Moonfall فیلم جدیدی از رولاند امریش است که می‌توان گفت بهترین کارگردان فیلم‌های آخرالزمانی تاریخ میباشد. با نوشتار نقد فیلم Moonfall همراه با فیگار بمانید.
بلاک باستر جدید امریش مجموع کل فیلم شناسی او در یک فیلم واحد است. که به شدت پلشت و بهم‌ریخته به تصویر کشیده میشود…
View this post on Instagram
نقد فیلم Moonfall
یک بازسازی پَلَشت
یک نیروی مرموز ماه را از مدار خود خارج میکند و آن را با سرعت زیاد به سمت زمین می‌فرستد. چند هفته قبل از برخورد، درحالی که جهان در آستانه نابودی قرار گرفته، جو فاولر (هالی بری) مدیر ناسا و فضانورد سابق بر این باور است که کلید نجات سیاره زمین را در دست دارد.
اما فقط فضانورد برایان هارپر (پاتریک ویلسون) و نظریه پرداز توطئه کی سی هاوسمن (جان بردلی) او را باور می‌کنند. این قهرمانان یک ماموریت فضایی (بهترین فیلم های فضایی 2022) غیرممکن را سازماندهی می‌کنند و هرکسی را که دوستش دارند، نادیده می‌گیرند تا روی سطح ماه فرود بیایند و سعی کنند بشریت را نجات دهند و با معمایی از ابعاد کیهانی روبرو شوند.
ساختار روایی
اگر رولاند امریش را می‌شناسند، به خاطر فیلم‌شناسی گسترده‌اش از دنیای آخرالزمانی (بهترین فیلم های آخرالزمانی 2022) میباشد که احتمالاً بیش از هر کس دیگری در تاریخ سینما شهرهای بزرگ را ویران کرده است.
Moonfall بسیار خودآگاه ساختار خود را بنا میکند و این مسئله در این نوع سینما خوب به تصویر کشیده میشود. اخیراً ما فیلم گرینلند: آخرین پناهگاه (نقد فیلم Greenland (گرینلند 2020) ؛ خانواده من نبرد من است) را دیدیم، با بازی جرالد باتلر، جایی که او این موضوع را در مورد سنگرهای مخفی دولت و آن خانواده‌ای که باید به موقع برای نجات خود بیایند، جدی گرفت.
این فیلم اساسا یک بازسازی بد از دنیای فیلم گرینلند بود. در Moonfall این نوع ساختار روایی فقط و فقط به یک داستان فرعی نزدیک میشود، ولاغیر. طرح اصلی یک طرح فضایی میباشد که عملاً همتراز با آرماگدون یا حتی فیلم چینی The Wandering Earth است که نتفلیکس (بهترین فیلم های نتفلیکس 2022) آن را ساخته.
Moonfall بیننده را یاد فیلم Godzilla vs Kong (نقد فیلم گودزیلا علیه کنگ) می‌اندازد، به این دلیل که ما را در مقابل شخصیتی قرار میدهد که نماینده نظریه‌پردازان توطئه اینترنت است. به این ترتیب فیلمنامه می‌تواند به تدریج فضاسازی‌های علمی تخیلی (بهترین فیلم های علمی تخیلی 2022) را به شکل طبیعی و سرگرم کننده‌تری وارد فیلم کند.
رولاند امریش از طرفداران فیلم‌های آخرالزمانی، چه طبیعی و چه تخیلی است. امواج جزر و مدی، زلزله، یا تهاجم بیگانگان. هر چیزی که آینده بشریت را تهدید کند توسط این کارگردان تحسین شده آلمانی که توانسته جایگاهی در دنیای هالیوود برای خود بسازد، پذیرفته میشود. فیلم‌های او که به‌خاطر تولیدات مشابهی مانند «روز استقلال»، «روز پس از فردا» یا «2012» شناخته میشود، اغلب رویکردی مشابه و با توسعه‌ای مشابه دارند.
تکنیک
فیلم Moonfall با بودجه 150 میلیون دلاری فضاسازی تماشایی دارد. به همین ترتیب، فیل بروستر مشهور استعداد عظیم خود را در بخش صدا نشان میدهد. ریتم روایی برای بیشتر قسمت‌های فیلم مناسب است، اما نمی‌تواند از کندی معمول در طول صحنه‌ها در فضا جلوگیری کند.
از سوی دیگر، دیالوگ‌ها بی‌محتوا هستند و تمرکز معمول روی ایالات متحده در این فیلم خسته کننده به نظر می‌رسد: سرنوشت بشریت در دستان یک کشور.
فیلم‌های زیادی هستند که به سرنوشت بشریت می‌پردازند. در بیشتر موارد، طرح و توسعه ساده است، Moonfall از آن برچسب جدا میشود؛ به این دلیل که در “بهم ریختگی” بیش از حدی قرار می‌گیرد که به ارزش و ساختار تکنیکال و ریتمیک فیلمنامه‌اش آسیب می‌زند.
خاستگاه بشریت
فیلم Moonfall به شکل جالبی به موضوع توطئه می‌پردازد: این فیلم نقد میکند که چگونه در جامعه فقط یک خط فکری وجود دارد و هرکس از آن دوری کند، به عنوان دیوانه معرفی میشود. و در عین حال، فیلم اعتبار اکثر سمت و سوهای توطئه‌آلود را به چالش می‌کشد. علاوه بر این، سرنوشت و خاستگاه بشریت از منظری منحصر به فرد زیر سؤال می‌رود.
نتیجه گیری
طراحی صحنه موفق با CGI دقیق و موسیقی متناسب از آن دسته از عناصر مهم و قابل تامل فیلم سقوط ماه است که باید به آن توجه ویژه‌ای داشته باشیم. اما نکته مهمی که می‌تواند زننده برداشت شود این است که ایالات متحده مرکز جهان به تصویر کشیده میشود.
مشخصات فیلم
- کارگردان رولاند امریش
- تهیه‌کننده رولاند امریش و هارالد کلوسر
- فیلمنامه‌نویس اسپنسر کوهن، رولاند امریش و هارالد کلوسر
- موسیقی هارالد کلوسر و توماس وانکر
- فیلم‌بردار رابی باومگارتنر
- تدوین‌گر رایان استیونز هریس و آدا ولف
- توزیع‌کننده لاینزگیت
- مدت زمان ۱۳۰ دقیقه
- کشور ایالات متحده، آلمان و چین
- زبان انگلیسی
- هزینهٔ فیلم ۱۴۰ میلیون دلار
بازیگران
- هلی بری در نقش جوسیندا فاولر، فضانورد سابق ناسا که اکنون به عنوان معاون مدیر ناسا و همکار برایان هارپر خدمت میکند.
- پاتریک ویلسون در نقش برایان هارپر، فضانورد سابق ناسا و همکار فاولر که در مأموریت شاتل فضایی اندیور پرواز کرد.
- چارلی پلامر در نقش سانی هارپر، پسر جدا شده برایان و برندا که به دلیل سرعت غیرمجاز دستگیر شد.
- جان بردلی-وست در نقش کی سی هوسمن
- دونالد ساترلند در نقش هولدنفیلد
- مایکل پنیا در نقش تام لوپز
- کارولینا بارتزاک در نقش برندا لوپز
- ایم ایکوآکور در نقش داگ دیویدسون
- ماکسیم روی در نقش کاپیتان گابریلا اوکلر
- استفان بوگارت در نقش آلبرت هاچینگز
بیشتر بخوانید:
- بهترین فیلم های فانتزی 2022
- بهترین فیلم های ماوراءالطبیعه 2022
- بهترین فیلم های تخیلی عاشقانه 2022 و 2021
- بهترین سریال های ماوراءالطبیعه 2022 و 2021
- بهترین فیلم های علمی تخیلی 2021
- بهترین سریال های علمی تخیلی 2021
- بهترین فیلم های آخرالزمانی 2021
- بهترین فیلم های پسا آخرالزمانی 2021
- بهترین فیلم های سورئال (surreal) 2021
- بهترین فیلم ها و سریال های متاورسی
- نقد فیلم‌های علمی تخیلی
از همراهی شما تا انتهای نوشتار نقد فیلم Moonfall سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود در رابطه با این نوشتار آگاه کنید. شما می‌توانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقاله‌ها، نقد‌ها و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسندگی آنلاین مهمان کلیک نمایید. در ضمن شما همراهان عزیز می‌توانید از طریق اینستاگرام فیگار جهتِ شناختِ مهمترین فیلم های ژانرهای مختلف و خلاصه نقد و بررسی‌های فیلم‌های روز دنیا مراجعه کنید.
ندیدم این فیلمو کاش کسایی که دیدن نظر میدادن
بخشید بخشید …. ولی امریکایی ها چرا انقدر گنده …. هستند؟؟؟ همش فکر میکنن کل جهان بدون امریکا نابود میشه …. در صورتی که بدون امریکا جهانی زیباتر را تجربه خواهیم کرد
من این فیلم رو دیدم، ایده اولیه فیلم خیلی عالی هست، ولی اصلا اون فضای مرموز از چیزی که ناشناخته هست که آدم رو جذب کنه شکل نمی گیره! در فیلم دو چیز ناشناخته و مرموز وجود داره که به هیچ کدوم طوری پرداخته نمیشه که جذابیت داشته باشه و یک شناخت گنگ و نامفهوم ارائه میشه، داستان منطق جدی ندارد و یک ساختار منسجم ارائه نمی کند و تناقضات زیادی در فیلم دیده می شود.
متاسفانه نقد شما را خواندم و کاش نمی خواندم. من فیلم را دیدم و بجز ضرب آهنگ کند در بعضی صحنه ها باقی گفته ها را قبول ندارم. فیلم در اکثر مواقع بسیار ریتم تند و عالی دارد خصوصا در صحنه رانندگی پسر هارپر که جان دیگران را نجات می دهد. ایده اصلی فیلم واقعا دلنشین و آدم را پای تلوزیون (و اگر بر پرده سینما باشد که بهتر) نگه می دارد. برای من که طرفدارا فیلم های علمی تخیلی هستم چند سالی بود که فیلمی با ساختار مناسب در این ژآنر نمی دیدم، این فیلم استثنا است، فیلم شما را دنبال داستان خود می کشد و بجز برخی صحنه ها که می توانستند سریعتر باشند (مثلا وقتی در آن سازه عظیم درون کره ماه در حال شناسائی هستند) در اکثر صحنه سرعت مناسب دارد. افکت های تصویری بی نظیر هستند مخصوصا در زمان تغییر جاذبه و مسائل علمی در فیلم بخوبی توضیح داده میشوند. فیلم روایت آن نیروی مرموز را بسیار زیبا در زمان مناسب توضیح میدهد و اینکه چرا دارد به انسانها کمک می کند. اینکه ایالات متحده دارد خود را در این فیلم مطرح می کند کمی اغراق است زیرا آنها در مسیر رسیدن به ماه از ایستگاه چینی و ماهواره روسی استفاده می کنند حالا اگر ما خیلی دلمان می خواهد خودمان را مطرح کنیم بهتر است ما هم خودمان به فکر ساختن فیلم هائی باشیم تا خوادمان را مطرح کنیم نه اینکه به دیگران خرده بگیریم که چرا آنها می سازند و به خودشان فخر می کنند. مانند کاری که چین و روسیه با ساخت فیلم هائی مانند اسپوتنیک و زمین سرگردان انجام دادند. از توجه شما متشکرم