140 کاراکتر خیلی زیاد به نظر نمی رسد، اما زمانی که نیم میلیارد توییت روزانه ارسال می شود، تقریبا نگهداری از آن غیرعادی است. این نتیجه گیری یک محقق از پیگیری پیشرفت تلاش کتابخانه کنگره آمریکا برای آرشیو کردن تمامیت توییتر است.
این کتابخانه در سال 2010 تعهد داده بود و این به زمانی بر میگردد که شبکه های میکروبلاگینگ (نوعی وبلاگ نویسی که به کاربران امکان نوشتن متن های کوتاه تا 140 کاراکتر و منتشر کردن آن ها را می دهد که هم برای نمایش عمومی و هم نمایش به گروه‌های محدود که کاربر آن‌ها را انتخاب کرده است، به کار می‌رود) در آغاز کار خود بودند. در آن زمان هم پس از گذشت چهار سال 21 میلیارد توییت وجود داشت- که هرکدام با بیش از 100 بیت از فراداده های (metadata، متادیتا) 140 کاراکتری همراه بودند.
به گفته مایکل زیمر، که یک مقاله در مورد پیشرفت کتابخانه منتشر کرده است، صرفا ذخیره سازی توییت ها فقط بخش اول این مشکل است. ارائه معانی مفید بازیابی، تکلیف سخت دیگری است- برطبق جدیدترین به روز رسانی کتابخانه در ماه ژانویه سال 2013، حتی جستجو کردن در میان این انبار 21 میلیاردی، 24 ساعت طول می کشد.
چالش های بیشتر
سپس این پرسش مطرح می شود که چگونه این آرشیو کاربرد عمومی باید داشته باشد- آیا باید برخی از این اطلاعات سانسور یا محدود شوند؟ آیا حتی نگهداری این آرشیو در وهله اول اخلاقی است، هنگامی که توییتر عموما به عنوان یک رسانه مکالمه ای و گفتگو محور دیده می شود؟ آیا باید به مردم اجازه انتخاب کردن داده شود؟
این ها همه سوال هایی هستند که این کتابخانه با آن دست و پنجه نرم می کند، و هنوز به یک پاسخ رضایت بخشی نرسیده است. زیمر می نویسد: “بسیاری از چالش های سیاست – دسترسی، محدودیت ها، حفظ حریم خصوصی، و کنترل – تا حد زیادی حل نشده باقی می ماند” او در ادامه می گوید: “پرداختن کافی به این نگرانی های سیاستی، بدون شک منجر به چالش های فنی و عملی بیشتری خواهد شد”.
.
منبع: techradar
