محققان با بهره‌مندی از نانوتکنولوژی موفق به تولید گونه‌ای سامانه‌ی دارورسانی شده‌اند که می‌تواند تا ۵۰ درصد اثر چسبندگی و التهاب بافت ها را کاهش دهد.
صفیه برومند مجری این طرح اعلام کرد یکی از معضلات جراحی‌ها، چسبندگی زخم بعد از جراحی است که معمولا در جراحی‌های داخل حفره شکمی، لگنی و یا حفره‌ی سینه ایجاد می‌شود. این چسبندگی‌ها باعث عدم عملکرد صحیح ارگان‌ها شده و بعضا حتی منجر به مسدود شدن عضو آسیب دیده می‌شوند.
برومند با اشاره به هدف این پروژه گفت در راستای رفع مشکل چسبندگی و التهاب بافت ها پس از جراحی‌های بافت‌های آسیب دیده تصمیم گرفتیم سیستم داروی ضد التهاب کورکومین (ماده‌ای که در زردچوبه وجود دارد) را طراحی کنیم. این دارو طی فرآیند الکتروریسی بر روی نانو فیبرها لود شده و در حفره‌های شکمی و یا لگنی جراحی شده ایمپلنت می‌شوند.
این ایمپلنت‌ها در قالب یک «شیت» در بند خواهند بود که همزمان با تزریق دارو از چسبندگی و التهاب بافت ها جلوگیری می‌کنند.
مجری این طرح افزود این آزمایش در نمونه حیوانی که بر روی موش انجام شده پیشرفت بالایی داشته و به میزان ۵۰ درصد از بروز چسبندگی داخل شکم موش کاسته شده است. او همچنین از اجرای این آزمایشات بر فاز انسانی خبر داد که پس از کسب مجوزهای لازم از سازمان غذا و دارو این تحقیق وارد مرحله فاز انسانی می‌شود.
این شیت‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در سایزها و قالب‌های گوناگون قابل تولید هستند؛ و از آنجایی که این دارو از ایجاد التهاب جلوگیری می‌کند می‌توان تقریبا در تمامی جراحی‌ها از آن استفاده کرد و فرآیند ترمیم پس از جراحی را تسریع بخشید.
به گفته صفیه برومند نحوه استفاده از این شیت‌ها به این طریق است که در هنگام جراحی زمانی که جراح محل آسیب دیده را جراحی می‌کند و قبل از آنکه بخیه‌ها زده شوند این شیت‌ها در داخل محل ایمپلنت می‌شوند.
از این نانو فیبرها در سیستم دارورسانی از جمله پانسمان‌ها و جراحی‌هایی که نیاز به مدت زمان بیشتری برای رهایش دارو دارند استفاده می‌شوند. این امر به دلیل کاهش التهاب و چسبندگی‌های پس از جراحی، باعث کاهش زمان بستری بیماران در بیمارستان و هزینه‌های بستری خواهد شد.
.
منبع: isna
