دیمین شزل (Damien Chazelle) فیلمنامه نویس و کارگردان آمریکایی است که بخاطر فیلم‌های ویپلش و لا لا لند شناخته شده و با ساخت آن‌ها نامزد و برنده جایزه اسکار نیز شده است. برای مروری بر زندگی این کارگردان تحسین شده، با تکرا همراه باشید.
مروری کوتاه بر زندگی دیمین شزل
دیمین شزل در 19 ژانویه سال 1985 در شهر پراویدنس ایالت رود آیلند به دنیا آمد. او موزیسین، فیلمنامه نویس و کارگردان فارغ التحصیل از دانشگاه هاروارد است و اولین فیلم بلندش را با نام گای و مدلین روی نیمکت پارک (Guy and Madeline on a Park Bench) که اثری موزیکال، با توجه موسیقی جاز است، در سال 2009 ساخت.
او چند سال بعد، با فیلم ویپلش (Whiplash) مورد تحسین منتقدین قرار گرفت؛ اثری درام، در رابطه با یک نوازنده درام و استادش که نامزد چند جایزه اسکار شد. سپس در سال 2016، شزل با فیلم لا لا لند، فیلمی مدرن و موزیکال که برنده هفت جایزه گلدن گلوب از جمله جایزه بهترین کارگردان شد، مورد توجه همه قرار گرفت.
در هشتاد و نهمین مراسم آکادمی نیز این فیلم نامزد 14 جایزه اسکار شد که جایزه بهترین کارگردانی را برای شزل به ارمغان آورد و او در سن 32 سالگی، به جوان‌ترین فیلمساز برنده اسکار تبدیل شد.
تحصیلات و پس زمینه زندگی دیمین شزل
همانطور که گفته شد، دیمین شزل در شهر پراویدنس به دنیا آمد. او فرزند پروفسورهای دانشگاهی بود و در شهر پرینستون در ایالت نیوجرسی بزرگ شد. او در دبیرستانی در همان جا به تحصیل مشغول شد و عضوی ماهر در گروه جاز مدرسه بود. او سپس به دانشگاه هاروارد رفت و در آخر تصمیم به تمرکز بر روی فیلم و کارگردانی پروژه‌های بخش مطالعات بصری و محیطی دانشگاه گرفت. شزل در سال 2007، پس از مدتی وقفه، فارغ التحصیل شد.
.
موفقیت شزل برای فیلم ویپلش
دیمین شزل اولین فیلم بلندش را با نام گای و مدلین روی نیمکت پارک ساخت که فیلمی موزیکال و سیاه و سفید و عاشقانه درباره یک شیپورچی و دو زن است. او با ادامه دادن به روایت فیلم با موسیقی جاز، دومین فیلمش را با نام ویپلش (یا شلاق) ساخت که در اصل مانند فیلم گای و مدلین، اثری کوتاه بود.
این فیلم بر اساس تجربه‌های خودش در دوران دبیرستان و درباره یک نوازنده جوان درام با بازی Miles Teller در کالج موسیقی است که کارش با استادش با بازی J.K. Simmons وارد چالش می‌شود. این فیلم مورد توجه تماشاگران و منتقدین قرار گرفت و نامزد پنج جایزه اسکار شد که در نهایت سه اسکار برد.
موفقیت لا لا لند
دیمین شزل برای ساخت فیلم بعدی‌اش، لا لا لند، سال‌ها وقت صرف کرد و به طور غیر منتظره‌ای در باکس آفیس نیز فروش خوبی را تجربه کرد. این فیلم تجلیلی برای موزیکال‌های سبک قدیمی هالیوود به شمار می‌رود و به خوبی آثار کارگردان فرانسوی، ژاک دمی، بخصوص فیلم‌های چترهای شربورگ (1964) و دختران جوان روشفور (1967) است. لا لا لند، داستان عاشقانه میان زنی است در تلاش برای بازیگر شدن با بازی اما استون و یک پیانیست جاز با بازی رایان گاسلینگ را روایت می‌کند.
هر چند لا لا لند فیلمی ریسک پذیر برای استودیوها محسوب می‌شد، اما در نهایت به فروشی بیش از 400 میلیون دلار دست یافت. البته فروش فیلم در ابتدا پائین بود، ولی بعد از کسب جوایز گلدن گلوب و اسکار، شاهد افزایش قابل توجهی در فروش خود بود. در عین تحسین‌های صورت گرفته، این فیلم مورد انتقادهای فرهنگی نیز قرار گرفت.
لا لا لند با کسب 14 نامزدی اسکار، در کنار فیلم‌های همه چیز درباره او (1950) و تایتانیک (1997)، بیشترین نامزدی را کسب کرده است. شزل هم که در 32 سالگی‌اش برنده اسکار شد، جوان‌ترین فیلمسازی است که این جایزه را برده است. این جایگاه قبلا بدست نورمن تاروگ بود که بین او و شزل چند ماه اختلاف سنی وجود داشت.
بیشتر بخوانید: نقد فیلم لا لا لند
زندگی شخصی دیمین شزل
شزل در سال 2010 با همکارش جسماین مک‌گلید ازدواج کرد و آن‌ها در سال 2014 از هم جدا شدند. مک‌گلید تهیه کننده اجرایی لا لا لند بود. شزل بعدا عاشق الیویا همیلتون شد که در لا لا لند هم نقش کوچکی را ایفا می‌کند.
.
منبع: biography
