تیم ملی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۸۶ با کاپیتانی مارادونا قهرمان شد. نمایش مارادونا در آن جام جهانی یکی از به یادماندنی‌ترین لحظات تاریخ فوتبال را رقم زد، به خصوص دو گلی که به تیم ملی فوتبال انگلیس زد.
مارادونا در آن مسابقه یک گل را با دست وارد دروازه حریف کرد که به “دست خدا” معروف شد. گل دوم مارادونا که پس از دریبل کردن بسیاری از بازیکنان انگلیس به ثمر رسید به اعتقاد بسیاری از علاقه‌مندان فوتبال به زیباترین گل جام جهانی است.
مارادونا در دوران بازی سابقه حضور در باشگاه‌های مختلفی مانند بارسلونا و ناپولی را در کارنامه داشت. موفق‌ترین دوران ورزشی او در باشگاه ناپولی بود که همراه با این تیم قهرمان ایتالیا و اروپا شد.
مارادونا در چهار جام جهانی برای آرژانتین بازی کرد و در ۹۱ بازی ملی ۳۴ گل برای این تیم زد.
آرژانتین با رهبری مارادونا به فینال جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا نیز رسید، اما در فینال بازی را به آلمان غربی باخت. او در جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا هم حاضر شد، اما به دلیل استفاده از ماده ممنوعه افدرین، از ترکیب تیم کنار گذاشته شد.
مارادونا در دوره دوم حرفه‌اش با مشکل اعتیاد به کوکائین روبرو شد، او در سال ۱۹۹۱ نیز به دلیل مثبت شدن آزمایش دوپینگ ۱۵ ماه محروم شد.
دیگو مارادونا کیست
او سال ۱۹۹۷ و در روز تولد ۳۷ سالگی‌اش در حالی که برای دومین دوره پیراهن تیم بوکا جونیورز را به تن داشت، از فوتبال حرفه‌ای به عنوان بازیکن بازنشسته شد.
مارادونا پس از دوران بازی به مربی‌گری روی آورد اما هرگز نتوانست موفقیت‌های درخشان دوران بازی را تکرار کند. او در زمان مرگ سرمربی جیمناسیا لاپلاتا در لیگ آرژانتین بود.
این ششمین تجربه مارادونا به عنوان مربی بود. او از سال ۲۰۰۸ به مدت دو سال سرمربی تیم ملی فوتبال آرژانتین نیز بود و این تیم را به یک‌چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی رساند.
او تجربه مربی‌گری در مکزیک و امارات متحده عربی را نیز داشت.
واکنش کاربران شبکه های اجتماعی به خبر درگذشت دیگو مارداونا
کاربران در شبکه های اجتماعی واکنش های متفاوتی به این موضوع داشته اند. با ما باشید تا واکنش کاربران توییتر به خبر درگذشت دیگو مارادونا را بررسی کنیم.
در اولین قدم شاید بهترین کار نقل واکنش اکانت توییتر باشگاه ناپولی به خبر درگذشت دیگو مارادونا باشد. دوران بازی مارادونا در ناپولی نقطه عطف زندگی حرفه ای او بود. مارادونا با ناپولی موفق به فتح دو اسکودتو و یک لیگ اروپا شد. این دوران، درخشان ترین دوره تاریخ ناپولی است و همه در شهر ناپل مارادونا را به مانند یک الهه میپرستند.
اکانت توییتر باشگاه ناپولی با گذاشتن تصویری از اسطوره فوتبال دنیا درگذشت او را تسلیت گفته است.
دیگو مارادونا کیست
کاربر دیگری نوشته:
درسته که عمرت نسبتا کوتاه بود؛ ولی حسرت چیزی تو دلت نموند… خوبه که هرجوری دلت خواسته زندگی کردی!
کاربر دیگری میگوید:
اگر من روزنامه نگار بودم تیتر می‌زدم: «دست خدا از دنیا کوتاه شد»
یکی دیگر از کاربران در واکنش به خبر فوت دیگو مارادونا نوشته:
خدای فوتبال خالق دست خدا دیگو ارماندو مارادونا درگذشت
کاربری با نام علیار اینگونه نسبت به خبر مرگ دیگو مارادونا واکنش نشان داده است:
دیگو مارادونا کیست
یکی دیگر از کاربران درباره مرگ اسطوره فوتبال جهان اینگونه نوشته است:
فوتبال جهان عزادار شد. دیگه فوتبال مزه سابق و نداره. دیگو مارادونا افسانه ای درگذشت
کاربری به نام علیرضا در واکنش به خبر فوت مارادونا چنین نوشته است:
یکی دیگر از اسطوره های ضد امپریالیسم رفت. از دیگو آرماندو مارادونا بزرگ این جمله به یادگار ماند که: من از هرچه از آمریکا می‌آید متنفرم. با تمام توان از آن متنفرم. خداحافظ اسطوره…
دیگو مارادونا کیست
دیگری درباره خبر درگذشت دیگو مارادونا چنین نوشته است:
درگذشت دیگو مارادونا رو به فوتبال جهان تسلیت عرض میکنم و فوتبال دوستان عزیز تسلیت میگم اسطوره فوتبال جهان مارادونا
امین از دیگر کاربران توییتر در واکشن به خبر درگذشت دیگو مارادونا میگوید:
دیگو مارادونا معروف به دست خدا در سن 60 سالگی درگذشت. روحش در آرامش ابدی
یکی دیگر از کاربران توییتر در واکنش به خبر فوت دیگو مارادونا نوشته:
مرگ تنها چیزی است که دریبل زدنی نیست. حتی برای خدای فوتبال جهان! مارادونا درگذشت
دیگو مارادونا کیست
گری لینکر مجری معروف برنامه Match of The Day در واکنش به خبر فوت دیگو مارادونا در حساب توییتری خود نوشته:
«گزارش ها از آرژانتین حاکی از درگذشت دیگو مارادونا اسطوره فوتبال دنیاست. با اختلاف بهترین بازیکن دوران حرفه ای من و احتمالا بهترین بازیکن تاریخ. بعد از گذران یک زندگی پر برکت اما پر از مشکلات، امیدوارم او بالاخره آرامش را در دستان خدا پیدا کند.»
یکی دیگر از کاربران نوشته:
رسمی دیگو مارادونا با عقد قراردادی دائمی به خدا پیوست
یک فوتبالیست تک‌رو، نابغه و سرشار از تناقض. دیگو مارادونا مردی که بعید است بسیای از ما بتوانیم نظیرش را در زندگی ببینیم. با تایید خبر درگذشت دیگو مارادونا قصد داریم نگاهی به زندگی حرفه ای او داشته باشیم.
زندگی او سرشار از قله‌هایی است که کمتر کسی روی آن ایستاده، البته قبل از سقوطی مهیب به تاریک‌ترین و عمیق‌ترین نقطه دره ناامیدی. مردی که نتوانست خودش را با شمایل خداگونه‌ای که از او ساخته شده بود، وفق دهد؛ هرچند که حالا به نظر می‌رسد این‌ها هم بخشی جدانشدنی از اسطوره مارادونا هستند.
تصویر مارادونا در شهر ناپل: مارادونا در این شهر به مثابه یک قدیس قلمداد می‌شود.
برای این که بتوانید درست و حسابی دیگو مارادونا را بشناسید، ابتدا باید معمای آرژانتین را حل کنید: کشوری که به دیگو‌ها نیاز دارد تا آن را مسیح‌گونه به سطحی برساند که فکر می‌کند سزاوارش است. برای شناختن مارادونا باید بدانید که او یک زندگی مملو از پارادوکس داشت، همراه با اشتباهاتی بزرگ و لحظه‌هایی حماسی.
سال ۱۹۸۶ فرانسیس کورنخو، مربی وابسته به تیم‌های پایه باشگاه آرژنتونیوس جونیورز، مجبور شد به وییا فیوریتو سفر کند تا ببینند سن یک بچه با مدارک شناسایی‌اش تطابق دارد یا نه. او پس از این که تمرین آن بچه را دید، گفت: “خیلی نحیف است، بعید به نظر می‌رسد ۸ ساله باشد. ”
مادرش، دلما سالوادورا، با گواهی تولد دیگو که از بیمارستان اویتا صادر شده بود، سنش را تایید کرد. حالا به نظر می‌رسید که فرانسیس در دنیای فوتبال یک چاه نفت پیدا کرده است. او از میان زاغه‌ها جواهری یافته بود. از مارس ۱۹۶۹ به بعد، پیروزی‌های تیم تمام‌نشدنی به نظر می‌رسید؛ آن‌ها به رکورد ۱۳۶ پیروزی پیاپی رسیدند.
در دوران بچگی دیگو پدرش، یا آن‌طور که بین رفقایش معروف بود چیتورو، قایقی می‌راند که احشام را از دهکده‌ای به دهکده دیگر می‌برد و بعد هم مشغول کار در یک کارخانه مواد شیمیایی شد. کارخانه دور از خانه بود و او به ندرت می‌توانست خانواده پرجمعیتش را ببیند.
موفقیت پسرش، پنجمین بچه از هشت فرزند او، موجب شد نه تنها “پادشاه کباب” شود که دیگر نیازی هم به کار کردن نداشته باشد. دیگو در ۱۵ سالگی رئیس خانواده شده بود و از پدرش خواست که کنارش قرار بگیرد.
مارادونا در ناپل
دیگو از همان سنین پایین یاد گرفت که توانایی رهبری یک گام طبیعی برای پیشرفت کردن است؛ به خصوص اگر در هاله‌ای از احساسات هم پیچیده شود.
روبن فاورت، مانند بقیه اعضای تیم، به لطف مارادونا در روز‌های میانی هفته در آرژانتین و خارج از این کشور در مسابقات دوستانه بازی می‌کرد. او میگوید: “آن موقع دوران تلویزیون رنگی بود و همه ما می‌خواستیم یکی به خانه ببریم، ولی پاداش‌های ما را پرداخت نمی‌کردند. دیگو، که آن موقع ۱۸ ساله بود، پشت همه ما در آمد و به کانسولی (رئیس آرژنتینوس) گفت، اگر پول ما را ندهد، او دیگر بازی نمی‌کند. ”
پس از آن در انتقالی جنجالی و پیچیده به بوکا جونیورز رفت؛ انتقالی که بیشتر جنجال آن را خود مارادونا به وجود آورد؛ او در مراحل پایانی قرارداد، موضوع را (به اشتباه) به دوست خبرنگارش گفت.
آن وقت بود که اولین انتقال تاریخ فوتبال که توسط رسانه‌ها شکل گرفت، انجام شد؛ آن هم برای بازیکنی که به زحمت ۲۰ سال داشت. قرارداد شکلی سورئال به خود گرفت. انتقالی که در ابتدا به نظر می‌رسید به قیمت ۱۰ میلیون دلار، خیلی سرراست پیش برود، تبدیل شد به توافقی در آخرین لحظات، آن‌هم در ازای انتقال قرضی شش بازیکن بوکاجونیورز، مقداری پول نقد و یک چک برای ضمانت. وقتی پای مارادونا وسط باشد هیچ چیز ساده و سرراست پیش نمی‌رود.
بارسلونا مقصد بعدی بود؛ باشگاهی که نتوانست شاهد بهترین نمایش مارادونا باشد. او دو سال در آن باشگاه بود، اما تقریبا نیمی از آن را به دلیل مصدومیت یا مریضی از دست داد.
پس از خطای وحشتناک آندونی گویگوچه‌آ، بازیکن اتلتیک بیلبائو، او مجبور شد قوزکش را جراحی کند. مارادونا انتقامش را گذاشت برای فینال جام حذفی فوتبال اسپانیا. در مسابقه‌ای که پیش چشم پادشاه اسپانیا برگزار شد، او نقش اول منفی در دعوایی تمام عیار بود و به دنبال آن پنج ماه از حضور در رقابت‌های داخلی اسپانیا محروم شد. در سرنوشت مارادونا هرچیزی نوشته شده بود جز آرامش.
مارادونا در ناپل
مارادونا زمانی که بارسلونا را ترک کرد در آستانه ورشکستگی بود و از نظر مالی انتقال اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسید. ضمن این که او هرگز نتوانست خودش را با زندگی در کاتالونیا وفق دهد؛ جایی که همیشه به عنوان بیگانه دیده می‌شد.
دو ماه بعد راهی ناپولی شد، جایی که بیشتر از همه لذت برد و تاوان داد. انتقالی پر سروصدا که از همان ابتدای کار کامورا، سندیکای تبهکاران ناپل، در آن دخالت داشت. در این شهر بود که مارادونا از پسربچه‌ای اهل فیوریتو تبدیل به “برند مارادونا” شد.
خیلی زود او از یک پسر بچه تبدیل به یک شخصیت شد؛ او به مارادونا بودن، دل باخته بود. جایی که غرق در تجمل و ستایش شد، هرچند هنوز نمی‌دانست کل این ماجرا، چقدرخفقان‌آور است.
کوکائین برایش تبدیل به حقیقت شد و او را به درجه‌ای از لذت رساند که قبلا هرگز نرسیده بود؛ ماده مخدری که دیگو انتخاب کرده بود همچنین باعث می‌شد بار توقع “همواره بهترین بازیکن جهان بودن” را راحت‌تر به دوش بکشد.
در میان تمام این‌ها، موقعیتی پیش آمد که او را به چیزی فراتر از یک فوتبالیست بزرگ تبدیل کرد. اوضاع چگونه پیش می‌رفت اگر آرژانتین در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک نمی‌توانست با “دست خدا”، چهار سال پس از شکست در جنگ جزایر فالکند “انتقام” بگیرد؟
آن مسابقه مارادونا را به چهره‌ای جاویدان پیش چشم کشورش تبدیل کرد.
