فضاپیمای کاسینی هشتمین شیرجه بزرگ خود را بین سیاره زحل و حلقه‌های آن انجام داد. کاسینی در مأموریت نهایی خود موسوم به پایان بزرگ (Grand Finale) به درون گردوغبارهای حلقه‌های زحل و توفان‌های کیهانی رفته است.
کاسینی پس از عبور از درونی‌ترین لبه حلقه زحل در دو شیرجه قبلی، این بار مسیر آسان‌تری را طی کرد. این شیرجه فضاپیما روز 10 ژوئن (20 خرداد) از فاصله 4300 کیلومتری لبه داخلی حلقه D، سیاره زحل عبور کرد. در این مانور جدید، کاسینی نیازی به استفاده از آنتنش به عنوان سپر نداشت، بنابراین، در طول این شیرجه ارتباط کاملی با زمین داشت.
کاسینی در طول شیرجه‌های قبلی با توجه به قرار گرفتن در شکافی بین جو زحل و حلقه‌های آن، جایی که گردوغبارهای کیهانی پتانسیل تخریب کاوشگر را داشتند؛ از آنتن خود به‌عنوان سپری برای محافظت از ابزارهای علمی بهره می‌برد.
ناسا اعلام کرد، فضاپیمای کاسینی در طول این شیرجه، نیروی گرانش زحل را برای کمک به درک شکل و توده حلقه آن اندازه‌گیری کرده است. کاسینی همچنین در این مأموریت با استفاده از آنالیزور گردوغبار کیهانی خود، ذرات موجود در این حلقه زحل را مورد بررسی قرار داد.
فضاپیمای کاسینی همچنین نقشه‌برداری وضوح بالایی را از نیمکره جنوبی زحل انجام داد، بنابراین، دانشمندان می‌توانند چگونگی ایجاد بادها، ساختار ابرها و تغییر شیمیایی اتمسفر این سیاره را در طول فصل‌های مختلف مورد بررسی قرار دهند. کاسینی در موقعیت مداری بعدی که روز 16 ژوئن (26 خرداد) اتفاق می‌افتد، تلاش می‌کند، تصاویر ماوراءبنفش و مادون قرمزی از شفق‌های زحل به ثبت برساند و تبادل بین حلقه‌ها و جو زحل را بررسی کند.
کاسینی تا پایان مأموریت خود، تنها 14 مانور دیگر در پیش دارد. پس از دو دهه حضور در فضا، مأموریت موفق کاسینی روز ۱۵ سپتامبر سال ۲۰۱۷، با شیرجه مرگ‌بار در جو سیاره زحل به پایان خواهد رسید. این رویداد دراماتیک، پایان یکی از موفق‌ترین سفرهای فضایی تاریخ ناسا را رغم خواهد زد.
درحالی‌که کاسینی از لحاظ فنی قابلیت رصد سیاره زحل را تا چندین سال آینده خواهد داشت، ولی با توجه به کمبود سوخت کاوشگر، ناچارا مأموریت آن هم به پایان خواهد رسید. در واقع، اگر سوخت کاسینی به پایان برسد، دانشمندان دیگر قادر به کنترل مدار آن نخواهند بود و خطر برخورد آن به یکی از دو قمر زحل که دارای پتانسیل زندگی هستند، بسیار بالا خواهد بود. به این ترتیب، به منظور جلوگیری از نشت هر گونه آلودگی میکروب‌های زمینی که کاسینی با خود حمل می‌کند، ناسا تصمیم دارد، به این روش فوق‌العاده دراماتیک با کاسینی خداحافظی کند.
مأموریت کاسینی پروژه‌ای مشترک بین ناسا، آژانس فضایی اروپا (اسا) و آژانس فضایی ایتالیا است. آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، بخشی از موسسه تکنولوژی کالیفرنیا در پاسادنا، بخش علمی مأموریت را مدیریت می‌کند. مدارگرد کاسینی و دو دوربین پردازنده آن در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا طراحی، توسعه و مونتاژ شده‌اند. همچنین مرکز عملیات تصویربرداری این مأموریت در موسسه علوم فضایی بولدر، کلرادو قرار دارد. فضاپیمای کاسینی در سال ۱۹۹۷ به فضا فرستاده شد و در سال ۲۰۰۴ در مدار سیاره زحل قرار گرفت.
.
منبع: space
