آسیب به سر مسئله جدی هم در ورزشهای حرفهای و هم غیرحرفهای است. با وجودی که به طور گستردهای میدانیم، بسیاری از لیگهای رقابتی تلاش کردهاند، امنیت را در طول بازیها رعایت کنند، اما ورزشکاران زیادی بودهاند که با آسیبهای جدی از ناحیه سر مواجه شدهاند. به تازگی مطالعهای که در رابطه با جام جهانی انجام شد، نشان میدهد که پروتکلهای آسیب به سر، تنها در 40 درصد بازیهای سال 2014 انجام گرفتهاند. محققان در مطالعه خود که امروز در نشریه جاما ( JAMA) منتشر شده، نوشتهاند، این بدان معناست که بازیکنان به درستی ارزیابی پزشکی نشدهاند.
در کنفرانس بینالمللی آسیبهای ورزشی در سالهای 2012 و 2016، دستورالعملهایی به تائید رسید که به موجب آن بازیکنانی که دارای آسیبهایی از ناحیه سر (علائمی مانند سرگیجه و عدم تعادل) بودند، میباید از بازی خارج شوند. سپس فدراسیون بینالمللی فوتبال (فیفا) هم این دستورالعملها را پذیرفت. با این وجود، مطالعه جدید نشان میدهد که تیمهای فوتبال هنوز این دستورالعملها را به درستی رعایت نمیکنند.
محققان برای این مطالعه، ویدئوهایی از 64 مسابقه فوتبال از تورنمنتهای مختلف را تماشا کردند که در آن آسیبهای سر تشخیص داده شده بود. در واقع در این بازیها، آسیبهای مربوط به سر، آنهایی دستهبندیشده بودند که بازیکن دیگر قادر نبوده بلافاصله به مسابقه ادامه دهد. محققان همچنین عوارض قابلتوجهی از برخوردهایی مانند عدم تمرکز، عدم تعادل، از دست دادن هوشیاری، حرکات تشنج مانند و بخیه زدن سر را در این دسته قرار میدهند.
این محققان در طول تماشای این ویدئوها، 61 بازیکن را با 81 برخورد از ناحیه سر مشاهده کردند. اما از این بین تنها 12 مورد (15 درصد) از بازی خارج شدند. در این مورد، ارزیابیهایی (غیرپزشکی) بازیکنان دیگر، داور یا پرسنل تیمها در 45 بازیکن (56 درصد) دخیل بوده است. با این حال، روی 21 بازیکن (26 درصد) هیچ ارزیابی پزشکی انجام نشد.
علاوه بر این، در 67 مورد بازیکنانی که دارای دو تا چند مورد از علائم آسیبهای سر بودند، در 16درصد هیچ ارزیابی پزشکی انجام نگرفت و بلافاصله به بازی بازگشتند. همچنین از بین بازیکنانی که دو تا چند علائم آسیبهای سر را داشتند، 86 درصد به طور میانگین ارزیابیهای پزشکی 84 ثانیهای را سپری کردند و در همان مسابقه به بازی بازگشتند. دکتر دنیس کاردونه، مدیر مرکز پزشکی لانگوان دانشگاه نیویورک، میگوید، معمولا یک ارزیابی پزشکی کامل، حداقل بین 10 تا 15 دقیقه طول میکشد.
این یافتهها بااینکه ناامیدکننده بودند، اما برای او تعجبآور نبودند. کاردونه میگوید: “موارد زیادی است که در حین تماشای فوتبال از تلویزیون تصور میکنیم، یک بازیکن پس از چند دقیقه آسیبدیدگی میشود و سپری کردن مدتی از بازی در خارج زمین، قطعا به معاینه پزشکی نیاز دارد اما در موارد بسیاری بازیکن به بازی ادامه میدهد. احتمالا رابطه خطی بین اهمیت بازی و نادیده گرفته شدن چنین مواردی وجود دارد.”
این موارد قطعا میتواند مربوط به جام جهانی باشد که رقابتی با حساسیتهای بینالمللی و سرمایهگذاری زیاد است. کاردونه میگوید، با فشار بیرحمانه برای رقابت و پیروزی، باید شخص ثالثی که در این رقابتها سرمایهگذاری نکرده، دخیل باشد. او میگوید: “افراد ناظر باید متخصصان باشند، مانند مربیهای ورزشی. اما ارزیابیها باید توسط یک پزشک صورت گیرد.”
.
منبع: newsweek