در هر روز شکرگزاری امریکایی ها دور هم جمع می شوند تا با خانواده خود این عید را جشن بگیرند و از خدا سپاس گزاری کنند و آن قدر بخورند تا دیگر نای نفس کشیدن نماند. بد ماجرا اینجاست که این معده لامصب خیلی زود پر می شود و گاهی حجم کم آن اجازه چشیدن از غذای خوشمزه و لذیذ دوم و سوم را نمی دهد. خب، این هم راهنمایی برای اینکه تا جایی که می شود معده مبارک از غذا انباشته کنید…
تذکر ویژه: این توصیه ها چندان متناسب با سلامت بدن نیست، ولی به درک! همیشه خدا که روز شکرگزاری نیست!
تذکر ویژه‌تر: آقاجان چپ چپ نگاه نکنید که ما روز شکرگزاری نداریم و فلان و بهمان. نزدیک آخر هفته هستیم و تعطیلات خوبی نیز در هفته آینده که هست! پس صابون خوردن را آماده و آرام آرام به تن بمالید.
1. آماده سازی
آماده شدن برای خوردن یک غذای تپل و مپل بحث حفظ تعادل است. برای خوردن تا خرتناق، باید معدتان خالی خالی باشد (ضرب المثل اصفهانی) ولی خب اگر از گرسنگی هم در حال احتضار باشید، سریع همه چیز را در دهان می گنجانید (یا به عبارتی می چپانید) و معده زود پر می شود. متخصصان تغذیه توصیه می کنند لازم نیست از سه هفته پیش روزه بگیرید! کافی است 4 تا 6 ساعت پیش از ترکاندن خود، چیزی نخورید.
البته می شود برای گرسنه تر شدن کمی ورزش کرد تا اشتها حسابی رو بیاید؛ کمی بدوید یا تند تند راه بروید تا سیستم گوارش خالی از غذا شود و معده خالی خالی به استقبال خوردنی های فراوان برود! ضمنا به قول گفتنی معده خالی در تن آرام است! یعنی ای اهل دل! با چند نفس، تن را آرام کنید و خود را آوار کنید بر روی خوردنی ها تا هیچ کس را تاوان مقابله با شمای آرام و بسی ریلکس نباشد، ان شا ا..
2. انتخاب عاقلانه
اگر کمر به پرخوری بسته اید ای جماعت، دیگر چاره ای جز خوردن نیست! ولی خب گرچه کاه (در اینجا غذاهای رنگارنگ) از خودتان نیست، کاه دان (در اینجا معده را گوییم) که از خودتان است! پس باز هم بدانید که راه رسیدن تا دسر بسیار دراز است و بعضی از خوراکی ها، زودتر معده شما را پر می کند.
جدا از اینکه چگونه شکمتان را پر کنید، میزان سیری و پری به عوامل دیگر (مثلا نحوه خوردن) بستگی دارد و اینکه این عادت خوردن باعث ترشح آنزیم ها و هورمون های متفاوتی می شود. وقتی مَعده (و نه مِعده) را با جویدن های آرام و کم کم پر می کنید، احساس سیری زودتر فرا می رسد! البته این را نگفتم که شب شکرگزاری نجویده لقمه ها را قورت بدهید و خود را راهی بیمارستان کنید!
بعضی از مواد غذایی مانند پروتئین بوقلمون (غذای معهود این عید) باعث سیری زودرس می‌شود. خب، پس با مواد راحت الحلقوم تر مانند سیب زمینی، مواد داخل شکم بوقلمون و پیراشکی های رولی، کار را شروع کنید که مانند هلو در گلو می روند! و بر حذر باشید از غذاهای فیبری مانند سبزیجات که زود آب جذب کرده و معده را بسی اشغال می کنند! برای مصرف نوشیدنی ها هم بشکه در چاه نیندازید و لف لف در بکشید! یک لیوان نوشیدنی مطبوع را جرعه جرعه همراه غذا بخورید تا این مواد راه خود را بهتر در شکمتان پیدا کنند!
3. استراحت!
معده انسان دارای قابلیت کشسانی است، یعنی می تواند دو تا 4 لیتر بیش تر از ظرفیت خود را تحمل کند! پس کمی به معده فرصت بدهید تا خالی شود و اگر هم کربوهیدرات زده باشید که بخت با شما یار است و خودش در عرض 30 تا 90 دقیقه معده را ترک خواهد کرد. (حالا گیر ندهید، مگر قرار است چند ساعت پای سفره بست بنشینید، شانس خود را امتحان کنید دیگر). ولی پروتئین کوفتی به معده می چسبد و مانند قیر آن را در مقابل هر غذای دیگری واکسینه می کند. پس بگذارید بعد از تناول غذاهای راحت هضم تر، کمی معده جا باز کند، بعد دوباره زور چپانی را از سر بگیرید.
4. بازسازی
خب عزیزان، در این مرحله شما احساس ترکیدگی حاد خواهید کرد و می خواهید روی کاناپه ولو شوید و از درد معده بسی به خود بپیچید! ولی زنهار که این حس را نادیده گرفته و خود را جمع و جور کنید. متخصصان تغذیه می گویند؛ حرکات آرام باعث می‌شود معده که از پر شدن به مغز شکوایه فراوان کرده، گول بخورد و احساس کند نه، چندان هم پر نشده و هنوز جا برای خوردن دارد! مایعات هم این فرآیند را تسریع خواهد نمود. نقطه. سرخط!
5. دسر
در پایان این نبرد تنانه با غذاهای بسیار، به سراغ دسر بروید و مثلا تن به پای کدو بدهید و کمی از آن مزه مزه کنید تا حس سبکی خوبی شما را فرا گیرد!
توصیه های ما تمام شد! شما تا خرتناق از غذاهای این شب پر گشته، حظ کافی برده و دیگر جایی برای نفس کشیدن هم ندارید! تبریک فراوان؛ اما جدای از شوخی مراقب معده خود باشید، ما همین یک معده را بیشتر نداریم!
.
منبع: PopSci
