در ادامه شاهد بهترین عکس های نجومی خواهید بود که در هفته ی گذشته خبر ساز شده اند؛ این گالری در واقع نشان دهنده ی بهترین وقایعی است که در جهان هستی جریان دارند.
با کلیک بر روی هر عکس، آنها را در اندازه ی واقعی تماشا کنید و با کلیک بر این لینک می توانید از مجموعه ی کامل آنها بهره مند شوید.
با بهترین عکس های نجومی هفته همراه تکرا باشید.
.
.
این تصویر جدید که توسط تلسکوپ هابل به ثبت رسیده، حضور یک گرداب تاریک را در میان اتمسفر سیاره ی نپتون تایید می کند. تصویر کامل روشن شده ای که در سمت چپ مشاهده می کنید نشان می دهد که این ویژگی تاریک در نیم کره ی جنوبی سیاره و پایین تر از توده ی ابرهای روشن قرار دارد. تصویری که در سمت راست مشاهده می کنید، یک کادر بسته از این قابلیت پیچیده را نشان می دهد. این گرداب یک سیستم با فشار بسیار بالاست. این تصویر در قسمت پایین و سمت راست نشان می دهد که این گرداب در طول موج آبی رنگ، نمای بهتری دارد.
.
.
تصویری که در بالا مشاهده می کنید نیز توسط تلسکوپ فضایی هابل به ثبت رسیده و خوشه ی ستاره ای NGC 1854 را نشان می دهد؛ تجمعی از ستاره های قرمز، آبی و سفید که در قسمت جنوبی صورت فلکی دورادو Dorado قرار گرفته اند. خوشه ی ستاره ای NGC 1854 در فاصله ی 135000 سال نوری و در ابر ماژلانی بزرگ (Large Magellanic Cloud) واقع شده است. این ابر یکی از نزدیک ترین همسایه های کیهانی و کهکشان ماهواره ای موجود در کهکشان راه شیری است. این ابر ماژلانی بزرگ منبع پر قدرت تشکیل ستاره محسوب می شود و از گازها و گرده های میان ستاره ای انباشه شده است. این کهکشان در واقع خانه ی تقریبا 60 خوشه ی کروی و 700خوشه ی باز است.
.
.
شارون، بزرگترین ماه سیاره ی کوتوله پلوتو، میزبان یک سیستم دره ی غیر معمول بوده که طویل تر و عمیق تر از دره ی گراند کنیون برآورد شده است. در قسمت بزرگنمایی شده، شاهد یک برجستگی در قسمت شرقی تصویر هستید که توسط فضاپیمای افق های جدید ناسا به ثبت رسیده است. این فضا پیما که در تاریخ 14 جولای 2015 توانست در نزدیک ترین فاصله با این ماه قرار بگیرد، موفق به ثبت این تصویر شد. این دره ی عمیق غیر معمول با نام آرگو کاسما (Argo Chasma) شناخته می شود. طول بخشی از دره که در این تصویر مشاهده می کنید، معادل 185 مایل برآورد شده است. به گفته ی دانشمندان فضاپیمای افق های جدید، طول کلی این دره، به اندازه ی 430 مایل محاسبه شده است. برای مقایسه می توانید دره ی گراند آریزونا را در نظر بگیرید که تنها 280 مایل طول دارد.
.
.
این جریان چرخان رنگارنگ زرد و آبی در واقع نشان دهنده ی یک حلقه ی با اهمیت از گاز است که در نزدیکی قطب سماوی شمالی قرار دارد. به نظر می رسد که قطب در محل ثابت شده است، در حالیکه سایر بخش های آسمان شب به آرامی در اطراف آن گردش می کنند. (این تصور به دلیل چرخش زمین به وجود می آید). این تصویر به لطف ماهواره ی Planck از ESA ایجاد شده است. این ماهواره، در طول سال های 2009 تا 2013 به نقشه برداری از آسمان پرداخته است.
.
.
با نزدیک شدن به تابستان نیم کره ی شمالی زحل، سایه ی حلقه ها در حاشیه ی این سیاره و به سمت جنوب در حال خزیدن هستند. در اینجا، به نظر می رسد که سایه های حلقه، نیمکره ی جنوبی را کاملا از دید پنهان کرده اند. این در حالیست که قطب شمالی این سیاره و جریان جتی 6 جانبه ی آن که با نام هگزاگون شناخته می شوند، کاملا توسط نور خورشید روشن شده اند.
.
.
ستاره شناسان برای اولین بار ابر گسترده ای از ذرات پر انرژی را که با عنوان ابر بادی شناخته می شوند، در اطراف یک ستاره ی نوترونی اولترا مغناطیس کشف کرده اند. این کشف دریچه ای را به خواص، محیط پیرامون و تاریخ انفجار مگنتارها (ستاره هایی با میدان مغناطیسی قوی) باز می کند. این ستاره ها، قویترین مغناطیس های جهان هستی به شمار می روند.
.
با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.
.
منبع: wired
