قمر تیتان پر از عجایب است، زندگی در آنجا همچون مشاهده همیشگی وقایع باورنکردنی است. تیتان علاوه بر داشتن دریاچه‌های متان، دنیای عجیبی مملو از شن و ماسه‌هایی با بار الکتریکی است.
اکنون دانشمندان شواهد جدیدی به دست آورده‌اند که نشان می‌دهند، این قمر سیاره‌ی زحل، دارای باران‌های متان شدیدی است که بیش از چیزی است که پیش از این انتظار می‌رفت.
تیتان بزرگ‌ترین قمر از ۶۲ قمر زحل است، این قمر زحل همچنین تنها جرم در منظومه شمسی است که دارای آب پایدار و احتمالا باران است. هنگامی‌که کاوشگر هویگنس در تاریخ ۱۴ ژانویه ۲۰۰۵ فرود تاریخی خود را روی تیتان انجام داد، خود را در برابر دنیایی دید که شباهت غریبی به دوران اولیه زمین داشت، یعنی زمانی که هنوز حیات در سیاره ما شکل نگرفته بود. کانال‌های زهکشی، دریاچه‌ها، فرسایش‌ها، تپه‌های شنی، باران‌های شدید، چیزهایی بودند که به نظر می‌رسیدند دائما سطح تیتان را تحت تاثیر قرار می‌دهند. تفاوت عمده این بود که بسیاری از این مایعات از متان و اتان تشکیل شده بودند. همچنین دمای ثبت شده سطح تیتان توسط هویگنس منفی ۲۹۰.۸۳ فارنهایت بود.
علاوه بر مایع سطح قمر تیتان ، گذر نزدیک‌های بعدی کاسینی همچنین حضور یک اقیانوس زیرسطحی را که احتمالا چیزی شبیه به یک دریای مرده زمینی (دریای شور فاقد حیات) است را کشف کرد. قمر تیتان که به‌اندازه سیاره عطارد است، تنها جرم کیهانی منظومه شمسی (به‌جز زمین) است که دارای جو غلیظ و مایعات سطحی است. اما در عوض آب، دریاچه‌های قمر تیتان از باران‌های هیدروکربنی تغذیه می‌شوند و غنی از متان مایع و اتان هستند.
محققان دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در لس‌آنجلس، با استفاده از شبیه‌سازی اطلاعات فضاپیمای کاسینی، برآورد کرده بودند که بارش‌های متان، کمتر از یک بار در سال در تیتان رخ می‌دهد. یک سال در قمر تیتان، برابر با 29.5 سال زمینی است، بنابراین در واقع این نوع باران‌ها بسیار نادر هستند. اما دانشمندان می‌گویند که این توفان‌ها شدیدتر از چیزی هستند که تصور می‌شد، و البته در نواحی قطبی تیتان قوی‌تر هستند.
شیان فاون از دپارتمان زمین، سیارات و علوم فضایی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، لس‌آنجلس و محقق ارشد این مطالعه به Inverse گفت:
این مطالعه از این جهت هیجان‌انگیز است که هیچ محقق دیگری تا به حال شدت و دفعات بارش‌های شدید (در این قمر) را ارزیابی نکرده بود. تمام مطالعات گذشته در مورد هواشناسی تیتان از چنین مدل‌هایی برای بررسی میزان متوسط بارش باران در نواحی خاص بهره برده بودند که در واقع دارای میزان بارشی مساوی با میانگین بارش سالانه تیتان بوده‌اند. اما ما در این (مطالعه) باران‌ها را به صورت جداگانه بررسی کرده‌ایم و می‌توانیم تقریبا بگوییم که چه نوع بارندگی‌های خاصی رخ می‌دهد.
اگر این توفان‌ها به همان شدتی باشند که دانشمندان تخمین زده‌اند، یک باران در روز می‌تواند، حدود یک فوت (معادل 300 میلی‌متر) باران را در سطح تیتان جاری کند. با توجه به طول روز تیتان، این باران‌های متان می تواند روی تیتان تاثیر چشم‌گیری داشته باشد و به طور بالقوه می‌تواند، رسوبات را در اطراف سطح یخی قمر جا به جا کند.
فضاپیمای کاسینی ناسا قبل از پایان ماموریتش در سپتامبر گذشته، رسوبات مخروطی را در تیتان مشاهده کرده بود. روی زمین، جریان آب ناشی از طوفان می‌تواند رسوبات مختلف این چنینی را پدید بیاورد. بنابراین تصور اینکه چنین اتفاقی در تیتان البته با متان رخ می‌دهد، می تواند توفان‌های بی نهایت شدیدی را در پی داشته باشد.
اگر چه ممکن است به نظر برسد که ابرهای گازی جهنمی در تیتان پدید بیاید، اما در واقع این قمر، تنها قمر در منظومه شمسی ماست که دارای جو پایدار است. اگر چنین پدیده‌ای در تیتان وجود داشته باشد، باید قوی‌تر از هر چیزی در زمین و یا حداقل مملو از گاز متان باشد.
.
منبع: inverse
