موسیقی سبک راک (Rock) خیلی زود و همزمان با کشورهای اروپایی و آمریکا در ایران پایه گذاری شد. یکی از اولین کسانی که به آهنگسازی و نوازندگی در این سبک پرداخت کوروش یغمایی بود. او همزمان با شروع به کار گروه های پیشرو و مطرح این سبک مانند رولینگ استونز (Rolling Stones) و بیتلز (Beatles) فعالیت در این زمینه را آغاز نمود و به پدر راک ایران مشهور شد. وی به همراه هنرمندانی مانند فریدون فروغی (تولد 1329 – مرگ 1380) و فرهاد مهراد (تولد 1322 – مرگ 1381) به سردمداران سبک های راک (Rock) و سایکدلیک راک (Psychedelic Rock) و موسیقی معترضانه در ایران تبدیل شدند.
دوران کودکی و نوجوانی
کوروش یغمایی در روز 12 آذرماه سال 1325 در شهر شاهرود استان سمنان متولد شد. وی در سن 10 سالگی موسیقی را با ساز سنتور شروع نمود. وی با این ساز که هدیه پدر وی بود پا به عرصه موسیقی گذاشت و بعد از چند سال فعالیت در سبک موسیقی سنتی ایران، ساز گیتار را که به یکی از محبوب ترین سازهای روز دنیا تبدیل شده بود به عنوان ساز اصلی خود برگزید.
وی در سن 18 سالگی فعالیت حرفه ای خود را با آهنگسازی و نوازندگی در گروه راک رپچرز آغاز نمود. وی علاوه بر آهنگسازی وظیفه نواختن تک نوازی ها (Lead Guitar – Solos) را نیز بر عهده داشت و ساز گیتار را با مهارتی فوق العاده می نواخت. موفقیت او در نوازندگی ساز گیتار به حدی بود که گروه های موسیقی که برای اجرای برنامه به ایران می آمدند، از وی درخواست مهاجرت و نوازندگی در گروه های موسیقی سطح اول و مشهور خود را داشتند.
دانشگاه و شروع فعالیت حرفه ای
کوروش یغمایی یکی از هنرمندان تحصیل کرده جامعه هنری ایران بشمار می آید. وی در رشته جامعه شناسی دانشگاه ملی (شهید بهشتی) تحصیل نمود و مدرک کارشناسی خود را در این رشته دریافت نمود.
در سالهای آخر دانشگاه بود که وی ترانه مشهور خود به نام گل یخ با اشعار دوست نزدیکش مهدی اخوان لنگرودی را نوشت و به بازار عرضه نمود. این ترانه با توجه به چیره دستی وی در نواختن ساز گیتار و سطح بسیار بالای موسیقی آن به ترانه ای بسیار محبوب تبدیل شد و به سرعت به ورد زبان مردم تبدیل گشت. این ترانه بقدری قوی و هم سطح با بالاترین استاندارهای روز دنیا نوشته و اجرا شده بود که در بسیاری از کشورهای دیگر نیز مورد بازخوانی قرار گرفت و طرفداران بسیاری را برای کوروش یغمایی در خارج از مرزهای ایران پیدا نمود.
خاموشی 17 ساله
در سال 1358، کوروش یغمایی همراه با موج ممنوع الکار شدن خوانندگان سبک های غربی، فعالیت حرفه ای خود را به مدت 17 سال متوقف نمود و زندگی را با تدریس گیتار، نوازندگی و ضبط آهنگ های داستانی برای کودکان گذراند. وی اعتقادی به خروج از ایران و مهاجرت به اروپا و آمریکا نداشت. پس در این 17 سال خاموش ماند. بالاخره در سال 1375 مجوز پخش آلبوم جدیدش به نام سیب نقره ای را از وزرات ارشاد دریافت نمود.
کوروش یغمایی سه فرزند به نام های کاوه، کامیل و ساتگین داشته که همگی راه پدر را دنبال نموده اند. البته کاوه یغمایی از بین این سه برادر موفق تر بوده و با تکیه بر توانایی های خود در نوازندگی و آهنگسازی به اجرای تورهای مختلف در کشورهای اروپایی و آمریکا مشغول است.
در خارج از ایران، کوروش یغمایی از محبوبیت و اعتبار خاصی برخوردار است.در سال 2009 میلادی وی با ترانه حجم خالی در بین 15 راکر (Rocker) مشهور جهان قرار گرفت. وی در سال 2010 نیز به جشنواره رد بول (Red Bull) دعوت شد. او به عنوان سخنران در این جشنواره حضور پیدا کرد. آلبوم بازگشت از لبه پرتگاه (سال 2011) وی نیز به نظر سایت معتبر رولینگ استون موفق به دریافت 3 ستاره از 4 ستاره ممکن شده است.
وی تا کنون 10 آلبوم استودیویی منتظر نموده است. این آلبوم ها عبارتند از:
گل یخ (سال 1974)
حجم خالی (سال 1975)
سراب تو (سال 1977)
سل 1 (Sole Yek سال 1979)
سل 2 (سال 1980)
دیار (سال 1987)
گرگ های گرسنه (سال 1990)
سیب نقره ای (سال 1994)
ماه و پلنگ (سال 1996)
کابوس (سال 1997)
آرایش خورشید (ضبط سال 1980 – پخش سال 2000)
تفنگ دسته نقره ای (2001)
بازگشت از لبه پرتگاه (سال 2011)
با توجه به اینکه کوروش یغمایی از بزرگترین نوازندگان موسیقی سبک راک ایران بشمار می آید، اما توجه لازم به وی در این سال ها نشده و مجوزی برای اجرای کنسرت صادر نشده است. در صورتیکه خوانندگانی نوپا و بی استعداد همراه با ترانه هایی بسیار مبتذل و بدون آشنایی با اصول اولیه موسیقی، با تکیه به ساز های الکترونیک موسیقی هایی سخیف را در سبک پاپ اجرا می کنند و برای برگزاری کنسزت به ایشان مجوز هم صادر می گردد! و طرقداران میلیونی و دو آتشه نیز دارند!
ولی گروه های سبک راک ایرانی هنوز در زیرزمین ها محبوس شده اند و کسی صدای آنها را نمی شنود. کسانی هم مانند کوروش یغمایی که ماندن در ایران را به مهاجرت ترجیح دادند، با ممنوع الکاری روبرو بوده و دوستداران موسیقی تکنیکی و معترضانه خود را از شنیدن ترانه های خود محروم کرده اند.
همگی هم منتظر ایستاده اند تا این اسطوره ها روانه بیمارستان ها شده تا بتوانند در سوگ نبودشان عزاداری ها نمایند. پس بهتر است که پیش از اینکه آخرین بازمانده از سیبیلو های دوست داشتنی موسیقی ایران (فرهاد مهراد ، فریدون فروغی ، کوروش یغمایی) هم از دست برود دست به تقدیر و تجلیل از وی برداشته و وی را به آنچه استحقاقش را در این 4 دهه فعالیت هنری داشته، برسانیم.
از ترانه های محبوب او نیز می توان به ترانه گل یخ (دانلود ترانه گل یخ) ، شب یلدا (دانلود ترانه شب یلدا) ، خار (دانلود ترانه خار) و رقص پاییز (دانلود ترانه رقص پاییز) اشاره کرد.
منبع:
