دیگو آرماندو مارادونا در سن 60 سالگی درگذشت. این خبری است که در ساعات گذشته دنیا را تکان داده است. با ما در بیوگرافی دیگو مارادونا همراه باشید.
برای ما فوتبالی ها مارادونا احتمالا کاملترین و برترین تمثیل فوتبالی است. اگر در دوران حاضر، دوگانه مسی رونالدو همه توجهات را به خود جلب کرده، در یک دید بزرگتر و به وسعت تاریخ فوتبال، دوگانه پله مارادونا، آن چیزی است که بحثی اساسی بر می انگیزد.
البته که کسی نمیتواند منکر قدر و ارزش والای پله در تاریخ فوتبال باشد، اما برای آن دیوانه های فوتبال، تماشای بازی با توپ مارادونا حالتی از مستی را به دنبال دارد.
طرفه آنکه، مارادوانا و زندگی مارادونا را نمادی بر ارتباط و وابستگی میان فوتبال و همه عناصر زندگی اجتماعی دانست. از سیاست و اقتصاد بگیرید تا اجتماع و ملیت.
اما اگر بخواهیم صرفا مارادونا را در بعد فوتبالی و در جادوی او با توپ گرد در مستطیل سبز در نظر بگیریم باید گفت؛ سرعت عمل، دقت و قدرت مناسب در کنترل توپ، این حس را به تماشاگر میدهد که توپ جزیی از بدن اوست. هیچگاه برای پیدا کردن توپ در دریبل های سرپا سر نمیچرخاند، بلکه میداند توپ کجاست، شاید توپ فوتبال بهترین حرکت های خود را زیر پاهای دیگو تجربه کرده باشد!
اما این اسطوره فوتبال آرژانتینی که مدتی بود درگیر بیماری بود امروز و در سن 60 سالگی فوت کرد. در همین راستا قصد داریم در این گفتار بیوگرافی دیگو مارادونا را به طور کامل برای شما شرح دهیم. با تکراتو همراه باشید.
بیوگرافی دیگو مارادونا
مارادونا هنگامی که کودکی هشت ساله بود با انجام حرکات نمایشی با توپ فوتبال در اماکن عمومی بخشی از خرج خانواده را تأمین می‌کرد. در همان زمان مارادونای کوچک در پاسخ سوال یک خبرنگار در خصوص بزرگترین آرزویش گفت دو آرزوی بزرگ دارد:
اینکه بتوانم با تیم آرژانتین به جام جهانی بروم و دیگری اینکه در جام جهانی قهرمان شوم.
شاید خوب باشد که بیوگرافی دیگو مارادونا را از اولین باشگاه دوران فوتبالش یعنی آرژنتونیوس جونیورز آغاز کنیم. در سال 1968 فرانسیس کورنخو، مربی تیم‌های پایه باشگاه آرژنتونیوس جونیورز، ناگزیر از سفری به وییا فیوریتو شد تا ببینند سن یک بچه با مدارک شناسایی‌اش تطابق دارد یا نه. او پس از این که تمرین آن بچه را دید، گفت: “خیلی نحیف است، بعید به نظر می‌رسد 8 ساله باشد. ”
مادرش، دلما سالوادورا، با گواهی تولد دیگو که از بیمارستان اویتا صادر شده بود، پاسخ قطعی را به کورنخو داد. حالا به نظر می‌رسید که فرانسیس در دنیای فوتبال یک چاه نفت پیدا کرده است. او از میان زاغه‌ها جواهری بی مثال یافته بود. از مارس 1969 به بعد، پیروزی‌های تیم تمام‌نشدنی به نظر می‌رسید؛ آنها به رکورد 136 پیروزی پیاپی رسیدند.
در دوران کودکی دیگو، پدرش یا آنطور که بین رفقایش معروف بود چیتورو، قایقی می‌راند که احشام را از دهکده‌ای به دهکده دیگر می‌برد و بعد هم مشغول کار در یک کارخانه مواد شیمیایی شد. کارخانه دور از خانه بود و او به ندرت می‌توانست خانواده پرجمعیتش را ببیند.
موفقیت پسرش، پنجمین بچه از هشت فرزند او، موجب شد نه تنها “پادشاه کباب” شود، بلکه دیگر نیازی به کار کردن هم نداشته باشد. دیگو در ۱۵ سالگی رئیس خانواده شده بود و از پدرش خواست که در کنارش قرار بگیرد.
روبن فاورت، مانند بقیه اعضای تیم، به لطف مارادونا در روز‌های میانی هفته در آرژانتین و خارج از این کشور در مسابقات دوستانه بازی می‌کرد. او می‌گوید: “آن موقع دوران تلویزیون رنگی بود و همه ما می‌خواستیم یکی به خانه ببریم، ولی پاداش‌های ما را پرداخت نمی‌کردند. دیگو، که آن موقع ۱۸ ساله بود، پشت همه ما در آمد و به کانسولی (رئیس آرژنتینوس) گفت، اگر پول ما را ندهد، او دیگر بازی نمی‌کند. ”
بیشتر بخوانید:
- بیشترین فالوور اینستاگرام در سال 2020
- رکورد لایو اینستاگرام
- پربازدیدترین ویدیوهای یوتیوب با بیش از 35 میلیارد بار مشاهده
- بهترین یوتیوبرها و استریمرهای ایرانی
- بازی مومو (Momo) ؛ چالش خودکشی در واتساپ و فیسبوک
بیوگرافی دیگو مارادونا ؛ کارنامه باشگاهی سن دیگو!
پس از دوران کوتاهی در آرژنتونیوس جونیورز، مارادونا در انتقالی جنجالی و پیچیده به بوکا جونیورز، یکی از محبوب ترین باشگاه های فوتبال در آرژانتین رفت. انتقالی که بیشتر جنجال آن را خود مارادونا به وجود آورد؛ او در مراحل پایانی قرارداد، موضوع را به دوست خبرنگارش گفت.
دوران بوکاجونیورز در حقیقت دوران دیده شدن ابرستاره آرژانتینی آن هم در سنین نوجوانی بود. بازی در باشگاه های مطرح برزیل و آرژانتین یعنی دیده شدن توسط باشگاه های بزرگ و معتبر اروپایی و شاید سکوی پرتابی برای انتقال به این باشگاه ها، چراکه باشگاه های اروپایی همواره تمرکز ویژه ای بر استعدادهای منطقه آمریکای جنوبی دارند.
برای مارادونا نیز همین اتفاق افتاد، او در درجه اول توجه دو باشگاه مطرح فوتبال اسپانیا، یعنی رئال مادرید و بارسلونا را به خود جلب کرد. به طرز جالبی او همزمان با هر دو باشگاه در حال مذاکره بود، با بارسلونا به طور علنی و با رئال به طور مخفیانه! اما در نهایت پول بیشتر سبب انتقال این اسطوره فوتبال به بارسلونا شد.
دوران حضور در بارسلونا آنطور که انتظار میرفت برای فوق ستاره آرژانتینی خوب پیش نرفت. افتخارات مارادونا در بارسلونا به کسب یک کوپا دل ری و یک سوپرجام اسپانیا محدود میشود که البته پایان خوشی جز یک مصدومیت شدید نداشت.
در آن زمان اتلتیکو بیلبائو از تیم های نسبتا قدرتمند فوتبال باشگاهی اسپانیا محسوب میشد. در آن بازه زمانی سبک بازی بیلبائو بر درگیری های فیزیکی شدید و بازی های روانی حین بازی متکی بود.
در همین راستا معمولا صحنه های خشن و خطرناکی در بازی های بیلبائو رقم میخورد. در یکی از این بازی ها بین بارسلونا و بیلبائو، پس از خطای وحشتناک آندونی گویگوچه‌آ، معروف به قصاب بیلبائو، دیگو مارادونا مجبور شد قوزکش را جراحی کند.
بیشتر بخوانید:
- آشنایی با پرفروش ترین و بهترین برندهای سیگار
- پربازدیدترین ویدیوهای یوتیوب با بیش از 35 میلیارد بار مشاهده
مارادونا اما بازیکنی نبود که از کنار این موضوع ساده بگذرد. او کینه و انتقام خود را تا بازی فینال جام حذفی با بیلبائو نگه داشت. در مسابقه‌ای که در مقابل دیدگان پادشاه اسپانیا برگزار شد، دیگو نقش اول منفی در کتک کاری و دعوایی تمام عیار بود. او به دنبال آن پنج ماه از حضور در رقابت‌های داخلی اسپانیا محروم شد.
این درگیری ها و سایر رفتارهای مارادونا شائبه های جدایی او از بارسلونا را دامن زد. در نهایت نیز این اتفاق افتاد و او به ناپولی پیوست. باشگاهی که در آن قرار بود دیگو به اوج برسد!
دو ماه بعد راهی ناپولی شد، نقطه عطف بیوگرافی دیگو مارادونا. انتقالی پر سروصدا که از همان ابتدای کار کامورا، سندیکای تبهکاران ناپل، در آن دخالت داشت. در این شهر بود که مارادونا از پسربچه‌ای اهل فیوریتو تبدیل به “برند مارادونا” شد.
دروان حضور در ناپولی اوج بیوگرافی دیگو مارادونا محسوب میشود جایی که او با این تیم جنوبی و البته فقیر ایتالیا موفق به فتح دو اسکودتو، یک لیگ اروپا و یک سوپرجام ایتالیا میشود!
خیلی زود او از یک پسر بچه تبدیل به یک شخصیت شد؛ او به مارادونا بودن، دل باخته بود. جایی که غرق در تجمل و ستایش شد، هرچند هنوز نمی‌دانست کل این ماجرا، چقدرخفقان‌آور است.
کوکائین برایش تبدیل به حقیقت شد و او را به درجه‌ای از لذت رساند که قبلا هرگز نرسیده بود؛ ماده مخدری که دیگو انتخاب کرده بود همچنین باعث میشد بار توقع “همواره بهترین بازیکن جهان بودن” را راحت‌تر به دوش بکشد.
در میان تمام این‌ها، موقعیتی پیش آمد که او را به چیزی فراتر از یک فوتبالیست بزرگ تبدیل کرد. اوضاع چگونه پیش میرفت اگر آرژانتین در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک نمی‌توانست با “دست خدا”، چهار سال پس از شکست در جنگ جزایر فالکند “انتقام” بگیرد؟ در ادامه بیوگرافی دیگو مارادونا ما را همراهی کنید تا نگاهی داشته باشیم بر داستان مارادونا در تیم ملی!
بیشتر بخوانید:
- پردرآمدترین شغل های دنیا در سال 2019
- بهترین یوتیوبرها و استریمرهای ایرانی
- بازی مومو (Momo) ؛ چالش خودکشی در واتساپ و فیسبوک
- آشنایی با پرجمعیت ترین کانال های تلگرام
بیوگرافی دیگو مارادونا ؛ اسطوره در تیم ملی!
بیوگرافی دیگو مارادونا بدون اشاره به کارنامه ملی او کامل نمیشود. مارادونا از سال ۱۹۷۷ میلادی برای تیم جوانان و بزرگسالان این کشور بازی کرد و ۹۱ گل برای تیم ملی سرزمین مذکور به ثمر رساند. بوکا جونیورز، بارسلونا، ناپولی، سویا از جمله تیم های باشگاهی معروفیست که مارداونا را در ترکیب خود تجربه کردند. او در مدت ۲۰ سال فعالیت باشگاهی در سراسر جهان، ۲۵۹ گل به ثمر رساند.
وی در حالی که تنها ۱۷ سال داشت به تیم ملی آرژانتین دعوت شد و در برابر مجارستان یک نیمه بازی کرد. قدرت بازی سازی، پاس های بلند و کوتاه میلیمتری، قدرت حفظ توپ و هوش سرشار رهبری تیم در میانه میدان، ضربه های ناگهانی و حیاتی، حفظ تعادل و قدرت پا به توپ عالی و بسیاری از خصوصیات دیگر یک فوتبالیست طراز اول در مارادونا جمع بود.
اولین آرزوی کودک 8 ساله، یعنی رفتن به جام جهانی با تیم ملی آرژانتین اما برای فوق ستاره جوان به این سادگی ها محقق نشد. کارد فنی آرژانتین در جام جهانی 1978 نام دیگو را از لیست نهایی خط زد، تا دیگو برای تحقق رویای اول، 4 سال دیگر صبر کند.
مارادونا در جام جهانی ۱۹۸۲ علی‌رغم انجام بازی‌های دیدنی به دلیل یک حرکت غیر ورزشی در دیدار برابر برزیل در دور دوم از زمین اخراج شد و بدون مارادونا آرژانتین از جام جهانی خداحافظی کرد.
بیشتر بخوانید:
- آموزش تله کینزی در 10 دقیقه به صورت رایگان!
- رکورد کامنت اینستاگرام
- بهترین بازی ماشین اندرویدی 2020
- بیشترین لایک در اینستاگرام
- بیشترین فالوور اینستاگرام در ترکیه
چهار سال بعد در جام جهانی ۱۹۸۶ در مکزیک مارادونا فوتبال زیبای خود را به نمایش گذاشت. شاید در بیوگرافی دیگو مارادونا این یک نقطه عطف فوتبالی باشد. در اوج حساسیت‌های این جام دو تیم آرژانتین و انگلستان در مرحله یک چهارم نهایی در برابر هم قرار گرفتند.
جنگ فالکلند در میدان ورزشی به منصه ظهور رسید. جنگ فالکلند جنگی بود که در سال ۱۹۸۲ در زمان نخست‌وزیری مارگارت تاچر در بریتانیا بین این کشور و آرژانتین برسر مالکیت جزایر فالکلند و جزایر جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی درگرفت.
این نبرد ۷۴ روز ادامه داشت و به مرگ ۲۵۵ بریتانیایی و ۶۴۹ آرژانتینی انجامید. جنگ با حمله و اشغال جزایر فالکلند توسط آرژانتین آغاز شد و با تسلیم این کشور پایان یافت. هدف از این جنگ که توسط آرژانتین آغاز شد تقویت روحیه ملی گرایی و وطن پرستی و نوعی مبارزه با استعمار انگلستان بود.
جزایر مالویناس یا فالکلند ۴۰۰ کیلومتر با سواحل آرژانتین فاصله دارند و انگلیس از سال ۱۸۳۳ بر این جزایر حاکمیت دارد. به لحاظ تاریخی ادعای مالکیت آرژانتین بر جزایر فالکلند قابل قبول است. به هر صورت شکست در جنگ فالکلند تنها یک شکست ساده نبود، بلکه تجقیر روحیه همبستگی ملت آرژانتین را درپی داشت.
مارادونا با به ثمر رساندن دو گل تاریخی موجب پیروزی آرژانتین شد. نخستین گل مسابقه را مارادونا در ابتدای نیمه دوم با دست به ثمر رساند. گلی که به «دست خدا» معروف شد.
چند دقیقه بعد مارادونا در حالی که در میانه‌های میدان صاحب توپ شده بود با دریبل زدن هفت بازیکن انگلیسی توپ را وارد دروازه پیتر شیلتون (دروازه‌بان انگلستان) نمود. برخی این گل مارادونا را بهترین و مهمترین گل تاریخ فوتبال میدانند. همچنین در سال ۲۰۰۲ در نظرسنجی فیفا این گل به عنوان «گل قرن» برگزیده شد.
نمایش مارادونا در این بازی پارادوکسی در فوتبال است. دو گل از مارادونا، یکی با خطای هند، دیگری شاید بهترین گل تاریخ فوتبال! بسیاری این نمایش خیره کننده را آن هم تنها پس از گذشت 4 سال از جنگ فالکلند، پاسخی به تحقیر روحیه وطن پرستی آرژانتینی ها توسط مارگارت تاچر و ارتش انگلستان میدانند!
هنرنمایی خارق‌العاده مارادونا، آرژانتین را به قهرمانی جهان در سال ۱۹۸۶ رساند. اینجا رویای دوم پسر بچه 8 ساله رنگ واقعیت گرفت!
در جام جهانی ۱۹۹۰ که به میزبانی ایتالیا برگزار میشد تیم آرژانتین توانست به کمک مارادونا ایتالیای میزبان را در مرحله نیمه نهایی در ورزشگاه شهر ناپل شکست دهد؛ البته با وجود این درخشش آرژانتین نتوانست در دیدار نهایی همانند دورهٔ قبلی جام جهانی بر آلمان غلبه کنند و با کسب عنوان دومی به خانه بازگشت.
از جذابیت های این جام جهانی برای اسطوره فوتبال برگزاری جام جهانی در ایتالیا بود. جایی که ناپلی ها بیش از تیم ملی خود طرفدار مارادونا و آرژانتین بودند. طرفه آنکه بازی ایتالیا آرژانتین در مرحله نیمه نهایی در شهر ناپل و استادیوم خانگی ناپولی برگزار شد!
عجیب نیست اگر استادیوم ناپولی در روز مسابقه پر از ایتالیایی ها بوده باشد، اما قطعا این بسیار شگفت انگیز است که غلبه با هواداران آرژانتین بود. هواداران آرژانتین نه، هواداران سن دیگو! ناپلی ها مارادونا را به تیم ملی خود ترجیح میدادند.
مارادونا به قوت گرفتن اختلافات طبقاتی و تبعیض های اقتصادی معروف بین شمال و جنوب ایتالیا کمک کرده بود و قهرمانی ها و موفقیت های او با ناپولی که مسبب اصلی اش هم خودش بود، به ناپلی ها اعتماد به نفسی برای مقابله با شمالی های پولدار میداد!
بیشتر بخوانید:
- بهترین سریال های طنز ایرانی
- فهرست بهترین فیلم های بهروز وثوقی
- بهترین فیلم های وودی آلن
- بهترین فیلم های راک (دواین جانسون)
بیوگرافی دیگو مارادونا ؛ زوال یک اسطوره!
پس از جام جهانی درگیری مارادونا با سران باشگاه ناپولی که با سازمان مافیای حاکم بر این شهر نیز چندان غریبه نبودند آغاز شد. ناگهان در پایان یک مسابقه سر آ اعلام شد آثار استفاده از کوکائین در بدن مارادونا یافت شده‌است.
فیفا او را ۱۵ ماه از شرکت در رقابت‌های فوتبال محروم کرد؛ ولی مارادونا دردسرهای بیشتری را نیز برای خود خرید. در شهر ناپل شایع شد که پلیس این شهر متن ضبط شده مکالمات تلفنی مارادونا و یکی از مقامات مافیا را در اختیار دارد که ثابت می‌کند او در یک شبکه گسترده خلافکاری و توزیع مواد مخدر دست داشته است.
مارادونا که ظاهراً به بوئنوس آیرس پناه برده بود در خانه خود مورد هجوم پلیس آرژانتین قرار میگیرد و باز اعلام میشود در خانه‌اش مقادیر زیادی مواد مخدر کشف شده‌است. مارادونا دیگر نمی‌توانست به ناپل بازگردد.
بیشتر بخوانید:
- بهترین سریال های شبکه BBC در سال 2020
- بهترین کانال های تلگرامی دانلود فیلم
- بهترین سریال های شبکه HBO در سال 2020
- ترتیب تماشای فیلم های مارول چگونه است؟
او پس از پایان دوره محرومیتش مدتی را در باشگاه سویا اسپانیا گذراند و سپس به نیوولز در آرژانتین رفت. زمانی که قصد خداحافظی از فوتبال را داشت به سفارش آلفیوباسیله (سرمربی تیم ملی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۹۴) در آستانه جام جهانی ۱۹۹۴ بار دیگر پیراهن تیم ملی را به تن کرد تا به تیم بحران زده آرژانتین روحیه بدهد.
با شروع مسابقات جام جهانی ۱۹۹۴ تماشاگران بار دیگر توانایی‌های مارادونا را به چشم دیدند و آن را تحسین کردند. هنگامی که در بازی برابر یونان گلی زیبا را برای تیمش به ثمر رساند کمتر کسی تصور می‌کرد که این تیم شکست پذیر باشد ولی در پایان بازی آرژانتین و نیجریه (که مارادونا به عنوان بهترین بازیکن زمین شناخته شده بود) آزمایش دوپینگ مارادونا مثبت اعلام شد.
فیفا در اقدامی نادر و در همان روز مارادونا را دو سال از شرکت در مسابقات فوتبالی محروم کرد. آرژانتین پس از دست دادن کاپیتانش در دور یک‌هشتم نهایی توسط رومانی از گردونه رقابت‌ها حذف شد.
بسیاری از افراد بر این باورند که در محرومیت مارادونا در جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا ژائو هاولانژ رئیس برزیلی وقت فیفا نقش مهمی را بازی کرده بود. در زمان ریاست وی بر فیفا، برزیل هیچگاه به قهرمانی جهان دست نیافته بود و جام جهانی ۹۴ آمریکا آخرین جام جهانی بود که هاوالانژ بر صندلی ریاست فیفا بود.
تا قبل از این جام، کارشناسان تقریباً هیچ امیدی برای قهرمانی آرژانتین متصور نبودند، اما با ورود ناگهانی مارادونا، آرژانتین به تیمی قدرتمند تبدیل شد. بسیاری بر این باورند که با محرومیت مارادونا راه برای قهرمانی برزیل پس از ۲۴ سال هموار شد.
مارادونا بعداً مدعی شد که دارویی که او را به دلیل آن از مسابقات محروم کرده بودند، با هماهنگی فیفا و برای کاهش وزن از آن استفاده کرده بوده‌است. این ادعا هیچگاه از جانب فیفا پاسخی دریافت نکرد و شاید به همین دلیل عده بسیار زیادی هنوز بر این باورند که در محرومیت مارادونا دست‌هایی سیاسی نقش بازی کرده‌است.
بیشتر بخوانید:
- آثار ترک سیگار برای شما و بدنتان چیست؟
- گران قیمت ترین سیگارهای دنیا
- عوارض سیگار در کوتاه مدت و بلند مدت
- بهترین کتاب های آموزش بورس
- بهترین کتاب های انگیزشی جهان
- بهترین کتاب های فلسفه جهان
- بهترین رمان های جهان ؛ پیشکش به خوره های برترین کتاب های جهان!
- بهترین کتاب های سیاسی ایران و جهان
نظر شما در خصوص بیوگرافی دیگو مارادونا چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با تکراتو در میان بگذارید
منبع: techrato
