نانو دی اکساید سیلیسیوم می تواند ژن ها را نابود کند
دی اکساید سیلیسیوم به عنوان ماده افزودنی برای عدم چسبندگی در نمک یا در کافی میت (cafe mate) یا کافی کریمر (cafe creamer) استفاده می شود، تا این مواد بتوانند حالت پودری خود را حفظ کنند. همچنین در بسته بندی مواد غذایی، به طور دقیق آن جاییکه باید از اخطلال گاز درون بسته و هوای محیط جلوگیری شود، از نانو دی اکساید سیلیسیوم استفاده می شود.
به این ترتیب این نانو ماده می تواند از طریق مواد غذایی وارد سیستم گوارشی و از آنجا وارد خون ما شود. دی اکساید سیلیسیوم سالهای طولانی است که در صنعت مواد غذایی استفاده می شود. تحقیقاتی که تا کنون در خصوص اثرات این ماده انجام شده اند، بر می گردد به سال های 1958 الی 1981 که البته در آنها به ابعاد و اندازه ذرات توجهی نشده است.
در حالی که دی اکساید سیلیسیوم در ابعاد بزرگتر هیچ نوع فعالیت بیولوژیکی ندارد، تحقیقات اخیر نمایانگر پتانسیل خطرزای این ماده در مقیاس نانو متر است. در تحقیقاتی که بر روی سلول های کِشت شده در آزمایشگاه انجام شده است، دیده شده که ذرات نانو دی اکساید سیلیسیوم بر روی هسته سلول ها تاثیر گذاشته و در ژن ها تغییرات نا مطلوب ایجاد می کنند.
دی اکساید تیتانیوم و نانو زینک اکساید
ذرات دی اکساید تیتانیوم و زینک اکساید با اندازه بالغ بر چند صد نانو متر به عنوان افزودنی در مواد غذایی جهت رنگ بری و افزایش ماندگاری آنها استفاده می شود. ذرات کوچکتر این مواد به عنوان افزودنی های ضد باکتری در بسته بندی های مواد غذایی و ظروف نگهدارنده به کار گرفته می شود. در مواد بهداشتی و آرایشی این دو نانو ماده برای جلوگیری از اشعه UV کاربرد دارند. در حال حاضر در کنار نانو نقره، نانو تیتانیوم دی اکساید بیشترین کاربرد را دارد.
در آزمایشاتی که بر روی حیوانات انجام می شود، دیده شده که دریافت دوز بالا نانو دی اکساید تیتانیوم از طریق مجاری تنفسی به بروز سرطان ریه منجر شده است. به همین دلیل، سازمان بهداشت جهانی (WHO) نانودی اکساید تیتانیوم را به عنوان ماده ای با احتمال خصوصیات سرطان زایی گروه بندی کرده است. علاوه بر این در آزمایش دیگری بر روی موش های باردار، دیده شده است که اثرات این نانو ماده به جنین سرایت می کند و مغز و سیستم عصبی را تخریب می کند. گذشته از این موارد، نانو دی اکساید تیتانیوم به خصوص در اثر تابش اشعه UV برای جلبک ها و کک های آبی خواص سمی دارد. این موجودات زنده نشانه ای برای فعال بودن اکوسیستم ها هستند.
همچنین نانو زینک اکساید می تواند برای جلبک ها و کک های آبی سمی باشد. در آزمایشاتی که این نانو ماده از طریق غذا به موش های آزمایشگاهی خورانده شده است، نتایج نشان داده اند که این ماده با اندازه 120 نانو متری ذرات به معده، روده، قلب و طحال آسیب می رساند. ذرات کوچکتر به جگر ، طحال و لوزالمعده آسیب می رسانند. تا جاییکه این نانوماده با اندازه ذرات 19 نانومتر برای سلول های انسان و موش اثرات سمی به دنبال دارد.
تحقیقات متعدد و مختلف به این نتیجه رسیده اند که نانو دی اکساید تیتانیوم و نانو زینک اکساید فعالیت نوری دارند و رادیکال های آزاد تولید می کنند. این رادیکال های آزاد می توانند DNA را در سلول های انسان تخریب کنند، به خصوص زمانی که پوست انسان در معرض تابش اشعه UV قرار بگیرد.
نانو نقره: درخشش فریب دهنده
مدت هاست که نانو نقره در زمینه های مختلف به عنوان ماده ضد باکتری استفاده می شود.این رویکرد به سرعت رو به افزایش است. به خصوص در بسته بندی مواد غذایی یا وسایل آشپزخانه، لباس ورزش، ماشین لباس شویی، رنگرزی دیوار ها و مواد آرایشی و بهداشتی، این ماده کاربرد زیادی دارد. همچنین در زمینه پزشکی از این نانو ماده به طور مثال در بانداژ ها و چسب زخم استفاده می شود.
تعداد محصولاتی که حامل نانو نقره هستند، به علت کمبود اطلاعات و آمار به طور دقیق قابل بررسی نیست. البته می توان گفت که این ماده در کنار نانو دی اکساید تیتانیوم بیشترین کاربرد در بین نانو مواد را دارد.
افزایش اثرات ضد باکتری همراه با عوارض جانبی سمی
اثر ضد باکتری نقره در ابعاد ماکرو (بزرگتر از میکرو) به میزان کافی شناخته شده است. تحقیقات نشان می دهد که این خصوصیات در نانو نقره افزایش می یابد. دریافت نانو نقره از طریق مجاری تنفسی در موش ها منجر به آسیب ارگان ها و التهاب ریه می شود. این عوارض در مقایسه با ذرات بزرگتر نقره، در دوز های بسیار پایین تر بروز کرده است. در آزمایشاتی که بر روی سلول های کِشت شده انجام شده است، ذرات 15 نانو متری نانو نقره اثرات مخرب روی سلول های بنیادی موش ها و سلول های مغز موش های صحرایی داشته است. ذرات با اندازه 100 نانو متر برای سلول های جگر موش های صحرایی سمی بوده اند.
تعادل طبیعت در خطر است
نانو نقره علاوه بر موادی که ذکر شد، مایکرو ارگانیسم ها مانند باکتری ها یا قارچ ها را نیز از بین می برد. با اینکه موجودات ذره بینی آوازه خوبی ندارند ولی این موجودات اعضای لاینفک و بدون جایگزین دنیای ما و تعادل طبیعی آن هستند. در صورت استفاده پراکنده از نانو نقره، به طور مثال امکان خارج شدن اکو سیستم های آبی از حالت تعادل افزایش می یابد.
افزایش ایجاد باکتری های خطرناک در اثر مقاوم سازی
مقاوم شدن باکتری ها در برابر نانو نقره مشکل دیگری را برای انسان و طبیعت ایجاد می کند. در حال حاظر اولین نسل مقاوم شده به وجود آمده است. استفاده پراکنده از نانو نقره در لوازم روزمره می تواند باعث شود که بسیاری از میکروب های خطرناک برای انسان در برابر نانو نقره مقاوم شوند و این ماده اثر خود را از دست بدهد. به این ترتیب استفاده معقول آن در بخش پزشکی در معرض خطر قرار می گیرد. این امر هم اکنون نیز باعث نگرانی شده است، از آنجاییکه استعمال بسیاری از آنتی بیوتیک ها به دلیل توسعه مقاومت های ایجاد شده یا محدودیت همراه است.
.
منبع: bund
چه نانو هایی به غیر از دی اکساید سیلیسیوم ضرر بسیاری دارد؟
همانطور که در گزارش آمده، دی اکساید تیتانیوم و نانو زینک اکساید هم با تولید رادیکال های آزاد می تونن DNA را تخریب کنند و منجر به تولید سلول های سرطانی بشن. نانو نقره هم در صورت مصرف بیش از حد می تونه باعث مقاوم شدن باکتری ها در برابر مواد ضد باکتری بشه و به این ترتیب نسلی از باکتری ها به وجود میاد که از بین بردنشون سخت تر میشه و باید از موادی برای جنگیدن با اونها استفاده کنیم که به خودمون و محیط زیست هم ضرر های زیادی می رسونه. البته موادی دیگری هم هستن که در گزارشات بعدی در مردشون خواهید خوند. با تشکز از شما دوست عزیز.