نخستینی ها بی شک موجودات باهوشی محسوب می شوند، میمون ها می توانند یاد بگیرند از پول استفاده کنند و یا بازی کنند؛ اما تا به حال هیچ نخستی غیر انسانی، قادر به صحبت کردن نبوده است. دانشمندان مدت هاست، شیفته ایده صحبت کردن نخستی ها هستند. درک دلایل چنین چیزی ممکن است، سرنخ با ارزشی از چگونگی تکامل تمام و کمال گفتار اجداد ما در اختیار دانشمندان قرار دهد.
هفته گذشته تیمی از محققان گزارش دادند، میمون ها دارای مجرای صوتی هستند که به آنها امکان صحبت کردن را می دهد. این محققان چنین نتیجه گرفتند که، دیگر نخستی ها به دلیل ضعف مغز خود توانایی صحبت کردن را ندارند.
تکومسه فیچ، دانشمند علوم شناختی از دانشگاه وین و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: “دستگاه آوایی و تارهای صوتی میمون ها برای تولید صدها و هزاران کلمه مناسب است.”
گفتار انسان، نتیجه، طراحی پیچیده ای شامل جریان هوا و انقباض عضلات است. ما برای تولید صدایی خاص، به دستگاه صوتی خود شکل خاصی می دهیم. مجرای صوتی دیگر نخستی ها دارای عناصری مشابه ما انسان ها است، از تارهای صوتی میمون ها تا زبان و لب؛ اما از لحاظ هندسی متفاوت هستند.
این تفاوت مدت ها قبل، بحثی را بین دانشمندان به وجود آورده بود که آیا نخستی ها امکان تولید صداهای گفتار مانند را دارند یا خیر؟ در دهه 1960، فیلیپ اچ لیبرمن و همکارانش از مجرای صوتی یک میمون مُرده، رندری سه بعدی ساختند.
این محققان با استفاده از فرمول های صوتی مشخص کردند، مجرای صوتی قادر به تولید چه نوع صداهایی است. سپس تغییراتی را در شکل مجرای صوتی بر اساس اینکه میمون های زنده چگونه آرواره خود و بخش های مختلف مجرای صوتی را حرکت می دهند، ایجاد کردند. در سال 1969، محققان نتیجه گرفتند، طیف صداهای صدا دار (واکه ای) که میمون قادر به تولیدشان است، در مقایسه با انسان بسیار محدود است.
دکتر لیبرمن به مطالعه مجرای صوتی شامپانزه ادامه داد تا سرنخ هایی از تکامل گفتار را در فسیل های انسان های باستانی و نئاندرتال ها بیابد. لیبرمن این طور نتیجه گرفت که بخش مهمی از تکامل گفتار در انسان ها، تغییر تدریجی آناتومی دستگاه صوتی بوده است.
دکتر لیبرمن در مصاحبه ای گفته بود: “تا حدود 75 هزار سال قبل، انسان های کاملا مدرنی با دستگاه صوتی (مشابه انسان امروزی) وجود داشته است.”
دکتر فیچ، دانشجوی سابق دکتر لیبرمن و همکارانش به نتیجه دیگری پس از بررسی فیلم های اشعه ایکس یک میمون ماکاک، به نتیجه ای دیگر رسیده است. وی در مقاله خود نوشته، تارهای صوتی میمون ها برای گفتار مشکلی ندارد.
دکتر فیچ با همکاری آصف علی غضنفر، عصب شناسی از دانشگاه پرینستون، با استفاده از یک اسکنر اشعه ایکس از سه میمون ماکاک، فیلم های اشعه ایکسی تهیه کرد. هدف دکتر فیچ و همکارانش از این کار، بررسی محدوده صداهای تولیدی میمون بود. این محققان سپس از این از فیلم های اشعه ایکس برای ساخت رندرهای کامپیوتری سه بعدی، بهره بردند.
از لحاظ تئوری، محققان به این نتیجه رسیدند که میمون ها امکان تولید طیف وسیعی از اصوات را دارند. دکتر فیچ و غضنفر؛ در این میان پنج واکه (حرف صدا دار) را شناسایی کردند.
هنگامی که محققان صداهای بازسازی شده با استفاده از این رندرها را پخش کردند، افرادی که این اصوات را می شنیدند، تا حد زیادی قادر به تشخیص آن بودند. حال سوال این است، چه عاملی مانع صحبت کردن میمون ها شده است؟ این دو محقق می گویند، کلید صحبت کردن، مغز است.
دکتر غضنفر گفت: “اگر میمون ها دارای مغز بودند، می توانستند گفتار قابل فهمی تولید کنند.”
اجداد ما ممکن است با تکامل به مدارهای مغزی خاصی دست یافته باشند که به آنها امکان یادگیری صداهای جدید را در دوران نوزادی می داده است. انسان ها همچنین به اعصاب خاصی برای کنترل های حرکتی مجرای صوتی خود، دست یافته اند.
البته دکتر لیبرمن در این مورد متقاعد نشده است، وی بر این باور است که تکامل گفتار در انسان شامل هر دوی تغییرات مغز و دستگاه صوتی بوده است. دکتر لیبرمن اشاره کرده، میمون های حاضر در این مطالعه، موفق به ایجاد صداهای مجزایی که در گفتار انسان وجود دارد، نشده اند.
وی می گوید، بدون ایجاد چنین صداهای متمایزی، این امکان وجود ندارد که میمون ها مانند ما به وضوح صحبت کنند؛ اما آنا بارنی از دانشگاه ساوتهمپتون در انگلستان، تحقیقات دکتر فیچ و همکارانش را قانع کننده تر دانسته است.
دکتر بارنی می گوید، با وجودی که ممکن است، میمون ها تمام محدوده واکه ای انسان ها را نداشته باشند، اما تارهای صوتی میمون ها نقطه شروع خوبی برای صحبت کردن است. وی همچنین گفت، با این وجود مطالعه جدید بسیاری از سوالات مهم در مورد گفتار را حل نشده باقی گذاشته است. دکتر بارنی گفت: “حروف صدادار برای گفتار مهم هستند، چیزی که آنها (دکتر فیچ و غضنفر) نشان دادند، این است که میمون ها از لحاظ واکه ها آماده صحبت کردن هستند.”
شاید با کمی دستکاری در مجرای صوتی، صحبت کردن میمون ها نیز دور از ذهن نباشد!
.
منبع: nytimes
