باستان‌شناسان با یافتن تقویم‌های سنگی روایت تاریخی را تغییر دادند، درباره‌یِ این راز باستانی چه می‌دانیم؟ با تکراتو همراه باشید.
گروهی باستان‌شناس باور دارد که حکاکی‌های صخره‌ای باستانی که احتمالاً کاربرد تقویمی داشته‌اند، در مجموعه سکونتگاه قلعه سنگی پوئبلو «Castle Rock Pueblo» در فلات مسا وردا «Mesa Verde» در مرز کلرادو-یوتا کشف شده‌اند. گفتنی است این منطقه به‌خاطر ساختمان‌های بناشده در کنار صخره‌ها و هنر صخره‌ای با قدمت هزاران سال شهره‌ی عام و خاص است.
تقویم‌های سنگی مکشوف که روایت دیگری از تاریخ ارائه دادند
گروهی از دانشگاه یاگیلونیا Jagiellonian در لهستان، به رهبری رادوستاو پالونکای باستان شناس، این یافتهٔ شگفت‌انگیز را در حدود 800 متر بالاتر از سکونتگاه‌های شناخته شده‌یِ پیشین به دست آوردند. این حکاکی‌های کشف‌نشده، که مسافتی در حدود 4 کیلومتر را پوشش می‌دهند، شامل خطوط، چرخش‌ها و مارپیچ‌هایی به قطر یک متر است. کارشناسان بر این باورند که اینها ممکن است به عنوان تقویم یا علامت‌گذاری تاریخ‌های خاص و ردیابی مشاهدات نجومی عمل کرده باشند.
در همین راستا پالونکا تعجب خود را از این کشف ابراز کرد و گفت:
«پیش‌تر گمان می‌کردم که ما این منطقه را به طور کامل مطالعه کرده‌ایم، یعنی یک‌جور کند و کاو تمام و کمال با بررسی ژئوفیزیکی و دیجیتالی سازی با این حال، برخی از اعضای قدیمی تر جامعه محلی را به نکاتی رساندم که چیزهای بیشتری را می توان در بخش های بالاتر و کمتر در دسترس دره‌ها پیدا کرد.»
سنگ‌نگاره و تقویم‌های سنگی یافته‌شده چه چیزی را به چالش کشیده است؟
یافته‌های نامبرده، تصورات قبلی از این منطقه را درباره‌یِ عصرِ سبد سازیِ قرن سوم میلادی به چالش می‌کِشد. مردم پوئبلو که در خانه‌های گودالی نیمه-زیرزمینی زندگی می‌کردند، به فعالیت‌هایی مانند کشاورزی، ساخت حصیر و سبد و ساخت خانه‌های سنگی چند طبقه مشغول بودند.
پالونکا با برجسته‌سازیِ ماهیت پیشرفته‌یِ فرهنگ پوئبلو، آن‌ها را به‌خاطر هنر صخره‌ای پیچیده، جواهرات تزئینی، و سرامیک‌هایی با موتیف‌های نقاشانه، ستایش می‌کند. روی هم رفته، تقویم‌های جدید نشان می‌دهند که در قرن سیزدهم جمعیت بیشتری نسبت به آنچه قبلاً تصور می‌شد وجود داشته، و این امر احتمالاً باعث تعمیق بیشتر دانسته‌های باستان‌شناسان درباره‌یِ چگونگی تفسیر مورخان بقایای مدرن در آینده‌ای دورتر می‌شود.
باید منتظر چه چیزی در آینده باشیم؟
آن‌ها از فناوری لایدار «LIDAR» برای جزئیات بیشتر و بهتره استفاده کردند که هدف آن وضوح 5-10 سانتی‌متری است. پالونکا پیش بینی می‌کند که کنده‌کاری‌های بیشتری در انتظار کشف خواهند بود؛ همان‌طور که مکان‌های دیگری نیز از دوره‌های کهن‌تر هنوز پیدا نشده‌اند. چنین نتایجی در این منطقه، نوید دگرگونی بیشتر درک ما از فرهنگ‌های باستانی را می‌دهد.
پیوستِ اصطلاحاتِ مورداستفاده در متن
سنگ نگاره‌ها یا «petroglyphs» به حکاکی‌های صخره‌ای اطلاق می‌شود که با برداشتن بخشی از سطح سنگ ساخته شده‌اند. این سنگ نگاره‌ها که توسط تیم تحقیقاتی کشف شده‌اند، شامل طرح‌های مختلفی مانند خطوط، چرخش و مارپیچ هستند که نشان‌دهنده یک تابع تقویمی بالقوه است.
اصطلاح لایدار یا «LIDAR» مخففِ Light Detection and Ranging، یک فناوری سنجش از راه دور است که از نور لیزر برای اندازه‌گیری فواصل و نقشه‌برداری‌های بسیار دقیق استفاده می‌کند. در این مطالعه، از فناوری لایدار برای نقشه برداری از کَنده‌کاری‌های سنگی کشف شده با وضوح بالای 5-10 سانتی متر استفاده شده است که امکان تجزیه و تحلیل دقیق‌تر ویژگی‌های باستان شناسی را فراهم می کند.
دورانِ سبدسازی یا «Basketmaker Era» به دوره‌یِ خاصی در تاریخ منطقه، در حدود قرن سوم میلادی، اشاره می‌کند که با شاخصه‌هایش با سبک زندگی مردم پوئبلو، از جمله خانه‌های گودال نیمه زیرزمینی و فعالیت های فرهنگی مختلف مانند کشاورزی و تولید صنایع دستی مشخص شده است.
در نهایت، تقویم‌ها یا «Calenders» در این زمینه به این احتمال اشاره می‌کند که برخی از سنگ‌نگاره‌های مارپیچی می‌توانستند توسط ساکنان کهن برای علامت‌گذاری تاریخ‌های خاص و مشاهده رویدادهای نجومی مورد استفاده قرار گرفته باشند و بر همین اساس، درک ما از گذشته نیز تأثیر بگذارند.
برگرفته از نشریه‌ی اینترنتی ScienceAlert
دیدگاه شما درباره تقویم‌های سنگی کشف شده چیست؟ آیا باستان‌شناسان می‌توانند درآینده تاریخ طور دیگری روایت کنند؟ لطفاً دیدگاه خود را در بخش کامنت‌ها برای تکراتو بنویسید.
