یک پروژه تحقیقاتی به رهبری دانشگاه لستر انگلستان از مطالعه قرص های اطراف سیاه چاله ها و ستارگان جوان، شباهت هایی را شناسایی کردند، آن ها این مطالعات را بر روی اجسام نجومی که مشخصه های بسیار متفاوتی دارند نیز انجام دادند.
این کشف توسط مطالعه بر روی تغییرات روشنایی که از قرص های برافزایشی (accretion disc، ساختاری دیسک مانند از مواد است که به شکل حلقوی به دور یک جسم خاص مثل یک ستاره جوان، یک ستاره نوترونی، یک کوتوله سفید و یا یک سیاه چاله، می چرخند) اطراف اجرام مختلف فضایی تولید می شود، انجام شد. این دیسک های غول پیکرِ متشکل از مواد، در رشد و پیدایش اکثر اجرام فضایی موجود در کیهان، نقشی کلیدی ایفا کرده و زمینه های مشترکی را برای مطالعه فراهم می آورند.
این پژوهش توسط جمع آوری داده های تهیه شده توسط کپلر/K2 ناسا و ULTRACAM صورت گرفته است – لازم به ذکر است که ULTRACAM یک دوربین قدرتمند فوق العاده پر سرعت است که می تواند در هر ثانیه بالغ بر 500 عکس پشت هم در سه طیف رنگی بگیرد، این داده های جمع آوری شده در حالی بود که این ابزار در رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) و توسط VLT (تلسکوپ خیلی بزرگ، Very Large Telescope) و WHT (تلسکوپ ویلیام هرشل، William Herschel Telescope) میزبانی می شد.
تیمی که این پروژه پژوهشی را به عهده گرفته بود به رهبری دکتر سایمن وان (Simon Vaughan) از دپارتمان فیزیک و نجوم دانشگاه لستر، با مقایسه داده هایی از مراحل انتهایی شکل گیری ستارگان جوان در برابر داده هایی از سیاه چاله ها و کوتوله های سفید (گونه ای از اجرام فضایی هستند، در دوران پیری یک ستاره که جرم آن از حد مشخصی بیشتر باشند به ستاره نوترونی و یا سیاهچاله تبدیل می شوند و اگر از آن حد مشخص کمتر باشند، تبدیل به کوتوله سفید می شوند)، به کشف غیر منتظره ای دست یافتند.
دکتر سایمن وان در همین می گوید: “نوسانات به ظاهر تصادفی و رندمی که ما از سیاه چاله ها و کوتوله های سفید مشاهده کردیم، بسیار شبیه به اجرام ستاره ای جوان به نظر می رسند. … تنها سرعت آن است که تغییر می کند”.
به طور مشخص، این تیم توانست تشخیص دهد که اندازه اجرام مرکز این قرص های برافزایشی به طور مستقیم بر روی سرعت چشمک زدنِ روشنایی مشاهده شده، تاثیر می گذارد. این امر داده های خام را به این مفهوم تعبیر کرد که فیزیک برافزایش (physics of accretion) در تمام اشیا اخترفیزیکی، چه آن ها ستارگانی جوان و یا سیاه چاله هایی پرجرم باشند و در اندازه، سن، جاذبه و دما و بسیاری موارد دیگر نیز تفاوت هایی داشته باشند، عمومی و فراگیر می باشد.
دانشگاه های لستر، ساوتهمپتون، وارویک و شفیلد در این پژوهش مشارکت داشته اند و توسط شورای امکانات علمی و فناوری، تامین مالی شده است. یافته های این پژوهش در مجله Science Advances منتشر شد.
.
.
منبع: Uneversity of Liester
