دانشمندان دره ای بزرگ در سیاره عطارد کشف کرده‌اند که ممکن است، نخستین شواهد از پوشش سیلیکات بیرونی این سیاره ناشی از انقباض کیهانی باشد. محققان با بهره بردن از نقشه توپوگرافی جدید و با وضوح بالای بخشی از نیمکره جنوبی سیاره عطارد، موفق به مشاهده این دره شدند.
این داده ها به وسیله عکس های استریوی فضاپیمای مسنجر ناسا به دست آمده بودند. ماموریت یازده ساله فضاپیمای مسنجر روز 30 مارس سال گذشته، با کوبیده شدن به سطح عطارد پایان یافته بود.
به نوشته این محققان، محتمل ترین توضیح برای به وجود آمدن این دره بزرگ در سیاره عطارد جمع شدن پوسته سیاره-پوسته و گوشته بالایی – در واکنش به فرایند انقباض کیهان است.
لایه لیتوسفر (سنگ کره) زمین به صفحات تکتونیکی بسیاری تبدیل شده است؛ اما لیتوسفر عطارد، فقط از یک صفحه تشکیل شده است. خنکی داخلی عطارد هم منجر به خم و جمع شدن تنها صفحه تکتونیکی سیاره شده است.
توماس آر واترز، دانشمند ارشد مرکز مطالعات زمین و سیاره ای موزه ملی هوا فضای اسمیتسونیان و موزه فضایی واشنگتن دی سی، و نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: “نمونه هایی از پوشش لیتوسفر در زمین که شامل صفحات اقیانوسی و قاره ای می شود، وجود دارد؛ اما ممکن است این نخستین شواهد از پوشش لیتوسفر عطارد باشد.”
این دره حدود 400 کیلومتر پهنا و 3 کیلومتر عمق دارد. این دره همچنین 1000 کیلومتر طول دارد، و تا آبگیر رامبراند، بزرگترین و جوان ترین فرو رفتگی سیاره عطارد امتداد یافته است.
واترز در ادامه توضیح می دهد: “بر خلاف ریفت ولی (در تانزانیا) شرق آفریقا، دره بزرگ عطارد از حرکت و جدا شدن صفحات لیتوسفریکی ناشی از فعالیت های تکتونیکی به وجود نیامده است، بلکه این (دره) ناشی از انقباض کیهانی یک سیاره تک صفحه ای است.”
نتایج مطالعه این محققان در “Geophysical Research Letters”، نشریه ای متعلق به اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا، منتشر شده است.
.
منبع: spacedaily
