ماموریت آینده مریخ نورد ناسا که قرار است در ژوئیه 2020 آغاز شود، تاکنون به خوبی مراحل مونتاژ و تست های اولیه را طی کرده است. پیش از این به خوبی از اهداف و ابزارهای مورد استفاده در ماموریت مریخ نورد 2020 می دانستیم؛ اما تاکنون خبر دقیقی از سایت های فرود این ماموریت توسط ناسا منتشر نشده بود. هفته گذشته ناسا، سه سایت احتمالی فرود مریخ نورد را اعلام کرد: فلاتهٔ سیرت بزرگ، دهانه جزیرو و تپه های کلمبیا.
ناسا به محض راه اندازی و فرود مریخ نورد کریاسیتی در سال 2012، اعلام کرد، مراحل ساخت و طراحی ماموریت مریخ نورد 2020 را آغاز کرده است. ماموریت اصلی این مریخ نورد، شناسایی نواحی است که پیش از این و یا حتی در آینده ممکن است، دارای حیات باشند. به همین منظور، ماموریت مریخ نورد 2020، به ارزیابی زمین شناختی نواحی خاصی خواهد پرداخت که احتمالا دارای بقایای میکروب های باستانی مریخ بوده اند و همچنین در اولویت بعدی به مطالعه و بررسی نواحی قابل سکونت سیاره سرخ برای ماموریت های سرنشین دار آینده خواهد پرداخت.
برای اکتشاف تمام نواحی سیاره، انتخاب محل مناسب فرود این مریخ نورد، بسیار مهم است. واضح است که بری فرود مناسب و همچنین ادامه اکتشاف مریخ، سایت های فرود باید دارای برخی شاخص های زمین شناختی باشند. در این بین بررسی تاریخچه حضور آب مایع در مریخ از اهمیت خاصی برخوردار است. چنانچه به خوبی می دانیم، برخی صخره ها و نواحی می تواند بیش از نواحی دیگر، دارای شواهدی از وجود حیات باشد.
ناسا با توجه به این اهداف، هفته گذشته کنفرانسی را برگزار کرد و از بین لیست هشت سایت احتمالی که در اوت سال 2015 اعلام کرده بود، اسامی سه کاندیدای برتر را اعلام کرد.
تپه های کلمبیا
اگر مریخ نورد 2020 از این بخش از دهانه گوسف بازدید کند، می تواند جا پای مریخ نورد اسپیریت بگذارد که سال 2004 از این ناحیه بازدید کرد؛ اما سال 2010 از کار افتاد. گفتنی است، مریخ نورد اسپیریت به دلیل قرار گرفتن در چهارمین زمستان سرد مریخ و عدم جهت گیری مناسب صفحات خورشیدی آن، توان الکتریکی خود را از دست داد و از کار افتاد.
با وجودی که پیش از این به اثبات رسیده، بخش زیادی از دهانه کلمبیا (این دهانه به یاد فاجعه شاتل فضایی کلمبیا و مرگ هفت سرنشین آن نام گذاری شده است) خشک است؛ اما یکی از بزرگترین اکتشافات مریخ نورد اسیپریت کشف شواهدی از وجود چشمه های معدنی در این ناحیه بود. علاوه بر این، پیش از این نیز به خوبی به اثبات رسیده بود که این ناحیه با توجه به شرایط زمین شناختی خود، مکانی مناسبی برای کاوشگر است تا امکان کشف شواهد جدیدی از مریخ باستانی به دست آورد.
دهانه جزیرو
به نظر می رسد، این ناحیه دارای تاریخچه ای مرطوب و همچنین محیطی ناسازگار بوده باشد. در واقع گفته می شود، این گودال در گذشته های دور، دارای مقادیری آب بوده است؛ چرا که وجود لایه های ضخیمی از گِل، نه تنها امیدواری هایی برای کشف آب در این ناحیه به وجود آورده، بلکه امکان کشف شواهدی از وجود حیات در این ناحیه را هم نشان می دهد.
فلاتهٔ سیرت بزرگ
این ناحیه که نسبتا به دهانه جزیرو نزدیک است، احتمالا در گذشته دارای کلونی از میکروب ها بوده است. در نواحی آتشفشانی با توجه به گرما، امکان ذوب یخ های زیر سطحی و کشف چشمه های آب گرم وجود دارد. لایه های این ناحیه برای مطالعات زمین شناسی مناسب است و ممکن است، تصویر واضحی از مریخ باستانی در خلال این ماموریت به دست بیاید.
البته هنوز ناسا، خبری از زمان اعلام، محل فرود مریخ نورد 2020 اعلام نکرده است.
در مورد سیستم ها و ابزارهای پیشرفته این ماموریت باید بگوییم، ماموریت مریخ نورد 2020 از سیستم ناوبری مبتنی بر دوربین بهره خواهد برد که قادر به بررسی سطوح و همچنین خطرات بالقوه است. به این ترتیب، مریخ نورد قادر به اکتشاف سطوح پیچیده و سختی خواهد بود. این دوربین فرود مریخ نورد، سیستم بینایی لندر (LVS) نام داشته و ناسا پیش از این، این سیستم را با موفقیت آزمایش کرده بود.
سیستم بینایی لندر، فرود فضاپیما را با گرفتن عکس هدایت می کند. این سیستم پس از این، عکس ها را با نقشه مقایسه می کند و علاوه بر شناسایی محل دقیق فرود، امکان وجود خطرات احتمالی را هم بررسی خواهد کرد.
.
منبع: newatlas
