آیا تا به حال با سقوط یک ستاره آرزو کرده اید؟ اگر نه، این فرصت را از دست ندهید. از 13 تا 15 دسامبر (22 تا 24 آذر) شاهد بارش شهاب سنگ های جوزائی خواهیم بود که انتظار می رود طبق محاسبات در هر ساعت از آسمان عبور کند. بارش جوزائی بهترین نوع بارش شهاب سنگ است و در آسمان صاف و تیره با چشم غیر مسلح قابل دیدن می باشد.
بارش های جوزائی در زمینه ی تولید شهاب سنگ از محبوبیت ویژه ای برخوردار است و به نظر می رسد از نقاط تابناک صورت فلکی جوزا نشات می گیرد. ماهیت باریکه ها و ارتعاشات نور به وجود آمده توسط شهاب ها، از ذرات و گرده های ستاره که در فاصله ی میلیمتری تا یک سانتیمتری قرار دارند به وجود می آیند و در نهایت با سرعت بالای خود در لحظه ی برخورد با اتمسفر زمین می سوزد.
بارش های جوزا مشابه بارش های شهاب سنگی دیگر نیست. به طور معمول ذرات گرده که ما به عنوان بارش شهاب مشاهده می کنیم از ستاره های دنباله دار نشات می گیرد. زمانیکه یک ستاره ی دنباله دار به خورشید نزدیک می شود، با ذوب شدن “یخ کثیف” آن، یک دنباله به آن اضافه می شود، بنابراین بخشی از یخ، گرده، مواد سنگی و مخلوط های زیستی آن (که ستاره ی دنباله دار را تشکیل می دهد) در آسمان به شکل شهاب ظاهر می شود. دانشمندان معتقدند ستاره های دنباله دار در اعماق فضا تشکیل و در فواصل دور، به دور خورشید می گردند. اما شهاب های جوزا از یک شبه ستاره به نام فایتون 3200 سرچشمه می گیرد. این شبه ستاره قطری معادل 3 مایل (5 کیلومتر) دارد و در یک مدار بیضی شکل هر 1.43 سال یکبار به دور خورشید می گردد. این جرم آسمانی از مواد فلزی و سنگی تشکیل شده و احتمالا همزمان با شکل گیری سیاره های منظومه ی شمسی شکل گرفته است. بنابراین می توان گفت که شبیه به شبه ستاره ها هستند یا عملکرد مشابهی با آنها دارند. اما مساله ی موجود در فایتون 3200 این است که شبه ستاره ها معمولا ذرات گرد و غبار را به فضا پرتاب نمی کنند. دانشمندان معتقدند که احتمالا صدها یا هزاران سال پیش، فایتون 3200 یک ستاره ی دنباله دار بوده است.
بارش جوزا در آسمان زمین از سال 1862 تشخیص داده شده است. در سال های اخیر این پدیده روشن تر و پرفشار تر شکل می گیرد چرا که نیروی گرانش زحل و مشتری بخش چگال تر باریکه های جوزا را جذب و به زمین نزدیک تر می کنند.
در مقایسه با سایر بارش ها، شهاب های جوزا (با سرعتی معادل 22 مایل بر ساعت) آهسته تر حرکت می کنند و در اتمسفر زمین با طیف رنگ های زرد قابل مشاهده است؛ همین امر مشاهده ی آنها با چشم غیر مسلح را امکان پذیر می کند.
.
بارش شهاب سنگ را در چه شرایطی جستجو کنیم
برای مشاهده ی شهاب های جوزا به دنبال آسمان صاف و بدون ابر و منطقه ای دور از نورهای مصنوعی باشید. بیست دقیقه به چشمانتان فرصت دهید که با تاریکی منطبق شود و به مسیری چشم بدوزید که دو ستاره ی پر نور صورت فلکی جوزا در آن قرار دارند، این دو ستاره بر مبنای دو نفر از اسطوره های یونان نام گذاری شده اند، کاستور و پولوکس.
شهاب سنگ ها معمولا در نقاط تابان خود در صورت فلکی ظاهر می شوند، با اینحال شما می توانید آن ها را در هر نقطه ای از آسمان ببینید. با حرکت صورت فلکی به سمت بالا، تعداد شهاب سنگ هایی که می توانید ببینید بیشتر خواهد بود.
پروفسور مارتین بارستو، رئیس جامعه ی ستاره شناسان سلطنتی بریتانیا می گوید: “یک بارش شهاب خوب، منظره ی دیدنی و فوق العاده ای را در بر دارد. اگر از آسمانی صاف برخوردار باشیم، راه های ساده تر و سریعتری برای درک پویایی جهانی که در آن زندگی می کنیم در اختیار خواهیم داشت. همچنین می توانیم از ارتباط کره ی زمین با سایر رویدادهای منظومه ی شمسی آگاه شویم.”
.
.
منبع: gizmag
