فرشته مرگ، دروگر هستی، هستی را درو می‌کند، اما گاهی اوقات کمتر عجله می کند. این مورد قطعا در مورد سودیمیجو درست است، مرد اندونزیایی که روز یکشنبه درگذشت. اما در مورد اینکه، او واقعا 146 سال داشته، همچنان تردیدهایی هنوز وجود دارد، البته نه به این خاطر که او 30 سال قبل از شروع ثبت تولدهای محلی به دنیا آمده است.
دانشمندان دلایل خود را برای تردید دارند. مطالعه ای که سال گذشته منتشر شد، نشان می داد، طول عمر طبیعی انسان سقف محدودی دارد. در حالی که متوسط امید به زندگی از قرن نوزدهم دائما در حال افزایش بوده است، داده های پایگاه داده های بین المللی طول عمر نشان می دهد، سن پیرترین افراد سیاره از اواسط دهه 1990 در سن 114.9 سال ثابت باقی مانده است.
از آنجایی که این وضعیت بدون تغییر در زمانی رخ داد که افراد صد ساله سالم در حال گسترش بودند. دانشمندان باور دارند که این سن، حد بیولوژیکی طبیعی انسان است.
ژان ویجگ، متخصص ژنتیکی از کالج پزشکی آلبرت اینشتین دانشگاه یشیوا در نیویورک که سرپرستی این تیم تحقیقاتی را بر عهده داشته، گفت: “ما به سادگی شواهدی به دست آورده ایم که نشان می دهد، انسان ها سقفی دارند که نمی توانند فراتر از آن بروند. این بخشی از ماهیت انسانی ماست.”
اما با این وجود، صدساله های مقطعی هم وجود داشته اند، ژان کالمان، فرانسوی که در زمان درگذشت در سال 1997 و با 122 سال سن، پیرترین زن جهان محسوب می شد. اما بسیاری از ما عمر مفید طبیعی کوتاه تری داریم. بنابراین، احتمال اینکه کسی بتواند 146 زندگی کند، بی نهایت کم است.
ویجگ گفت: “اگر کسی به شما بگوید، روز قبل یک یوفو دیده اما اکنون (یوفو) رفته است، شما احتمالا مودب خواهید بود، اما باور نمی کنید. این واکنش من به این داستان بود.”
سقف طول عمر انسان حدود ۱۱۵ سال است، قبل از اینکه به این فکر کنید که با رسیدن به 115 سال، ممکن است، سال ها قبل مُرده باشید. باید در نظر داشته باشید، این سقف در آینده قابل تغییر است.
تا به حال، متوسط امید به زندگی (با طول عمر فرق دارد) دائما در حال افزایش بوده است. مردم کمتر سیگار می کشند و تغذیه و آنتی بیوتیک بهبود یافته است. در این مورد، دارو و عمل جراحی برای بیماری های قلبی و سرطان نیز نقش مهمی ایفا می کند.
با این حال دانشمندان به تازگی شروع به بررسی امکان انجام درمان هایی کرده اند که می توانند، روند پیری و بیماری هایی که با پیری پیشرفت می کنند را هدف قرار دهند. محققان به تازگی شواهدی به دست آورده که نشان می دهد، پیری به سادگی نمودی سالخوردگی زیستی نیست. در عوض، آخرین مطالعات نشان می دهد، پیری حداقل تا حدودی به وسیله یک ساعت ژنتیکی داخلی کنترل می شود.
این یافته امکان جذابی را نشان می دهد که روند پیری ممکن است، آهسته یا حتی معکوس شود و برخی مطالعات حیوانی قبلا ادعا کرده اند که موفق به انجام چنین کاری شده اند.
ویجگ گفت: “می خواهم روی این بحث کنم که سقف طول عمر غیر قابل تغییر است، اما اینکه بخواهم بگویم، محدودیت سنی چقدر است، علم هنوز جوابی برای آن ندارد، این چیزی است که آینده می تواند به آن جواب دهد.”
.
منبع: theguardian
