سه درس برای توسعه دهندگان تکنولوژی های دستیار

25 سال گذشته زمانیکه شهروندان آمریکایی با ناتوانیهای جسمی در قانون نام نویسی شدند، افراد کمی به اثرات تدوین قانونگذاری اعتقاد داشتند. هنوز هم افراد محدودی قادر به درک جهانی هستند که تقریبا تمام افراد به کامپیوترهای جیبی دسترسی دارند و قادر خواهد بود بسیاری از فعالیتها را برای افراد ناتوان امکان پذیر سازد.

امروزه، برنامه هایی وجود دارد که دیدن را برای نابینایان و صحبت کردن را برای کسانی که قادر به حرف زدن نیستند میسر می کند و همچنین برای افرادی که وابسته به دیگران هستند استقلال عمل ایجاد می کند. برای تجلیل این پیشرفت ها، کمپانی اپل یک مجموعه جدید در iTunes thursday ابداع کرده است،‌ اپلیکیشنی متمایز کننده که از خصوصیات در دسترس دستگاه ها و وسیله های iOS استفاده می کند. این مجموعه شامل برنامه هاییست با هدف کمک رسانی به برقراری ارتباط با جهان پیرامون برای افرادی که مشکلات شنوایی و بینایی دارند و همچنین برنامه هایی که مشفق یادگیری در تمام سطوح هستند و برقراری ارتباط برای افراد اوتیسم را امکان پذیر می کنند.

نویسنده سایت خبری mashable با برخی از توسعه دهندگان بزرگ این بخش در زمینه تجربیات آنها در هنگام تولید این محصولات صحبت کرده است، پاسخ های آنها در این زمینه به شرح زیر است:

1. به طراحی اهمیت دهید، حتی اگر مشتریانتان نتوانند برنامه شما را ببینند

طراحی پایه ی هر برنامه ایست. حتی بزرگترین برنامه نویسان گاهی محتاج به تجدید نظر در بیشتر سطوح طرح و در نظر گرفتن تجربیات مصرف کننده هستند و در غیر اینصورت موفق نخواهند بود. درحالیکه کمپانی اپل در حال ساخت ابزارهایی مانند voice over است، اغلب تولیدکننده ها و برنامه نویسان باید به تمام زوایا و نکات ظریف حتی بیشتر از گذشته دسترسی داشته باشند، تا بتوانند این برنامه ها را حقیقتا به صورت کارامد خلق کنند.

وینستون چن یکی از برنامه نویسانی است که در زمینه های نرم افزار های سازمانی مهم نیز فعالیت داشته و خالق اپلیکیشن voice dream reader است، او اساسا برای تکمیل کردن لیستهای خواندنی شخصی این اپلیکیشن را طراحی و خلق کرد. این برنامه متنها را از صفحات وب، کتاب های الکترونیکی (PDF ،‌(Ebooks و سایر فایلها استخراج و از text-to-speech استفاده می کند تا امکان شنیدن لیستها و متنهای خواندنی را فراهم کند.

زمانیکه این برنامه منتشر شد چن از مخاطبین و مصرف کنندگانی که از وجود آنها بی اطلاع بود اخباری دریافت کرد. بزرگسالان و کودکانی با مشکلات بیماری دیسلکسیا (dyslexia، خوانش پریشی یا نارسا خوانی) از این برنامه برای بهتر خواندن استفاده کردند. خیلی زود چن تصمیم گرفت بر روی کمک به افرادی که نیازهای خاص و متفاوتی در التزامات زندگی دارند تمرکز کند و متعهد شد که به یادگیری این التزامات بپردازد.

چن اظهار کرد: “که البته این موضوع از نقطه نظر توسعه دهنده شامل بسیاری از موارد غیرقابل قبول می شد،‌ شخصی به من گفت که باید قسمت بزرگی از صفحه نمایشگر را مخفی کنم.”

اضافه کرد که اکثر افرادی که از بیماری دیسلکسیا رنج می برند، قادر به تمرکز کردن نیستند بنابراین باید مقدار متن قابل نمایش روی صفحه کمتر شود تا عوامل حواس پرتی به حداقل برسد. ” از نظر یک تولید کننده با خود گفتم:‌ یعنی من باید این همه فضای خالی در صفحه را هدر دهم.”

به همین ترتیب، سازنده گان TapTapSea – اپلیکیشنی که مختص به تشخیص عکس برای افراد با مشکلات بینایی است – یاد گرفت که بعضی از تفکرات رایج طراحی – مانند نمایش تبلیغات – با تجربیات مصرف کننده ی آنها سازگار نبوده است. این اپلیکیشن که قادر به تشخیص تمام اشیا محیط پیرامون که مصرف کننده از آن عکس می گیرد می باشد، بستگی به سیستم تشخیص عکس API دارد.

جولیا گالاگر که ریاست بخش خدمات مشتریان و رسانه های اجتماعی و روابط عمومی را به عهده دارد، اینگونه توضیح می دهد که حفظ یک API در این ابعاد مستلزم سرمایه گذاری است و اگر یک شرکت به موقع این موضوع را دریابد، باید بیشتر به کسب سرمایه از راه های متفاوت فکر کند تا به خدمت گرفتن تعداد زیادی از توسعه دهندگان.

بسیاری از اپلیکیشنها از فضای تبلیغات برای تامین هزینه ها استفاده می کنند، ما به این نتیجه رسیدیم از آنجاییکه مخاطبین تپ تپ سی مخصوصا فقط افراد نابینا یا با مشکلات بینایی هستند، گنجاندن فضای تبلیغات فقط موجب کاهش کیفیت عملکرد اپلیکیشن برای مصرف کننده خواهد شد.” او در یک ایمیل جداگانه اضافه کرد ” شرکت در تلاش است که از این امتیاز استفاده کند ، یعنی می تواند تحمیل هزینه های اضافی به مشتریان را نادیده بگیرد. ” عناصری مانند طراحی های کوچک ، جهت یابی مستقیم حسی، و همچنین سریع و دقیق بودن نتایج در اولویت های برجسته و مهم ما قرار دارد.

2. دستگاه های جدید فرصتهای جدید برای همه فراهم می کند

پیشرفت های سخت افزاری و نرم افزاری اغلب متاثر از یک دیگر هستند و این معنای حقیقی اپلیکیشن های با دسترسی متمرکز است. اثرات پروسه ها و سنسورهای قدرتمندتر، نمایشگر های بزرگ تر و تکنولوژی های پوشیدنی، بالاخص برای افرادی بسیار با اهمیت است که به این تکنولوژی ها برای ارتباطات روزانه وابسته هستند.

دیوید نیمییِر (David Niemeijer) خالق proloquo2go گفت: ” کارایی و حافظه ی ارتقا یافته ی دستگاه ها امکان قدرتمند تر و هوشمندتر کردن نرم افزار را فراهم کرده است. او خالق اپلیکیشنی است که به افراد اوتیسم و مبتلا به سندرم داون کمک می کند تا با اطراف ارتباط برقرار کنند.

نیمییر که در حال حاضر دو اپلیکیشن برای اپل واچ طراحی کرده است مدعی می شود که : در زمینه ی تکنولوژی های پوشیدنی، بالاخص برای گسترس و توسعه ظهور تکنولوژی موجود، فرصت های عظیمی وجود دارد.

Blind square، اپلیکیشنی است که به طور فزاینده ای از تکنولوژی iBeacon استفاده می کند. این اپلیکیشن از ترکیب داده های voiceover و foursquare برای کمک در جهت یابی محیط اطراف به افراد کم بینا و آسیب دیدگان بینایی استفاده می کند.

با استفاده از یک دستگاه بلوتوث، این اپلیکیشن به مصرف کننده امکان جهت یابی را در محیط های داخلی هم فراهم می کند. اگر یک محیط با دستگاه های باتری دار مجهز شده باشد، این اپ قادر خواهد بود راهنمای جهت یابی محیط داخلی را فعال کند. هر هدایت گر حاوی یک پیام یا مسیر مشخص است، زمانی که شخصی به محدوده هدایت گر وارد شود، پیام پخش خواهد شد.

3. همه ی مصرف کنندگان خود را بشناسید

اکثر تولید کننده ها صرف نظر از نوع برنامه هایی که در حال ساخت آن هستند اهمیت شدید آزمودن و شناخت نیاز مصرف کنندگان را از طریق بازخوردها یا فیدبکها درک می کنند. اما برای تولید کنندگانی که در دسترس و قابل استفاده بودن ابزارها در اولویت قرار دارد، این پروسه نیاز به توازن ظریفتری دارد.

ایکا پیرتیما (Ilkka Pirttimaa)، خالق برنامه blind square می گوید ساعتها با مصرف کنندگان در مورد ویژگیها و آپدیت های مورد نیاز آنها به صحبت پرداخته است. او اضافه می کند:‌ حساسترین قسمت، برقراری توازن بین آن خواسته ها و حفظ تجربیات درست استفاده کنندگان است.

پیرتیما اظهار کرد:‌ اپلیکیشن هایی مانند این می تواند از ویژگی های مختلف انباشته شود و اگر اینکار موجب پیچیده شدن آن شود اصلا مناسب نیست. اگر چه من به مخاطبینم اهمیت می دهم اما تمام آنچه که خواستار آن هستند را انجام نمی دهم. مساله مهمتر درست انجام دادن و مفید بودن این کار است.

گاهی یک اپلیکیشن باید فقط برای دو دسته از کاربران بهینه سازی شده باشد.

جاناتان ایزاک (Jonathan Izak) موسس special needs ware ، کمپانی حامی اوتیزمیت Autismate و سایر اپلیکیشنهای کمک یار،‌ خاطر نشان می کند که این برنامه ها باید دو ویژگی فردی بودن و نیازهای ویژه این افراد را توامان در اختیار مصرف کننده قرار دهند و تقریبا به خوبی معلمان و پرستاران شخصی عمل کنند.

ایزاک اضافه کرد: “یکی از مواردی که به خوبی در این 5 سال فرا گرفتیم در نظر داشتن افرادیست که در تنظیم خصوصیات افراد خاص در این ابزارها و تفهیم ویژگیهای آنها به این افراد کمک می کنند. خواه این افراد والدین باشند یا اعضای خانواده یا همینطور معلم و روانکاو ، بسیاری از این ابزارها با در نظر داشتن این افراد ساخته نشده اند. اگر به درستی به این افراد و خواسته های آنها توجه کنید زاویه دید کاملا متفاوتی به شما خواهد داد.

.

منبع: mashable

عصرتکنولوژی، تکرا