وقتی به سیاه چاله ها و کهکشان راه شیری فکر می کنیم، گودال پرحجمی با گرانشی عظیم در مرکز کهکشان خودمان به ذهن ها خطور می کند؛ اما در همین حال، مجموعه ای از سایر سیاه چاله های سرگردان هم وجود دارند که در مارپیچ کیهانی ما در گردش اند. اکنون محققان ژاپنی بر این باورند که موفق به رصد بقایای گازی یک انفجار ابرنواختری شده اند.
تیمی از محققان رصدخانه ملی ژاپن (NOAJ)، با استفاده ازتلسکوپ ASTE در شیلی و رادیو تلسکوپ 45 متری رصد خانه رادیویی نوبیاما در ناگانو، ژاپن سرعت گسترش موج شوک باقیمانده ابرنواختر W44 را به دقت اندازه‌گیری کردند. این ابرنواختر در فاصله حدود 10 هزار سال نوری زمین واقع شده است.
محققان ژاپنی که برای این مطالعه از روشی که در آن انرژی انفجاری ستاره های فرو پاشیده و ابرهای گازی پیرامون آن بهره می بردند، با چیزی غیرمنتظره برخورد کردند. آنها با ابر مولکولی متراکمی برخورد کردند که با سرعتی حدود 100 کیلومتر در ثانیه در جهت معکوس چرخش کهکشان راه شیری در حال حرکت بود. این محققان ابرگازی مورد بحث را گلوله (Bullet) نام گذاری کرده اند.
به گفته ماسایا یامادا یکی از محققان این تیم تحقیقاتی: “قسمت زیادی از گلوله در حال حرکت با سرعتی حدود 50 کیلومتر در ثانیه است؛ اما نوکِ گلوله با سرعت 120 کیلومتر در ثانیه در فضا سفر می کند. انرژی جنبشی آن (گلوله) چند ده برابر انرژی آزاد شده از انفجار ابر نواختر W44 است. به نظر می رسد، ایجاد چنین ابر پر انرژی در محیط عادی غیرممکن باشد.”
این محققان بر این باورند که وجود سیاه چاله ای می توانسته بر این ابر مولکولی تاثیر گذاشته باشد. محققان در این مورد دو فرضیه را مد نظر قرار داده اند. فرضیه اول بیان می کند، با گسترده شدن ابرنواختر به سمت خارج، مواد آن توسط سیاه چاله ای در نزدیکی اش بلعیده شده اند و در نتیجه آن هم تراکم مولکولی به حالتی بوده که موجب انفجاری با سرعت بسیار چشمگیر شده است. این محققان در مقاله خود نوشته اند: “سرعت حرکت این ابرنواختر به بیش از دو برابر سرعت صوت در فضای بین ستاره ای رسیده است.”
فرضیه دوم هم بیان می کند، خود سیاهچاله در حال حرکت است و ابر مولکولی عبور کرده و یک شاخه ای از گازها را به دنبال خود کشیده، چیزی که به تعبیر دانشمندان، بسیار شبیه به یک گلوله در میان یک سیب است.
اگر فرضیه اول درست باشد، محققان تخمین می زنند، این سیاه چاله سرگردان حدود 3.5 برابر خورشید ما جرم داشته باشد و در صورت صحت فرضیه دوم، محققان تخمین می زنند، جرم این سیاه چاله سرگردان ، 36 برابر جرم خورشید باشد. در واقع برای مقایسه باید بگوییم، سیاه چاله ای که در مرکز کهکشان راه شیری کشف شده، جرمی معادل 4.6 میلیون برابر خورشید دارد.
به گزارش رصد خانه ملی ژاپن، احتمالا حدود 100 میلیون تا یک میلیارد سیاه چاله سرگردان در کهکشان ما وجود داشته باشد، البته تاکنون تنها 60 سیاه چاله مشاهده شده است. گام بعدی ستاره شناسان این است که فرضیه های مورد نظر را بررسی کنند و در صورت اثباتی درستی یکی از این دو فرضیه، با ابزارهای علمی جدیدی به مطالعه مراکز گرانشی فوق العاده قدرتمند دیگر کهکشان راه شیری بپردازند.
یافته های این محققان در نشریه “Astrophysical Journal Letters” به چاپ رسیده است.
.
منبع: newatlas
