در این مطلب نگاهی داریم به مزایا و معایب گوشی جمعوجور و محدودیتهای این گوشیها و توضیح میدهیم که چرا این گوشیها مناسب نیازهای کاربران امروزی نیستند.
سالها بود که گوشیهای جمع و جور به راحت بودن استفاده از آنها شناخته میشدند. استفاده از چنین گوشیهایی با یک دست آسان است، به راحتی در هر جیبی قرار میگیرند و به ظاهر تعادل خوبی بین قابلیت حمل و کاربردپذیری برقرار میکنند. با این وجود، در چند سال اخیر حجم تقاضا برای گوشیهای جمع و جور به شدت کاهش پیدا کرده؛ در حدی که اپل تصمیم گرفت به دلیل نبود تقاضا و فروش کم سری آیفون مینی، تولید این محصول را متوقف کند.
اما دلیل کاهش تقاضا برای گوشیهای جمع و جور چیست؟ چرا این گوشیها توانایی رفع نیازهای کاربران امروزی را ندارند؟ برای پیدا کردن پاسخ این سوال و سایر سوالات مربوط به گوشی جمعوجور از جمله محدودیتها و ارزش خرید چنین گوشیهایی با ما همراه باشید.
7 دلیل برای اینکه گوشی جمعوجور نخرید
در گذشته نه چندان دور، گوشیهایی با ابعاد 6 اینچ کاملاً بزرگ محسوب میشدند و کمتر کسی تمایل به خرید آنها داشت. اما به مرور زمان شرایط تغییر پیدا کرد و حالا گوگل، سامسونگ و شرکتهای مختلف دیگر گوشیهای بزرگتری تولید میکنند. گوشیهای جمع و جور هم مثل هر فناوری دیگری مزایا و معایب خودشان را دارند. بعضی کاربران این گوشیها را به دلیل قابلیت حمل، قیمت مناسبتر و راحتی کار با یک دست بیشتر میپسندند.
در مقابل، این گوشیها هم محدودیتهای خاص خودشان را دارند؛ از جمله محدود بودن اندازه نمایشگر، نداشتن فضای لازم برای قابلیتهای مدرن، ضعیفتر بودن سیستم دوربین چنین گوشیهایی و غیره. برای آشنایی با همه مزایا و معایب گوشی های کوچک با ما همراه باشید.
بیشتر بخوانید: بهترین گوشی های 2024
1. محدودیت فضای نمایشگر برای نمایش محتوا
در حال حاضر کاربرد گوشیهای هوشمند محدود به ارسال پیام و تماس تلفنی نیست. این گوشیها تبدیل به کامپیوترهایی جیبی شدهاند که کاربران تقریباً برای همه کار از آنها استفاده میکنند از جمله وبگردی، اجرای بازی، تماشای ویدیو و غیره. بزرگتر بودن اندازه نمایشگر امکان نمایش محتوای بیشتر را به صورت یکجا فراهم میکند – چه برای پیمایش شبکههای اجتماعی، چه برای ویرایش تصویر یا تماشای ویدیو و غیره.
از نظر بسیاری از کاربران، گوشی هوشمند مهمترین (یا حتی تنها) دستگاه برای مشاهده محتوا محسوب میشود. به خصوص برای کاربرانی که کامپیوتر یا لپتاپ ندارند، داشتن گوشی با نمایشگر بزرگتر اهمیت بیشتری دارد.
زمانی که استیو جابز در سال 2011 آیفون 4S را معرفی کرد، ادعا کرد که 3.5 اینچ بهترین اندازه برای نمایشگر گوشیهای هوشمند است. حالا پس از گذشت بیشتر از یک دهه، چنین گوشی کوچکی بسیار محدود کننده به نظر میرسد. کافیست با یکی از گوشیهای سال 2012 به یک سایت پر محتوا سر بزنید؛ بلافاصله متوجه میشوید که چرا امروزه گوشیهای بزرگتر متداول شدهاند.
2. نداشتن فضای لازم برای قابلیتهای مدرن
تولیدکنندگان گوشیهای امروزی، انواع قابلیتهای مفید مختلف و سختافزارهای زیادی را در بدنهای کوچک جای میدهند. برای اینکه یک گوشی قابلیت پرداخت بدون تماس، جیپیاس، شارژ بیسیم و اتصال به شبکه فایوجی را داشته باشد، نیاز به فضایی برای درج قطعات مورد نیاز از جمله تراشههای NFC، شتاب سنج، آنتن و سیم پیچ مغناطیسی دارد.
در طراحی یک گوشی جمعوجور به ناچار باید بعضی امکانات نادیده گرفته شوند. میتوان تا حدی قطعات را کوچکتر کرد اما در هر صورت یکسری محدودیت برای درج بعضی از قطعات ایجاد میشود. ممکن است به عنوان کاربر یک گوشی کامپکت مجبور به صرف نظر کردن از یکسری قابلیتها از جمله شارژ پرسرعت یا اتصالات قوی باشید. البته نباید باتری را هم فراموش کرد، چون گوشیهای بزرگتر فضای بیشتری برای درج باتری بزرگ دارند که وجود آن برای تأمین انرژی قابلیتهای پیشرفته ضروری است.
بیشتر بخوانید: بهترین گوشی های سامسونگ 2024
3. محدودیتهای دوربین در گوشی جمعوجور
امروزه دوربین گوشیهای هوشمند تبدیل به یکی از اجزای مهم آنها شده اما ثبت تصاویر زیبا مستلزم وجود سختافزاری قوی است که نیاز به جای بیشتری دارد. بیشتر پرچمدارها، دارای چندین ماژول دوربین برای تصویربرداری زاویه عریض، عکاسی پرتره و زوم هستند. نصب حسگر و اجزای چنین ماژولهایی نیاز به فضا دارد.
چنین فضایی در یک گوشی جمعوجور در دسترس نیست؛ در نتیجه چنین گوشیهایی نمیتوانند دوربین چند کاره دستگاههای بزرگتر را داشته باشند. شاید یک گوشی جمعوجور دوربین اصلی خوبی داشته باشد، اما بعید است که چنین گوشیهایی دارای لنز اولتراواید یا تله فوتوی باکیفیتی باشند. بعلاوه، نبود فضای لازم برای تراشههای پیشرفته پردازش تصویر هم میتواند کیفیت تصویر چنین گوشیهایی را تحت تأثیر قرار دهد.
4. محدودیت قابلیت کنترل حرارت
گوشیهای امروزی از نظر قدرت پردازشی با لپ تاپها رقابت میکنند. چنین گوشیهایی با داشتن پردازندههایی قدرتمند و رمهایی با ظرفیت بالا تا 16 گیگابایت، حین اجرای پردازشهای سنگین یا گیمینگ حرارت زیادی تولید میکنند.
معمولاً تخلیه حرارت در گوشیهای بزرگتر بهتر و راحتتر از یک گوشی کامپکت انجام میشود، چون چنین گوشیهایی فضای بیشتری برای مکانیزم خنک کننده فعال (مثل فن) یا غیرفعال (مثل لولههای حرارتی) دارند. احتمال داغ شدن در گوشیهای جمع و جور بیشتر است و در نهایت این داغ شدن گوشی میتواند باعث افت سرعت دستگاه برای استفادههای طولانی مدت شود.
بیشتر بخوانید: بهترین گوشی های شیائومی 2024
5. راحتتر بودن تایپ با نمایشگرهای بزرگتر
نمایشگر بزرگتر به غیر از نمایش محتوا برای تایپ کردن هم مناسبتر است. کیبورد مجازی گوشیهای بزرگتر کلیدهای بزرگتری داشته که احتمال بروز خطا را حین تایپ کاهش میدهد. همچنین، امکان اضافه شدن کلیدهای تابعی در چنین گوشیهایی وجود دارد؛ در نتیجه نیازی به جابجایی پیوسته طرح صفحه کلید نخواهید داشت.
شاید تایپ کردن با یک دست در گوشیهای بزرگ سخت باشد اما خیلی از اپلیکیشنهای کیبورد امروزی حالت مخصوصی برای تایپ با یک دست دارند که به راحتتر شدن این کار کمک میکند.
6. مناسب نبودن برای گیمینگ
امروزه گیمینگ موبایلی تبدیل به یک صنعت بسیار مهم شده و برای بسیاری از کاربران، گوشی مهمترین وسیله گیمینگ محسوب میشود. نمایشگر گوشیهای بزرگتر جزئیات تصویر و جلوههای ویژه را واضحتر نشان میدهد. همچنین، این گوشیها فضای بیشتری برای کنترلهای روی صفحه دارند و از این نظر برای اجرای بازی مناسبتر هستند.
بعلاوه، معمولاً گوشیهای بزرگ باتری بزرگتر و سیستم خنک کننده بهتری دارند در نتیجه امکان اجرای بازی را برای مدتی طولانیتر و بدون وقفه فراهم میکنند.
بیشتر بخوانید: بهترین گوشی های میان رده 2024
7. بیشتر بودن هزینه تولید گوشی جمعوجور
گوشی جمعوجور محصولی خاص محسوب میشود و معمولاً محصولات خاص پسند نمیتوانند از اقتصاد مقیاس بهره ببرند. به همین دلیل بود که آیفونهای 12 و 13 مینی علیرغم تحسین منتقدان، تنها 3 درصد از فروش جهانی گوشیهای اپل را به خود اختصاص دادند.
جا دادن سختافزار پرچمدار در بدنهای کوچک نیاز به مهندسی اختصاصی و طراحی خاص قطعات مختلف از جمله برد مدار و راهکارهای خنک کننده دارد. این هزینهها باعث بیشتر شدن هزینه تولید گوشیهای جمع و جور میشوند اما با توجه به کمتر بودن محبوبیت چنین مدلهایی، این سرمایهگذاری توجیه پذیر نیست. حتی گوگل هم از ایده طراحی گوشی جمع و جور فاصله گرفته و متمرکز بر تولید مدلهای بزرگتر و سودآورتر شده است.
در سال 2022 اریک میگیکوفسکی بنیانگذار برند ساعتهای هوشمند Pebble کارزاری راهاندازی کرد که شرکتها را تشویق به تولید گوشیهای جمع و جور کند. این کارزار، موفق به جمع آوری 41 هزار امضا شد که به ظاهر عدد قابل توجهی محسوب میشود اما در بازاری که میلیونها مشتری دارد، رقم ناچیزی است.
در نتیجه مشخص است که گوشی جمع و جور مخاطبان خاص خود را دارد اما برای بیشتر کاربران، مزایای گوشیهای بزرگتر بیشتر از معایب آنهاست. بعید است که در آیندهای نزدیک شاهد برگشت گوشی جمعوجور به بازار باشیم مگر اینکه تکنولوژی تولید گوشیهای تاشو به اندازهای مقرون به صرفه شود که فاصله بین ابعاد جمع و جور و کاربردپذیری بیشتر نمایشگرهای بزرگتر را کم کند.
جمعبندی
با وجود اینکه گوشیهای کوچک برای خیلی از ما یادآور خاطرات قدیم و محصولی نوستالژیک محسوب میشوند، واقعیت این است که گوشیهای بزرگ برای کاربردهای مدرن مناسبتر هستند. چنین گوشیهایی با داشتن نمایشگرهای بهتر، ماندگاری شارژ طولانیتر، دوربینهای باکیفیتتر و سیستم خنک کننده قویتر توانایی بیشتری برای رفع نیاز کاربران امروزی دارند.
گوشی جمعوجور هم همیشه طرفداران خاص خود را داشته اما همانطور که اشاره شد، با بررسی مزایا و معایب گوشی های کوچک میتوان متوجه شد که در حال حاضر معایب چنین گوشیهایی بیشتر از مزایای آنها است.
سوالات پرتکرار
گوشی جمعوجور چه مزایایی دارد؟
از مزایای گوشی جمعوجور میتوان به راحتی حمل، راحتی استفاده با یک دست و قیمت کمتر اشاره کرد.
گوشی جمعوجور چه معایبی دارد؟
محدود بودن اندازه نمایشگر، محدودیت فضا برای دوربین، سیستم خنک کننده، باتری و سختافزار قویتر و بیشتر بودن هزینه تولید جزء معایب گوشی جمعوجور هستند.
بیشتر بخوانید:
منبع: gizmochina
نظر شما درباره گوشی جمعوجور چیست؟ آیا این گوشیها ارزش خرید دارند؟ دیدگاه خود را با تکراتو به اشتراک بگذارید و اخبار گوشی را با ما دنبال کنید.