هفته جاری، فضانورد ناسا، پگی ویتسون رکورد طولانی ترین زمان سپری شده در فضا توسط یک فضانورد آمریکایی را پس از 534 روز حضور در مدار زمین شکست. اما با امکان صرف دوره هایی طولانی تری در فضا، فضانوردان چگونه می توانند، نیازهای غذایی خود را بر طرف کنند؟
به همین منظور، دانشمندان ناسا و محققان دپارتمان کشاورزی دانشگاه آریزونا با همکاری هم، نمونه اولیه ای از یک گلخانه بادی را برای کاشت سبزیجات در اعماق فضا توسعه داده اند.
این نمونه اولیه طراحی شده تا به فضانوردان امکان بهره بردن از یک رژیم غذایی گیاهی مداوم را در طول ماموریت های فضایی طولانی مدت همچون ماموریت آینده مریخ بدهد. ناسا مدت هاست که در حال بررسی امکان کاشت محصولات کشاورزی در فضا بر روی ایستگاه فضایی بین المللی است.
در واقع، خدمه ایستگاه فضایی بین المللی برای اولین بار ماه اوت سال گذشته، از سبزیجات کشت شده در فضا (خصوصا کاهوی قرمز رومین) بهره بردند. این سبزیجات نه تنها باعث افزایش فیبر در وعده غذایی فضانوردان می شود، بلکه امکان آزمایش نخستین سبزیجات کشت شده در محیط میکرو گرانشی و با نور مصنوعی را برای ناسا فراهم می کند.
این گلخانه بادی که 5.48 متر طول و 2.13 متر عرض دارد، می تواند به منظور تهویه هوا، بازیافت آب و یا بازیافت زباله ها مورد استفاده قرار گیرد. در واقع، دی اکسید کربن حاصل از بازدم فضانوردان پس از فتوسنتز توسط گیاهان به اکسیژن تبدیل می شود. کل این فرایند، سیستم احیا زیستی پشتیبانی از حیات نام دارد.
دکتر جانه جاکوملی، مدیر مرکز کشاورزی در محیط کنترلی دانشگاه آریزونا، می گوید: “مابه سادگی با تقلید نیازهای گیاهان در زمین، از این فرایندها برای جمایت از حیات بهره می بریم. کل سیستم گلخانه فضایی ما، سیستم های بیولوژیکی که در اینجا، بر روی زمین است را پیاده سازی کرده اند.”
توسعه چنین گلخانه های فضایی می تواند، قدم مهمی به سوی سفر فضاپیماهای سرنشین دار به مریخ و همچنین پروازهای فضایی طولانی مدت دیگر باشد. گیاهان واقعی و زنده بیش از فراهم کردن مکملی برای وعده های غذایی آماده، می توانند هوای تازه تولید کنند و همچنین بار روانی بسیار مثبتی برای خدمه ماموریت های فضایی به همراه داشته باشند.
.
منبع: designboom
