ناسا: ایران تا 30 سال آینده قابل سکونت نخواهد بود

ناسا، از گرم شدن، افزایش دما کره زمین در پی آن غیر‌قابل سکونت شدن برخی از کشور‌ها و همچنین ایران تا 30 سال آینده نیز خبر داد. تا پایان این خبر با تکراتو همراه باشید.

 “هیئت بین‌دولتی تغییر اقلیم”(IPCC) تخمین می‌زند که دمای جهانی تا پایان قرن در مقایسه با دما پیش از صنعتی شدن افزایش خواهد یافت، همچنین این میزان گرما بیشتر می‌شود. اخیرا گرما، موضوع اصلی گزارش‌‌های آب و هوا در کشور آمریکا شده است.

احتمال می‌رود که این موضوع مشکلات زیادی را برای کشور‌ها به وجود آورد و بسیاری از افراد جان خود را از دست بدهند. گرما، بعد از عوامل طبیعی‌ای از جمله سیل، زلزله، گردباد، سرما و برف و در آخر رعد و برق از عوامل مرگ‌و‌میر از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۲۰ بوده است. و موضوع نگران‌کننده این است که دوره‌های گرما طی 40 سال گذشته در آمریکا به بیش‌ترین مقدار خود رسیده است.

ایران تا 30 سال آینده

متخصصین در پایگاه‌های پیش‌بینی وضعیت آب و هوا، علاوه بر اندازه‌گیری دما و رطوبت هوا، “شاخص گرما “(heat index) یا همان “دمای ظاهری”(apparent temperature) را نیز روزانه اندازه‌گیری می‌کنند و از دستگاه‌های گوناگونی برای اندازه‌گیری معیار فشار گرما استفاده می‌کنند.

جالب اینجاست که گرما می‌تواند نقش به‌سزایی بر خلق‌و‌خوی انسان‌ها داشته باشد. به‌طور مثال با افزایش گرما و رطوبت هوا، ما ناخودآگاه احساس ناراحتی می‌کنیم. این موضوع قطعا روی فعالیت‌های روزانه نیز تاثیر‌گذار خواهد بود.

در واقع گرما، معیاری است که نیازمند درجه‌بندی است. بنابراین یک اندازه‌گیری ذهنی به شمار می‌رود. در حقیقت هر کشور نسخه‌های مربوط به خود را برای اندازه‌گیری دارد و این معیار‌ها تنوع بسیاری دارند.

از همین‌رو، دانشمندان از معیار مرسومی به نام “دمای حباب تر” یا “دمای حباب مرطوب”(wet-bulb temperature) برای ارزیابی و بررسی آب‌و‌هوای جهانی، استفاده می‌کنند.

دمای حباب تر را می‌توان این‌طوری تعریف کرد که این دما در واقع کمترین مقدار دمایی است که یک جسم برای تبخیر رطوبت به آن نیاز دارد. با کمتر شدن این دما، هوا خنک را زود‌تر احساس می‌کنیم. دمای حباب تر، میزان خنک شدن بدن ما با تعریق در هوای گرم و مرطوب را اندازه‌گیری می‌کند و به ما می‌گوید که آیا شرایط موجود ممکن است برای سلامتی ما مضر یا حتی کشنده باشد یا خیر.

هم دمای حباب تر و هم شاخص گرما هردو با استفاده از معیار‌های دما و رطوبت هوا که عامل تاثیرگذار بر فشار گرما هستند، با روش‌های متفاوت، از جمله دستگاه‌های الکترونیکی، در ایستگاه‌های آب‌و‎‌هوایی ارزیابی می‌شوند.

شیوه اندازه‌گیری به این صورت است که یک پارچه مرطوب را به دور حباب دماسنج میپیچند و در معرض هوا قرار می‌دهند. دماسنج در هنگام تبخیر آب پارچه، دما را ثبت می‌کند. در طی فرایند یکسان شدن دمای حباب و محیط، هر چه رطوبت نسبی بیشتر باشد، میزان کمتری از آن تبخیر می‌شود.

بررسی اندازه گرما، در نقاط مختلف تا سال 2050

دانشمندان بر این باورند که بالاترین میزان دمای حباب تر که یک انسان می‌تواند تحمل کند، ۳۵ درجه سلسیوس به مدت ۶ ساعت است. بررسی‌های ناسا از سال ۲۰۰۵، چندین بار به دمای حباب تر بالای ۳۵ درجه سلسیوس در مناطق نیمه‌گرمسیری پاکستان و خلیج فارس، اشاره کرده‌اند. طی ۴۰ سال اخیر، با توجه به سه برابر شدن دمای حباب تر میانگین این دما در مناطق گرم و مرطوب سیاره، بین 25 تا 27 درجه سلسیوس است.

همین امر باعث شده که ناسا به بررسی کشورهایی که شاخص دمای حباب تر آنها بیش از اندازه بالا است بپردازند. قسمت‌هایی از جنوب آسیا، حومه خلیج فارس از جمله ایران، عمان، کویت و کشورهای حاشیه دریای سرخ مانند مصر، عربستان سعودی، سودان، اتیوپی، سومالی و یمن از جمله این کشور‌ها در 30 سال آینده خواهد بود.

این وضعیت تا سال 2070 برای شرق چین و همچنین، بخش‌هایی از جنوب آسیا و برزیل و برخی از ایالت‌های آمریکا مانند آرکانزاس، میزوری و آیووا نیز برای 50 سال آینده خواهد بود. پژوهشگران خاطرنشان می‌کنند که خطر مرگ حتی با شاخص‌های کمتر از ۳۵ درجه سلسیوس نیز وجود دارد. برای نمونه، طی موج گرمای ژوئن سال ۲۰۲۱ در شمال غربی آمریکا و غرب کانادا که تقریبا ۱۴۰۰ مورد مرگ و میر به جا گذاشت، دمای حباب تر به ۲۵ درجه سلسیوس نرسید. به محض این که این شاخص از دمای طبیعی بدن فراتر برود.

ناسا در گزارش خود آورده است: آسیب‌پذیرترین مناطق از این حیث شامل جنوب آسیا، خلیج فارس و دریای سرخ تا حدود سال 2050 و همچنین شرق چین، بخش‌هایی از جنوب شرقی آسیا و برزیل تا سال 2070 خواهند بود.

آمریکا نیز از این تاثیر مصون نیست. طی 50 سال آینده، ایالت‌های غرب میانه مانند آرکانزاس، میزوری و آیووا احتمالا به حد بحرانی دمای حباب تر خواهند رسید. “بوف نیوز ۲۴” (boufnews۲۴) نیز این ادعا را این گونه تحلیل می‌کند: بررسی ناسا، نشان می‌دهد که ایران در ۳۰ سال آینده به خاطر گرمای جهانی، قابل سکونت نخواهند بود. میزان افزایش دما نسبت به دوران پیش از صنعتی شدن، عواقب جدی برای زمین دارد.

بیشتر بخوانید:

• پیش بینی قیمت خودرو در سال 1401
• استخدامی های 1401
• پیش بینی قیمت مسکن در سال 1401
• مبلغ یارانه 1401
• مبلغ وام ازدواج 1401 چقدر است؟
• پیش بینی قیمت دلار در سال 1401
• افزایش حقوق کارمندان و کارکنان دولت 1401

.

نظر شما در خصوص ایران تا 30 سال آینده چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنت ها با تکراتو در میان بگذارید.