در سفر اخیر دونالد ترامپ به عربستان سعودی، عکسی از رئیس جمهور آمریکا و پادشاه عربستان ملک سلمان به همراه یک گوی نورانی منتشر شد. این عکس مضحک در اینترنت بازتاب زیادی داشته و تاکنون الهام‌بخش جوک‌های زیادی بوده است. البته ترامپ و ملک سلمان به هیچ وجه قصد غیب‌گویی و یا پیشگویی آینده را نداشته‌اند، بلکه این گوی عجیب اصلا یک گوی کریستالی نبوده است. این گوی در واقع کُره نورانی بوده که جهانی روشن به عنوان بخشی از رویداد مرکز جهانی مبارزه با ایدئولوژی تندروی و افراطی‌گری به نمایش می‌گذاشته است.
اما اگر گوی مورد نظر یک گوی کریستالی هم باشد، چندان موضوع تعجب‌برانگیزی نیست. گوی‌های کریستالی هزاران سال است که در همه جای دنیا از بریتانیا تا چین و آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرند و داستان‌ها و افسانه‌های زیادی پیرامون این گوی‌ها وجود دارد. اندرو لانگ در کتاب خود: «گوی بینی: شواهد غیب‌گویی تله پاتی» که در سال 1905 نوشته، در این مورد بحث کرده است.
در ادامه با پنج حقیقت جالب در مورد گوی‌های کریستالی همراه تکرا باشید.
ریشه‌های کاهنی
فالگیری(یا گوی بینی) اصطلاح فنی است که به عمل دیدن یک سطح براقِ شفاف به عنوان وسیله‌ای برای به دست آوردن اطلاعات جدید و یا پیش‌بینی آینده اطلاق می‌شود. واژه انگلیسی Scrying (به معنای فالگیری) کوتاه شده کلمه Descry است که ریشه آن به کاهنان (Druids) باستان باز می‌گردد. این کاهنان بخشی از طبقه نخبگان مردم سلتیک بوده‌اند که در عصر مفرغ در جزیره بریتانیا و فرانسه می‌زیسته‌اند. بر اساس کتاب «تاریخ طبیعی» نوشته طبیعی‌دان و مورخ نامداری روم باستان پلینی بزرگ، کاهنان از کریستال‌ها برای پیشگویی آینده استفاده می‌کرده‌اند.
ژولیوس سزار اعمال خرافی کاهنان را در تاریخ شفاهی خود از جنگ‌های گالی شرح داده است. البته باید این نکته را در نظر داشته باشیم که سزار در آن زمان برعلیه کشورهای گالیک می‌جنگید، بنابراین او می‌توانسته دلایل خوبی برای اغراق در برخی آداب و رسوم این مردمان همچون قربانی کردن انسان داشته باشد. البته پیشگویی‌های کاهنان به گوی‌های کریستالی محدود نمی‌شود، بلکه آن‌ها از حوض آب، آینه و شیشه‌های شفاف هم برای فالگیری و پیشگویی‌های خود استفاده می‌کرده‌اند.
آینه جهان
با این وجود گوی بینی تنها به گال های باستان محدود نبوده است. اندرو لانگ در کتاب خود به چنین عملی در چین هم اشاره کرده است. در کتاب قانون کیفری چینی به سال 1888، عملی شرح داده شده که یوانگ کوانگ فوچو یا جادو با گوی نورانی نام داشته است. در این روش یک متخصص می‌توانسته چهره سارق اموال خود را در گوی ظاهر کند.
در همین کتاب شرحی دیگر در مورد مسلمانان هند وجود دارد که می‌گوید، آن‌ها با مشاهده دوده یا آینه جادویی چنین عملی انجام می‌داده‌اند. بر اساس تحقیقات دیوید مارگولیوث که در اواخر دهه 1800 در مورد پیشگویی‌های مسلمانان انجام شده است، خلیف منصور در قرن هشتم میلادی از آینه‌ای استفاده می‌کرد که دوست و دشمن را به او نشان می‌داد. افسانه‌ای دیگر هم موجود است که بر اساس آن سلطانی دیگر، انگشتر یاقوتی داشته که می‌توانسته چهره‌هایی را نشان بدهد. همچنین گفته می‌شود، قابلمه حاوی آب صاف برای شفای بیماران استفاده می‌شده است. مردم مدینه پیش از اسلام هم به چنین چیزی باور داشته‌اند. همچنین گزارش‌های تاریخی از درمانی دیگر با استفاده از آینه‌های جادویی وجود دارد.
عمل ممنوعه
باوجودی که گوی بینی و غیب‌گویی در سراسر جهان رایج بوده است، اما چنین پیشگویی‌های در بسیاری از ادیان بزرگ جهان اعمالی ممنوعه تلقی می‌شده‌اند.
به عنوان مثال، در عهد عتیق که به این عمل ممنوع گفته می‌شد، آمده: “امت‌هایی که تو آن‌ها را بیرون می‌کنی به غیب‌گویان و فالگیران گوش می‌گیرند، و اما یهُوَه، خدایت، تو را نمی‌گذارد که چنین بکنی.” (تثنیه 18:14). در حزقیال 21:21، پادشاه بابل که دشمن امت بنی‌اسرائیل بود، با چنین عباراتی توصیف شده است: ” زیرا که پادشاه بابل بر شاهراه، به سر دو راه ایستاده است تا تفأّل زند و تیرها را به هم زده، از ترافیم سؤال می‌کند و به جگر می‌نگرد.”، در واقع بر اساس کتاب جادوگری و پیشگویی در فلسطین و سوریه باستان، بابلی‌ها از پیکان برای پیشگویی استفاده می‌کرده‌اند.
در قرآن کریم هم عمل قمار و میسر صراحتا ممنوع اعلام شده است. عمل میسر شکلی از بیرون کشیدن پیکان برای فالگیری بوده است. در تعالیم مذهبی کلیسای کاتولیک هم به مؤمنان در مورد ارتباط با ارواح هشدار داده شده است که شامل استفاده از پیشگویی و شیوه‌های جادوگری بوده است. سنت آگوستین در کتاب خود «شهر خدا» نوشته که غیب‌گوی “فریب مناسک شیاطین را خورده که به‌ظاهر فرشتگان درآمده‌اند.”
البته ممنوع بودن به معنای رایج نبودن این شیوه‌ها نبوده است. گوی‌های کریستالی به‌عنوان لوازمی تزئینی و همچنین برای دفع ارواح شیطانی در قرون‌وسطی مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند، احتمالا این مقبولیت گوی‌های کریستالی به مرلین جادوگر در افسانه شاه آرتور مرتبط بوده است. مرلین جادوگر که مشهورترین جادوگر در اساطیر انگلیسی است، در نقوش مختلف همواره با گوی کریستالی به تصویر کشیده شده است.
دربار ملکه
یکی از رایج‌ترین شیوه‌های پیشگویی در قرن شانزدهم، غیب‌گویی از طریق گوی کریستالی بوده است. جان دی، منجم، دانشمند و ریاضیدانی که از دوستان نزدیک منجمان بزرگی همچون تیکو براهه و نیکلاس کوپرنیک بود، در آن زمان مشاور الیزابت اول هم بود. دی پس از شکست روش‌های علمی سنتی برای پیش‌بینی آینده، از گوی کریستالی بهره برد. او باور داشت که این گوی‌ها قادر به پیشگویی” آفرینش زبان جهانی” هستند. بر اساس باورهای افسانه‌ای قبل از آخرالزمان انسان‌ها به اسرار دست پیدا می‌کنند و باهم متحد می‌شوند.
پس از مرگ او، یک دلال عتیقه‌جات نسخه‌های خطی از ساخته‌های دی را پیدا کرد. اکنون برخی از این دست‌نوشته‌ها منتشر شده‌اند و همچنین گوی کریستالی دی هنوز هم در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود.
گوی‌های کریستالی مشهور
گوی‌های کریستالی معمولا به اندازه یک گریپ‌فروت هستند، البته برخی از این گوی‌ها اندازه‌ای بسیار بزرگ دارند. بزرگ‌ترین گوی شناخته شده در موسسه اسمیتسونیان در واشنگتن، دی سی نگهداری می‌شود. این گوی بزرگ 106.75 پوند. (48.42 کیلوگرم) وزن و 12.9 اینچ (32.7 سانتی‌متر) قطر دارد که بزرگ‌ترین گوی کریستال کوارتز جهان محسوب می‌شود. به گفته موسسه اسمیتسونیان. این گوی بزرگ در قرن نوزدهم در چین تراش داده شده است و مواد معدنی آن هم از برمه استخراج شده‌اند.
جایگاه دوم را در این زمینه گوی سنگ کریستالی با قطر 11.3 اینچ (28.9 سانتی‌متر) که در دلاس نگهداری می‌شود، به خود اختصاص داده است. گوی دالاس در دوره میجی ژاپن تراشیده شده است. سومین گوی کریستالی بزرگ، گوی ملکه چین است که در موزه پن در فیلادلفیا نگهداری می‌شود. این گوی فقط 10 اینچ (25.4 سانتی‌متر) قطر و 49 پوند (22 کیلوگرم) وزن دارد. یکی از مشهورترین گوی‌های کریستالی جهان، گوی جادوگر بدجنس غرب در فیلم سینمایی جادوگر شهر اُز است که در سال 2001 در یک حراجی به مبلغ 129 هزار دلار فروخته شد.
.
منبع: livescience
نخستین مورد، مربوط هست به کیخسرو و جام گیتی نمای او، جام کیخسرو… که بعدها به جمشید منصپب شد و جام جم خوانده شد.