شاید با خود فکر کنید که کارآفرینان مشهور خیلی خوش‌شانس هستند که توانسته‌اند به این موفقیت‌ها برسند و هیچ شکستی در زندگی خود نداشته‌اند یا یک غول چراغ جادو یک شب به خانه آن‌ها آمده و سه آرزوی آن‌ها را به واقعیت تبدیل کرده است. نه این‌گونه نیست، آن‌ها نیز مانند ما از روزگاری یک کارمند بوده‌اند و اغلب قبل از شروع کسب و کار فعلی شکست‌هایی را تجربه کرده‌اند و حال مانند یک ابرقهرمانی شناخته می‌شوند که کشتی کسب و کار خود را به جزیره موفقیت رسانده اند. امروز می‌خواهیم داستان یک خانواده کارآفرین را برای شما تعریف کنیم که با استفاده از غذاهای ارگانیک توانسته‌اند به موفقیت‌های چشم‌گیری برسند. در ادامه با تکراتو همراه باشید.
در سال ۱۹۸۷، راشل و اندی برلینر از آشپزخانه خود در شهر پتالومه‌ی کالیفرنیا، امپراتوری غذاهای یخ زده و ارگانیک خود را بنیان نهادند. راشل پس‌ازاینکه دخترش ایمی (Amy’s Kitchen) را حامله شد، از او خواستند که کمتر فعالیت کرده و دیگر در آشپزخانه غذا درست نکند. به همین دلیل اندی تصمیم گرفت که غذاهای یخ‌زده و آماده را از بیرون بیاورد. یک‌شب که اندی یک وعده غذایی یخ‌زده را مانند دیگر شب‌ها به خانه آورد، آن‌ها اشتهایی برای خوردنش نداشتند و باکمی فکر کردن به این نتیجه رسیدند که می‌توانند محصولی بهتر از این به بازار عرضه کنند. آشپزخانه آن‌ها به نقطه شروع یک ماجراجویی بزرگ تبدیل شد. امروزه امپراتوری آن‌ها از کشورهایی مثل امریکا، انگلستان و فرانسه پانصد میلیون دلار درآمد دارد و قرار است که آن‌ها سلطه خود را تا آسیا و استرالیا گسترش دهند. امروز این زوج خوشبخت یعنی برلینزها، تصمیم دارند تا امپراتوری خود را که امی (نام دخترشان Amy بوده است) نام دارد، با حفظ ارزش اصلی، گسترش دهند.
ادامه داستان را از زبان خودشان می‌شنویم؛ وقتی‌که ما کار خود را شروع کردیم، می‌خواستیم که به درآمد ۲/۵ میلیون دلار برسیم. ما فکر کردیم که با این درآمد پول کافی برای زندگی کردن و دادن مخارج دانشگاه امی را در اختیار خواهیم داشت. ما اصلاً برنامه‌ای برای گسترش این کسب و کار و رساندنش به جایگاه فعلی نداشتیم. البته این شرایط فقط تا سال چهارم یعنی تا سال ۱۹۹۱ ادامه داشت، سپس تصمیم گرفتیم کمی سود خود را بیشتر کنیم. قبل از این ما اصلا تصور این را نداشتیم که یک کسب و کار نیم میلیارد دلاری را خلق خواهیم کرد، هدف ما پر کردن یک طاقچه از غذاهای یخ‌زده بود.
در اوایل کار مادر ریچل و دوستان خودمان هم به یاری ما شتافتند، کیفیت محصولات ما آن‌قدر خوب بود که هر کس که بار اول آن را می‌خرید، تبدیل به مشتری دائمی می‌شد. در فروشگاه‌ها چیزی شبیه به محصولات ما نبود و دامنه فروشگاه‌های مشتری ما هرروز افزایش پیدا می‌کرد. در ابتدا، بزرگ‌ترین مشکل ما تولید مواد اولیه باکیفیت بود. هیچ کشاورزی محصول ارگانیک نداشت. ما تصمیم گرفتیم با مزرعه‌های کوچک و کشاورزان کارکنیم، پس از مدتی آن‌ها نیز با ما رشد کردند و امروز کشاورزان ما حدود بیست هزار هکتار مزرعه کشاورزی را پوشش می‌دهند.
هنوز هم ما غذاهایمان را مانند روز اول که در آشپزخانه شخصی خود درست می‌کنیم، فقط مقیاس آن بزرگ‌تر شده است. هنوز هم آشپزها به آشپزخانه‌ها می‌آیند تا دستورالعمل‌های جدید را آزمایش کنند.
تمامی شرکت‌های بزرگ غذایی حداقل برای یک‌بار هم که شده، برای همکاری با ما ابراز علاقه کرده‌اند، ولی ما خواستیم که مثل همیشه یک خانواده بمانیم و به‌صورت شخصی کارکنیم.
اندی قبلاً یک شرکت چای گیاهی داشت ولی همان اوایل شروع کار آن را فروخت. ما متوجه شدیم که هر کسب و کاری را شروع کردیم، در همان اوایل کار از بین رفته است، همین امر باعث شد انگیزه پیدا کنیم و نگذاریم که تجارت جدیدمان به سرنوشت تجارت‌های قبلی دچار شود، پس همه‌چیز را تحت کنترل داریم. سرمایه‌گذاران نیز هیچ فشاری نمی‌آورند و به ما اجازه می‌دهند تا با تمرکز و آرامش به مسیر موفقیت خود ادامه دهیم. چالش اصلی دیگر ما سوپرمارکت‌ها هستند. ما در حال حاضر برنامه‌ای برای بازاریابی کلان نداریم. عمده‌فروشی‌های مواد غذایی از ما می‌خواهند تا تبلیغات خود را گسترش دهیم و تخفیف‌هایی را برای مشتریان در نظر بگیریم، بااینکه فروش محصول‌های ما بسیار عالی است. ما راه درست را می‌رویم چون شرکت‌هایی که پول خود را صرف تبلیغات و بازاریابی می‌کنند در حال کاهش هستند و باید به کیفیت محصول فکر کرد.
ما یک خانواده کوچک هستیم، البته داستان‌های زیادی درباره خانواده‌های بزرگ و کسب و کارهایشان شنیده‌ایم که امیدواریم نسل بعدی ما بتواند این راه را قدرتمندانه‌تر ادامه دهد. دخترمان امی در پایداری این شرکت و فرهنگ آن نقش به سزایی دارد. او و همسرش عضو هیئت‌مدیره هستند و تمام تلاش خود را انجام می‌دهند تا کمپانی به جایگاه اصلی خود در بازار نزدیک‌تر شود. بااین‌حال، هیچ‌کدام از آن‌ها علاقه‌ای به صندلی مدیرعاملی نشان نداده‌اند. آن‌ها علاقه‌مند به تضمین فرهنگ سازمان و انجام مأموریت خود هستند.
در سال ۲۰۱۵ ما یک رستوران به نام Amy’s Drive Thru را در کالیفرنیا دایر کردیم که فقط غذاهای سالم را در منوی خود داشت. اولین بار این پیشنهاد چند سال قبل به ما داده شد، مشتری‌ها پشت سر هم نامه می‌دادند که نمی‌خواهند به فرزندان خود غذاهای بی‌کیفیت و مصنوعی بدهند. ما در منوی رستوران خود سبزیجات، پیتزا، پنیر مکانیکی، شیرینی، لیموناد، سالاد و صبحانه داریم که همه آن‌ها ارگانیک هستند. ما در راه‌اندازی این رستوران دچار مشکل نشدیم چون قبلا شبکه‌ای تولیدکنندگان را تشکیل داده بودیم.
زمانی که رستوران را باز کردیم، فکر نمی‌کردیم که حتماً پیشرفت کنیم و به موفقیت برسیم، ولی این‌گونه شد. حال ما می‌خواهیم یک رستوران دیگر را هم در یکی از شهرهای کالیفرنیا راه‌اندازی کنیم، احتمالاً سال ۲۰۱۸ این رستوران شروع به کار خواهد کرد. ما به تمامی ایالات‌های آمریکا درخواست فرستاده‌ایم تا بتوانیم رستوران‌های زنجیره‌ای Amy’s Drive Thru را در آنجا دایر کنیم. همچنین در حال گسترش فعالیت آشپزخانه‌های Amy برای کار با فروشگاه‌ها در کشورهای اروپایی هم هستیم. البته در کنار آشپزخانه‌های تولید غذای آماده ارگانیک، رستوران‌های زنجیره‌ای آینده ما هم می‌توانند موفق عمل کنند.
سؤال این است که چگونه این کارها را انجام دهیم. ما مدل کسب و کار خود را درک کرده‌ایم. راه‌های زیادی برای گسترش کار ما برای رستوران‌ها وجود دارند و دیگر نمی‌خواهیم که از راه‌های سنتی و قدیمی استفاده کنیم. باز کردن رستوران دوم به معنای افتتاح ۲۰ رستوران به دنبال آن است و ما هم دیگر مثل قبل جوان نیستیم که همه این کارها را انجام دهیم.
.
منبع: Inc
