زبانی که با آن صحبت می کنید، دیدگاهتان را نسبت به دنیا تغییر می دهد. محققان همیشه می گفتند که افراد دو زبانه دارای قدرت پردازش ذهنی بهتر، دید بهتر، قدرت شناختی و حتی در برابر زوال عقل یا آلزایمر مقاوم تر هستند. این افراد بسته به مشخصات زبانی که به آن صحبت می کنند، روش های مختلفی برای انجام امور را بر می‌گزینند.
حال زبان شناسان می گویند، دریافته اند که افراد دو زبانه با توجه به زبانی با آن صحبت می کنند، برآورد متفاوتی نسبت به مدت زمان رخدادها دارند.
این مطالعه توسط پانوس آتاناسوپولوس، زبان شناسی از دانشگاه لنکستر و امانوئل بیلوند زبان شناسی از دانشگاه استکهلم انجام شده است. یافته های این دو محقق، برای اولین بار، شواهدی از انعطاف پذیری شناختی در افراد دو زبانه را نشان می دهد.
در ۱۵ سال اخیر شاهد شواهد چشم‌گیری بر اساس تحقیقات گسترده بر روی ذهن های دو زبانه بوده ایم، اکثر این مطالعات از مزایای استفاده بیش از یک زبان خبر می دادند. احتمالا ذهن های دو زبانه با توجه به تغییرهای مکرر زبانی، دارای ذهن هایی انعطاف پذیر هستند. این انعطاف پذیری ذهنی خصوصا با افزایش سن مزیت های خود را بروز می دهد. افراد دو زبانه دیرتر از بقیه افراد علائم اختلالات شناختی را از خود بروز می دهند و همچنین اختلالات دژنراتیو مرتبط با سن مانند زوال عقل و یا آلزایمر در این گونه افراد حداقل پنج سال به تعویق می افتد.
همچنین محققان می گویند، در قضاوت های خطرپذیر، افراد دو زبانه تمایل بیشتری برای تصمیم های خطرپذیرتر در زبان دوم نسبت به زبان اول دارند. این امر موجب می شود، کمتر در معرض ریسک های عاطفی زبان اول قرار گیرند. بنابراین زبان، حقیقتا می تواند، بر روی طرز فکر تاثیرگذار باشد. درواقع زبان متفاوت دید متفاوتی را به نسبت به زندگی و دنیا به فرد می دهد.
افراد دوزبانه به سرعت و ناخودآگاه زبان خود را تعوض می کنند، پدیده ای که «کد سوئیچینگ» نام دارد. اما زبان های مختلف دارای دیدگاه های متفاوتی نسبت به هم هستند. به عنوان مثال، کسانی که به زبان های سوئدی ها و انگلیسی صحبت می کنند، ترجیح می دهند با رجوع به فواصل فیزیکی زمان رخداد را تخمین بزنند. همچون، یک استراحت کوتاه، عروسی طولانی و غیره. در این زبان ها گذشت زمان با مسافت طی شده درک می شود.
اما یونانی ها و اسپانیایی ها ترجیح می دهند، زمان رخدادها را با کمیت های فیزیکی، مانند، یک استراحت کوچک، عروسی بزرگ نشان دهند. در این مورد گذشت زمان با حجم درک می شود.
این مطالعه نشان می دهد، افراد دو زبانه، دارای انعطاف پذیری برای نشان دادن زمان رخدادها به هر دو روش هستند.
آتاناسوپولوس گفت “با یادگیری یک زبان جدید، شما به طور ناگهانی با ابعاد ادراکی وفق پیدا می کنید که پیش از این از آن آگاه نبودید. این واقعیت که افراد دو زبانه با زحمت و یا ناخودآگاه به یکی از این روش ها زمان را تخمین می زنند، متناسب با شواهدی است که نشان می دهد، سهولت در زبان می تواند به اساسی ترین حواس ما، از جمله احساسات و ادراک بصری ما منتقل شود. حال این، می تواند، احساس ما نسبت به زمان را تغییر دهد.”
.
منبع: sciencedaily
