از تصاویر نجومی یکسان و تکراری خسته شده‌اید؟! تا به حال شده به آسمان نگاه کنید و بگویید: وای خسته شده‌ام از این آبی تکراری؟” آیا از سفر کردن به نقاط مختلف زمین خسته شده‌اید؟ به دنبال تجربه‌ی سفر به جایی فراتر از سیاره خاکی خود می‌گردید؟ جایی شبیه به یک سیاره فراخورشیدی.
اگر پاسخ شما به حداقل یکی از پرسش‌های بالا مثبت بود، بدانید که این مطلب ارزش چک کردن را دارد. پس منتظر چه هستید؟ لباس فضانوردی خود را بردارید! و خود را برای سفر به ده تا از بهترین سیارات فراخورشیدی که بشر تا کنون کشف کرده آماده کنید. با تکراتو همراه شوید:
شماره ۱۰: TrES-2b، این دراکولای فراخورشیدی
اولین توقف ما در ایستگاه سیاره سیاه رنگ TrES-2b خواهد بود. قدرت بازتابندگی اتمسفر این غول گازی، حتی از زغال‌سنگ هم کمتر است. دمای داغ‌ترین گدازه‌‌های آتشفشانی تاریخ کره زمین در مقابل دمای بالای اتمسفر این سیاره حرفی برای گفتن ندارد. این دو ویژگی عجیب غریب، چهره‌ی سرخ خیره‌کننده ای به آن بخشیده‌اند. پس اگر شما از طرفداران ژانر وحشت هستید، لطفا همین‌جا پیاده شوید.
اینجا مناسب‌ترین محفل برای ارواح شب هالووین و پیروان خون‌آشام هاست. هرچند که آنچه سبب رنگ سرخ این سیاره شده، ممکن است واقعا شما را به یک روح بدل کند. همچنین قبل از آنکه به این سیاره برسید از محفلی که ترتیب داده بودید، جز تلی از خاکستر باقی نخواهد ماند.
شماره ۹: Kepler-36c/b، فاقد قمر!
دو سیاره Kepler-36 c و b مقصد بعدی ما در این ماجراجویی هستند. این اجرام آسمانی تقریبا به اندازه ۴ برابر فاصله زمین تا کره ماه از یکدیگر فاصله گرفته‌اند. این موضوع باعث می‌شود در صورت حضور در سطح هر کدامشان، منظره‌ای جالب توجه از سیاره دیگر داشته باشید. زیبایی این منظره را می‌توان به تماشای حرکت کشتی در شب‌هنگام تشبیه کرد. البته به احتمال قوی این آخرین منظره‌ای خواهد بود ک در زندگی خود به نظاره خواهید نشست. تعجب نکنید! از یک سیاره غیرقابل سکونت انتظاری بیش از این دارید؟
شماره ۸: OGLE-2005-BLG-390، اگر از برف و یخ خوشتان می‌آید
شما هم از دوستداران برف هستید؟ از هر فرصتی برای برف‌بازی استفاده می‌کنید؟ این سیاره فراخورشیدی مختص شماست. با دمای منفی ۲۲۰ درجه سلیسیوس، این سیاره در طلسم جاودان برف و یخ گرفتار شده است. فکرش را بکنید! تا ابد می‌توانید روی دامنه های یخ‌زده آن لیز بخورید.
البته آن طرف قضیه را هم باید دید، فقدان اتمسفر باعث شده در بارندگی های این سیاره فراخورشیدی خبری از باران و برف نباشد. فقط یخ می‌بارد! بله یخ. همان چیزی شما مدت کوتاهی پس از ورود به این سیاره به آن تبدیل می‌شوید!
شماره ۷: PSR B1257+12 system، کارناوال رنگ ها
شفق‌های جنوبی یکی از باشکوه‌ترین جاذبه‌های سیاره ماست. اما در مقابل تابش نوری که این سیاره فراخورشیدی دارد، کرم شب‌تابی بیش نیست! این تپ‌اختر (ستاره نوترونی چرخان) بقایای یک ابرنواختر است که با تشعشعات خود مثل شلاقی، دائما سیارات اطراف خود را شکنجه می‌کند. این سیاره فراخورشیدی چراغ قوه‌ای است به وسعت یک سیاره. در این سیاره شما امکان مشاهده شگفت‌انگیز ترین شفق‌ها را خواهید داشت. اما متاسفانه باید بگویم در سطح این سیاره DNA شما به سرعت تکه تکه خواهد شد و در نهایت بدلیل وجود تشعشعات بی‌شمار، یک DNA سرخ شده تحویل خواهید گرفت.
شماره ۶: 55 Cancri e، یک معدن درون کهکشانی
اگر اهل ماجراجویی‌های جنون‌آمیز هستید و مایلید یک شبه ره صد ساله را طی کنید و به ثروت هنگفتی دست پیدا کنید، این سیاره همان بهشت گمشده شماست. ساختار این سیاره تماما از کربن است که از آن یک معدن فضایی از فلزات گران‌بها ساخته است. حتی نیازی به استخراج هم ندارید. چرا که سطح و درون این سیاره مملو از این فلزات است. سفر به این سیاره از شما ثروت‌مند ترین فرد تاریخ را خواهد ساخت. فقط یک زحمت کوچک می‌ماند برای شما و آن هم جمع آوری فلزاتی گران‌بهایی است که در دمایی نزدیک دمای جهنم در حالت مایع به سر می‌برند. موفق باشید!
شماره ۵: Kepler-16b، اینجا سایه شما تنها نخواهد بود!
این سیاره فراخورشیدی به خودی خود چیز جالبی ندارد؛ البته اگر در مورد گردش آن در مدارش صحبت نکنیم. این سیاره به دور دو ستاره در حال گردش است. بله درست متوجه شدید، دو ستاره! در انتظار چنان طلوع و غروب خورشیدی بنشینید که نظیرش در هیچ کجا پیدا نمی‌شود. همچنین می‌توانید از هم‌نشینی با سایه خود نیز لذت ببرید. تصورش را بکنید! همراه با عشق خود به نظاره‌ی غروب همزمان دو خورشید نشسته‌اید. در کدام آسمان چنین منظره‌ای یافت می‌شود؟ اما باز هم مجبوریم ناامیدتان کنیم. دمای این سیاره بسیار پایین است. ولی اگر از من می‌پرسید تلاشتان را بکنید. یک پتوی مسافرتی هم با خود ببرید، احتمالا لازمتان می‌شود.
شماره ۴: Wasp 12 b، این سیاره توسط ستاره‌اش خورده می‌شود
اگر به دنبال چیزی بیش از تجربه دیدن یک منظره حیرت‌انگیز هستید، این سیاره فراخورشیدی همان چیزی است که شما می‌خواهید. Wasp 12 b به تدریج توسط ستاره خودش در حال خورده شدن است و سطح خورده‌شونده آن رو به زوال می‌رود و حلقه‌ای از غبارهای کیهانی را در اطراف مدار حرکتی سیاره بوجود می‌آورد. اگر شما از علاقه‌مندان سکانس های گران‌قیمت فیلم های آخر‌الزمانی هستید، این سیاره را از دست ندهید. اما فکر نمی‌کنم نیاز به توضیح داشته باشد که حضور در سطح این سیاره، سرنوشتی مشابه را برای شما رقم خواهد زد.
شماره ۳: Kepler-452b، عموزاده‌ی بزرگ سیاره زمین
اگر درست متوجه شده باشم، ترس از مرگ، شما را از تجربه چیزهای جدید باز نمی‌دارد. با این تفاسیر، اگر به دنبال محلی برای گذران تعطیلات تابستانه‌ی خود هستید، ما به شما Kepler-452b را پیشنهاد می‌کنیم. این سیاره فراخورشیدی ، بعنوان عموزاده بزرگتر زمین شهرت دارد. هر سال آن، ۳۸۵ روز زمینی طول می‌کشد، پوسته خارجی آن سنگی است و ۶۰ درصد بیشتر از زمین جرم دارد. جهانی وسیع، نامحدود و ناشناخته! اما باید بگوییم این سیاره باعث کسل شدن شما می‌شود. تا آنجا که ما می‌دانیم، تنها سیاره منظومه خود است و فاقد هرگونه قمری. تنهای تنها! همچنین ۱۴۰۰ سال نوری با ما فاصله دارد، پس اگر قصد رفتن به این سیاره را دارید، یک دل سیر از خانواده خود خداحافظی کنید.
شماره ۲: Proxima B، یک چشم به هم زدن؛ فقط چهار سال نوری آنطرف‌تر
سیاره‌ای است فراخورشیدی که در مدار خود به دور ستاره پروکسیما قنطورس، نزدیک ترین ستاره به خورشید، در گردش است و فقط چند سال نوری ناقابل با ما فاصله دارد. همانند همسایه ما، مریخ، سطح آن سنگی و سرخ رنگ است و در منظومه آلفا قنطورس حضور دارد. پس اگر به دنبال یک گشت و گذار حسابی هستید، آسمان قرمز این سیاره ممکن است نظر شما را به خود جلب کند. با توجه به فاصله کم ما با Proxima B، این سیاره بهترین کاندیدا برای کوچ کردن از این کره خاکی است. اما زیاد دل خود را خوش نکنید. چرا که علائم حیات به سختی در این سیاره دیده می‌شود. ستاره آن، آلفا قنطورس، در پایان عمر خود به سر می‌برد و تشعشعات رادیواکتیو از خود ساطع می‌کند که هرگونه حیاتی را غیرممکن می‌کند. هر سال این سیاره تنها ۱۱ روز طول می‌کشد و همانند قمر سیاره زمین همواره یک سمت آن رو به ستاره‌اش است.
شماره ۱: منظومه Trappist-1، این‌ها خود زمین هستند!
به منظومه تراپیست-۱ خوش آمدید. اینجا مجموعه‌ای از هفت سیاره را شاهد خواهیم بود که در مدارهای خودشان به دور یک ستاره کوتوله سرد در حال گردش هستند. در همه این سیارات احتمال وجود سطوح سنگی وجود دارد. بدلیل ماهیتی که از این منظومه ستاره‌ای سراغ داریم، در اکثر سیارات آن احتمال وجود آب مایع بالاست. ما با گنجینه‌ای با ارزش از سیارات قابل سکونت مواجه هستیم.
سیارات این منظومه بسیار به یکدیگر نزدیک هستند. به اندازه‌ای که اگر بر سطح یکی از آن‌ها حضور داشته باشید، خواهید توانست ابرها و سایر خصیصه های ژئولوژیک سیاره مجاور را با چشم غیر مسلح مشاهده کنید.
اکثر سیارات این منظومه به طور بالقوه قابل سکونت هستند. این شاید بهترین دلیل قرار گرفتن منظومه تراپیست-۱ در صدر این فهرست باشد.
اما دو مشکل عمده وجود دارد: این منظومه ۳۹ سال نوری از ما فاصله دارد. همچنین همه سیارات این منظومه تا حد ممکن به ستاره خود نزدیک هستند. پس بنابراین انتظار آب و هوایی همانند زمین را نباید داشت.
.
منبع: DigitalTrends
