خرس‌های قطبی روی تردمیل تند شونده‌ای از یخ‌های شکننده راه می‌روند

یخ دریا برای خرس‌های قطبی اهمیت بسیاری دارد. مطالعات نشان داده است که وقتی یخ‌های بیشتری از دست می‌روند، آن‌ها مجبور می‌شوند، مسافت‌های طولانی‌تری را برای پیدا کردن سطوحی محکم‌تر طی کنند که این می‌تواند تهدیدی جدی برای بقای این حیوانات باشد.

اما فقط مسئله سفر نیست، بلکه حالا مسئله یخی که روی آن پای می‌گذارند هم در میان است. مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد، افزایش رانش یخ‌ها به سوی غرب در دریاهای بیوفورت و چوکچی نزدیک آلاسکا، موجب می شود، خرس‌های قطبی انرژی بیشتری را سفر به سمت شرق طی کنند، چیزی که محققان از آن به‌عنوان «تردمیل تند شونده» یخ‌های دریا تعبیر می‌کنند.

در این مطالعه که از سوی سازمان زمین‌شناسی ایالات‌متحده (USGS) و دانشگاه وایومینگ انجام شده، اشاره شده است که این از اولین عواقب ناشی از تغییر میزان رانش یخ‌های دریا برای خرس‌های قطبی است.

به گفته جورج درنر، بوم‌شناسی از سازمان زمین‌شناسی و محقق ارشد این مطالعه: “افزایش میزان رانش یخ‌های دریا، استرس‌های فیزیولوژیکی ناشی از کاهش فرصت تغذیه (که با گرم شدن قطب شمال توسط بسیاری از خرس‌های قطبی تجربه می‌شود) را افزایش داده و فشار اضافی را بر دوش آن‌ها گذاشته است.”

محققان برای این مطالعه، اطلاعات دستگاه‌های ردیابی خرس‌های قطبی ماده دریاهای بیوفورت و چوکچی را به همراه داده‌های مربوط به رانش یخ مرکز داده‌های یخ و برف ملی آمریکا را مورد بررسی قرار دادند. مجموعه این داده‌ها شامل محل بیش از 77 هزار خرس به همراه داده‌های مربوط به رانش یخ همان نواحی بود. این داده‌ها به ترتیب بین سال‌های 1987 تا 1998 و 1999 تا 2013 جمع آوری شده بودند.

در این مطالعه که در نشریه “Global Change Biology”منتشر شد، محققان تخمین زده اند که خرس‌های قطبی باید سالانه برای جبران انرژی‌ای که صرف راه رفتن روی یخ‌ها می‌کنند، باید یک تا سه فک بیشتر شکار کنند. انرژی اضافی با توجه به ذوب بهاره یخ‌ها و گسترده‌تر شدن ذوب یخ‌ها در تابستان که شکار فک‌ها را دشوارتر می‌کند، مورد نیاز است.

در حال حاضر، خرس‌های قطبی از نظر وضعیت بقا در دسته آسیب‌پذیر فهرست قرمز اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط‌زیست (IUCN) جای گرفته‌‌اند، این سازمان در توضیح آسیب‌پذیر در نظر گرفته شدن خرس‌های قطبی اعلام کرده، در سه نسل اخیر (45 سال) این‌گونه، کاهش بیش از 30 درصدی جمعیت مشاهده‌ شده است که عمدتا درنتیجه آب شدن یخ‌ها بوده که زیستگاه این‌گونه تلقی می‌شود. از این‌رو، آینده این‌گونه چندان امیدبخش به نظر نمی‌رسد.

IUCN در این مورد، اعلام کرد:” تغییرات آب و هوایی تهدید جدی برای زیستگاه‌های خرس‌های قطبی محسوب می‌شود. مدل‌سازی‌های اخیر از میزان یخ‌های دریایی، ضخامت و زمان تحت پوشش آن نشان می‌دهد، در 50 تا 100 آینده شاهد کاهش چشم‌گیری در پوشش یخ‌های دریایی خواهیم بود.”

.

منبع:mnn