اینترنت اشیا (Internet of Things, IOT) شبکه ای از اشیاء فیزیکی یا “چیز”های تعبیه شده با قطعات الکترونیکی، نرم افزار، سنسورها و اتصالات است تا آن ها توسط تبادل اطلاعات با تولید کننده، اپراتور و یا دستگاه های دیگر قادر به ارائه ارزش و خدمات بیشتر باشند.
هر چیز به تنهایی توسط سیستم تعبیه شده قادر به شناسایی است و همچنین می تواند با زیر ساختِ اینترنتِ موجود نیز تعامل داشته باشد. اینترنت اشیا مفهومی محاسباتی (computing) است برای توصیف آینده‌ای که در آن اشیای فیزیکی یکی پس از دیگری به اینترنت وصل می‌شوند و با اشیای دیگر در ارتباط قرار می‌گیرند. در این تکنولوژی به هر چیز یک شناسه (ID) منحصر به فرد و همچنین یک IP تعلق می گیرد که بتواند داده ها را برای پایگاه داده مشخص شده ارسال کند.
دنیای امروزی دنیایی است که در آن، داده و اطلاعات (data & information) حرف اول را می زنند و به نوعی می توان به آن ها مفهوم طلای مجازی را اطلاق کرد، اینترنت اشیا نیز با دانستنِ این مهم، بر پایه داده شکل گرفته و آن را به تمامیِ اشیای پیرامون محیط زندگیمان بسط داده است. به طور مثال فرض کنید که یخچال منزل شما دارای این تکنولوژی است (یعنی امکاناتی تعبیه شده دارد که می تواند داده را ذخیره و توسط زیرساختِ اینترنت، آن را به پایگاه داده ای بفرستد که شما قادر به دیدنِ اطلاعاتِ آن باشید.)، حال فردی از اعضای خانواده تان بطری شیر را برداشته و آن را مصرف می کند. یخچال نیز بعد از گذشت زمانِ تعیین شده ای، به تمام شدنِ شیر پی برده و آن را به شما اطلاع می دهد، به همین راحتی!
کاربرد
بر اساس تخمین شرکت گارتنر، تا سال ۲۰۲۰ چیزی حدود به ۲۶ میلیارد دستگاه در اینترنت اشیا قرار می گیرند، همچنین بر اساس تخمینِ دیگری از موسسه تحقیقاتی ABI Research، تا سال ۲۰۲۰ بیشتر از ۳۰ میلیارد دستگاه به صورت بی سیم در اینترنت اشیا (و یا اصطلاح دیگری در این مورد Internet of Everything) قرار می گیرند. اینترنت اشیا در بازارهای گوناگونی می تواند حضور داشته باشد که البته در هرکدام از این بازارها مشخصات مختلفی خواهند داشت، از جمله می توان به این بازار ها اشاره داشت: رسانه (media)، نظارت محیطی (environmental monitoring)، مدیریت زیرساخت (infrastructure management)، ساخت (manufacturing)، مدیریت انرژی (energy management)، سیستم های پزشکی و بهداشت و درمان (medical and healthcare systems)، اتوماسیون خانه و ساختمان (building and home automation)، حمل و نقل (transportation) و گسترش در مقیاس بزرگ (large scale deployment).
امنیت و حریم شخصی
با توجه به حجم متفاوت و گسترده ای که توسط دستگاه های هوشمند خانگی، دستگاه های پوشیدنی، خودرو ها و وسایل هوشمند الکتریکی و … جمع آوری می شود، کاربران همواره از خطر فاش شدن و یا سوء استفاده از این اطلاعات وحشت داشته و دارند.
پیتر پل وربیک، استاد فلسفه فن آوری در دانشگاه Twente، هلند، می نویسد که تکنولوژی در حال حاضر تصمیم گیری اخلاقی ما را تحت تاثیر قرار داده است که در پیِ آن ،سازمان های بشری، حفظ حریم خصوصی و استقلال تحت تاثیر قرار می گیرد. او درباره نگاه به تکنولوژی صرفاً به منزله یک ابزار برای انسان هشدار می دهد و در عوض طرفدارِ این است که به آن به دیدِ یک عاملِ فعال نگاه شود.
همچنین اتحادیه آزادی های مدنی آمریکا (ACLU) در مورد توانایی IOT به فرسودن و کم کردنِ کنترل مردم بر زندگی خود ابراز نگرانی کرده است.
در همین راستا نیز بسیاری از شرکت های معتبرِ ارائه دهنده اینترنت اشیا اعلام کرده اند که حریم خصوصی کاربران و امنیت داده و اطلاعاتِ آن به یکی از اصلی ترین اهدافِ شرکت تبدیل شده است.