بیوگرافی بیل گیتس ؛ موسس مایکروسافت

نام: ویلیام هنری “بیل” گیتس سوم (William Henry Bill Gates III)

تولد: ۲۸ اکتبر سال ۱۹۵۵ در سیاتل، واشنگتن

سن: ۶۰ سال

عنوان: موسس مایکروسافت، کارآفرین، بازرگان، نیکوکار

تحصیلات: انصراف از دانشگاه هاروارد

محل زندگی: مدینا، واشنگتن

متاهل و دارای ۳ فرزند

.

بیل گیتس با دارایی خالص ۷۶.۳ میلیارد دلار به عنوان اولین میلیاردر جهان، اولین ثروتمند در حوزه ی تکنولوژی و ۶ امین فرد قدرتمند جهان شناخته شده است.

.

چکیده ای از بیوگرافی بیل گیتس

بیل گیتس، کارآفرین مشهور در سال ۱۹۵۵ در سیاتل، واشنگتن به دنیا آمد. او در سن ۱۳ سالگی به برنامه نویسی کامپیوتر علاقمند شد. گیتس به همراه شریکش پاول آلن (Paul Allen) و از طریق نوآوری در تکنولوژی، استراتژی جدید و تاکتیک های کسب و کار در کنار پشتکار زیاد، موفق به ایجاد مایکروسافت، بزرگترین کسب و کار نرم افزاری جهان شد. با رشد روزافزون این کسب و کار به مرور گیتس به یکی از ثروتمندترین مردان جهان تبدیل شد. گیتس در فوریه سال ۲۰۱۴ اعلام کرد که از سمت ریاست مایکروسافت کناره گیری می کند.

.

دوران کودکی و نوجوانی

بیل گیتس (ویلیام هنری گیتس سوم) در ۲۸ اکتبر سال ۱۹۵۵ در سیاتل، واشنگتن به دنیا آمد. گیتس در سن ۱۳ سالگی به برنامه نویسی کامپیوتر علاقمند شد در این زمان در مدرسه ی Lakeside مشغول تحصیل بود. از آن زمان به بعد در همین زمینه کامپیوتر کار کرد و تحصیلات کالج را هم در همین زمینه ادامه داد. گیتس در زمان مناسب و مکان مناسب خود واقعی اش را یافت. او با استفاده از نوآوری در تکنولوژی، اشتیاق به استراتژی کسب و کار و تاکتیک های تهاجمی و پر پشتکار کسب و کار، موفق شد به کمک شریک تجاری خود، پاول آلن، مایکروسافت، بزرگترین کسب و کار نرم افزاری جهان را ایجاد کند. همین هم جرقه ای برای رشد فوق العاده ی او شد و پس از مدت زمانی کوتاه او را به یکی از ثروتمندترین افراد جهان تبدیل کرد.

بیل گیتس در خانواده ای مرفه بزرگ شد. او دو خواهر دارد که نام خواهر بزرگتر او Kristianne و نام خواهر کوچکتر او Libby می باشد. پدر آنها ویلیام هنری گیتس دوم نام داشت و در زمانی که با مادر این فرزندان، مری ماکسول (Mary Maxwell) آشنا شد دانشجوی حقوق بود. مری ماکسول هم دانشجوی اخراجی دانشگاه واشنگتن، ورزشکار و فعال در امور دانش آموزی بود. جو حاکم بر خانواده ی گیتس گرم و صمیمی بود و هر سه کودک آنها برای رقابت و تلاش برای بدست آوردن خواسته هایشان و برتری نسبت به یکدیگر تشویق می شدند.

بیل از همان ابتدا، زمانی که بازی های ورزشی خانوادگی را در ویلای تابستانی شان هماهنگ می کرد و علاقه ی زیادی برای پیروز شدن در تمام این بازی ها نشان می داد، نشانه هایی از رقابت پذیری خود را برای خانواده ی خود آشکار ساخته بود. او همچنین از انجام بازی های تخته ای (board games) لذت می برد (ریسک کردن از جمله علاقه مندی های اوست) و در بازی مونوپولی نیز بسیار ماهر بود.

بیل رابطه ی خیلی صمیمی با مادرش داشت. مری بعد از کار پاره وقتش وقت خود را به عنوان یک معلم به فرزندش، و همچنین پاره ای از وقت خود را برای کمک به سازمان های خیریه اختصاص می داد. او به عنوان هیئت مدیره ی چند شرکت از جمله اولین بانک بین ایالتی در سیاتل (که توسط پدربزرگش تاسیس شده بود) و ماشین های بازرگانی بین المللی (IBM) خدمت می کرد. او اغلب زمانی که در مدارس و سازمان های اجتماعی به صورت داوطلب خدمت می کرد بیل را به همراه خود می برد.

بیل با وجود اینکه سن کمی هم داشت ولی اغلب وقت خود را صرف مطالعه ی کتاب های مرجع می کرد. او تقریبا ۱۱ ۱۲ ساله بود که به دلیل این رفتار افراطی خانواده ی خود را نگران کرده بود. او در مدرسه حال خوبی داشت و کارهای مربوط به مدرسه را به خوبی انجام می داد ولی هیچ علاقه ای برای برقراری ارتباط با افراد دیگر در زمان های بیکاری نداشت و ترجیح می داد که این زمان را صرف مطالعه کند. پدر و مادر او به دلیل این اخلاق و رفتارش احساس نگرانی می کردند که مبادا فرزندشان انزواطلب و گوشه گیر باشد.

با وجود اینکه والدین او به آموزش در مکان های دولتی اعتقاد داشتند زمانی که بیل ۱۳ ساله شد تصمیم گرفتند او را در مدرسه ی خصوصی لیک ساید در سیاتل ثبت نام کنند. او نه تنها در ریاضیات و علوم استعداد خود را شکوفا کرد بلکه توانست در تئاتر و زبان هم خوش بدرخشد.

با وجود اینکه مدرسه ی سیاتل از یک شرکت ارائه دهنده ی کامپیوتر خواسته بود که زمانی را برای یادگیری کامپیوتر به دانش آموزان اختصاص دهد اما به همین اکتفا نکرده و با استفاده از درامد حاصل از فروش تحقیقات این مدرسه برای خرید یک ترمینال تله تایپ برای استفاده ی دانش آموزان اقدام کردند. بیل گیتس به کار با کامپیوتر و آنچه که می توان به وسیله ی آن انجام داد مجذوب شد و وقت آزاد خود را صرف کار بر روی این ترمینال می کرد. او برنامه ای به زبان بیسیک نوشت که کاربران بتوانند مقابل کامپیوتر بازی کنند.

او در همین مدرسه ی لیک ساید، پاول آلن را که دو سال از او بزرگتر بود، ملاقات کرد. این دو به دلیل شور و اشتیاق و علایق مشترک در زمینه ی رایانه به سرعت با هم دوست شدند. آلن خیلی خجالتی بود ولی درعوض بیل شخصیتی با اعتمادبنفس و چابک و روحیه ی جنگندگی داشت. صرف نظر از تفاوت های فردی آنها، هر دو باهم وقت زیادی را صرف کار بر روی برنامه های کامپیوتری می کردند. آنها گاهی اوقات با یکدیگر اختلاف نظر هم داشتند و بر روی اینکه حق با چه کسی است و چه کسی باید آزمایشگاه را راه اندازی کند با یکدیگر کلنجار می رفتند. بعضی اوقات آلن گیتس را از آزمایشگاه کامپیوتر محروم می کرد و گاهی اوقات گیتس آلن را محروم می کرد ولی در حالت کلی با یکدیگر بر روی برنامه های مختلف کامپیوتری کار، و اشکال زدایی می کردند. در همین زمان بود که گیتس برای یک شرکت کامپیوتری که هک شده بود برنامه ای نوشت.

در سال ۱۹۷۰ که گیتس ۱۵ ساله بود، با دوست خود پاول آلن کسب و کار خودشان را شروع کردند. آنها یک برنامه ی کامپیوتری به نام “Traf-o-Data” را توسعه دادند که طبق این برنامه بر الگوهای ترافیکی در سیاتل نظارت می کردند و در ازای این برنامه ۲۰ هزار دلار کسب کردند.

گیتس و آلن می خواستند کار در شرکت خود را شروع کنند اما پدر و مادر گیتس اصرار داشتند که گیتس مدرسه را ادامه دهد و به کالج برود. آنها دوست داشتند که او یک وکیل شود.

بیل گیتس در سال ۱۹۷۳ از لیک ساید فارغ التحصیل شد. او در آزمون SAT کالج از ۱۶۰۰ امتیاز، امتیاز ۱۵۹۰ را کسب کرد که در نوع خود شاهکار بود.

.

دوران جوانی

گیتس در دانشگاه هاروارد ثبت نام کرد و علی رغم میل باطنی در رشته حقوق مشغول به تحصیل شد اما او از علاقه ی خود دور نماند و همان زمان به جای حضور در کلاس های دانشگاهی وقت خود را صرف کار در آزمایشگاه کامپیوتر می کرد. به هنگام امتحانات شب ها بیدار می ماند و خود را برای امتحان آماده می کرد و نمره ی قبولی را هم می گرفت.

گیتس در مراسمی در دانشگاه هاروارد در کمبریج، ماساچوست، در تاریخ ۷ ژوئن سال ۲۰۰۷ مورد تشویق و تمجید قرار گرفت. او که در سال ۱۹۷۳ در دانشگاه هاروارد در رشته ی حقوق ثبت نام کرد و دو سال بعد از آن انصراف داد، در نهایت مدرک دکترای افتخاری را از این دانشگاه دریافت کرد.

.

گیتس همچنان با آلن در تماس بود. آلن دو سال بعد از حضور در دانشگاه ایالتی واشنگتن انصراف داد و به بوستون، ماساچوست نقل مکان کرد. دلیل این نقل مکان او کار در Honeywell بود. در همان حول و حوش بود که آلن یک نسخه از مجله ی Popular Electronics را به گیتس نشان داد. در این مجله مقاله ای درباره ی کیت مینی کامپیوتر Altair 8800 نوشته شده بود. گیتس و آلن هر دو به امکاناتی که این کامپیوتر می توانست در دنیای محاسبات شخصی ایجاد کند جذب شدند. Altair توسط یک شرکت کوچک در آلبوکرکی، نیومکزیکو ساخته شد. نام این شرکت، MITS بود. گیتس و آلن با این شرکت تماس گرفتند و اظهار کردند که در حال کار بر روی یک برنامه نرم افزاری بیسیک هستند که بر روی کامپیوتر Altair اجرا می شود. واقعیت این بود که  این دو جوان کامپیوتر Altair  ای را در اختیار نداشتند که بر روی آن کار کنند و یا کدی را بر روی آن اجرا کنند و در واقع  آنها می خواستند بدانند که آیا MITS علاقمند به کار بر روی چنین نرم افزاری هست یا خیر. از قضا MITS علاقمند بود و رئیس آن، Ed Robert از این دو جوان خواست که توانایی خودشان را اثبات کنند. گیتس و آلن برای این کار زحمت زیادی کشیدند و به مدت دو ماه در آزمایشگاه کامپیوتر هاروارد مشغول نوشتن این نرم افزار شدند. آلن برای تست این برنامه به آلبوکرکی سفر کرد؛ تا قبل از آن روز این برنامه بر روی هیچ کامپیوتر Altair ای امتحان نشده بود و در واقع اولین تست اجرای این برنامه در MITS صورت گرفت. از خوش اقبالی این دو جوان برنامه به خوبی کار کرد. آلن در MITS استخدام شد و گیتس هم علی رغم میل باطنی والدین خود مدت کوتاهی پس از این موضوع از هاروارد انصراف داد و برای کار با آلن به او پیوست. در سال ۱۹۷۵، گیتس و آلن با یکدیگر همکاری جدیدی را آغاز کردند و نام این پروژه را Micro-Soft نهادند نامی که از دو واژه ی “میکرو کامپیوتر” و “نرم افزار” ترکیب شده بود.

در فوریه سال ۱۹۷۶، گیتس نامه ای سرگشاده به علاقمندان به کامپیوتر نوشت و گفت که توزیع و استفاده از این نرم افزار را بدون هیچ هزینه ای برای علاقمندان ادامه می دهد. این کار گیتس به منظور جلوگیری از کپی شدن و نوشته شدن توسط افراد دیگر بود. در اصل، دزدی ایده به قدری بود که توسعه دهندگان را از سرمایه گذاری زمان و پول برای ایجاد نرم افزار با کیفیت منصرف می کرد. این نامه برای علاقمندان به کامپیوتر خوشایند نبود اما گیتس در عقاید خود گیر کرده بود و از این تهدید به عنوان دفاعی در مواجهه با اتهامات ناعادلانه ی کسب و کار استفاده می کرد.

گیتس اغلب با رئیس MITS تند رفتار می کرد و با یکدیگر بحث می کردند و بر روی توسعه ی نرم افزار و جهت دهی کسب و کار با یکدیگر درگیر می شدند. رابرتز تا حدی از گیتس متنفر شد که در سال ۱۹۷۷ که نه تنها از ادامه ی کار با گیتس بلکه از این حوزه ی کاری منصرف شد و MITS را به یک شرکت کامپیوتری کوچک دیگری فروخت و به گرجستان رفت و مسیر جدیدی را آغاز کرد. او راه تحصیل را برگزید و وارد دانشکده پزشکی شد و تحصیلات خود را در این زمینه ادامه داد. گیتس و آلن به کار خود ادامه دادند و از مالک جدید MITS شکایت کردند مبنی بر اینکه حقوق نرم افزاری که برای Altair توسعه داده بودند را حفظ نکرده است.

مایکروسافت برای شرکت های کامپیوتری دیگر، نرم افزاری در فرمت های مختلف نوشت و اوایل سال ۱۹۷۹ بود که گیتس محل کار این شرکت را به Bellevue ، واشنگتن  و در شرق سیاتل منتقل کرد. گیتس از اینکه به محل زندگی خود بازگشته بود احساس خوبی داشت. همه ی ۲۵ نفر کارمند این شرکت نوپا برای همه ی جوانب عملیاتی، توسعه ی محصول، توسعه ی کسب و کار و بخش بازاریابی مسئول بودند. گیتس به دلیل هوشی که برای توسعه ی نرم افزار داشت و همچنین حس تیز کسب و کاری به عنوان رئیس مایکروسافت انتخاب شد. در این هنگام، سال ۱۹۷۹، ارزش این شرکت حدود ۲.۵ میلیون دلار بود و گیتس تنها ۲۳ سال داشت.

سخنرانی بیل گیتس در راه اندازی “Libraries Online” –پیشقدمی ۱۰.۵ میلیون دلاری با هدف کمک به کتابخانه های سراسر کشور به منظور فراهم نمودن دسترسی آنلاین و کامپیوترهای شخصی چندرسانه ای- در نیویورک در تاریخ ۱۰ اکتبر سال ۱۹۹۶.

.

رشد مایکروسافت

گیتس نه تنها در بخش توسعه ی نرم افزار بلکه در عملیات مربوط به کسب و کار فراست بالایی داشت و همین موضوع او را به رهبر و سخنگویی توانا بدل کرد. او شخصا هر خط از کد را بررسی می کرد و اغلب در صورت نیاز برخی کدها را بازنویسی می کرد. از آنجاییکه در این زمان صنعت کامپیوتر با شرکت هایی مانند اپل، اینتل و قطعات و سخت افزارهای در حال توسعه ی آی بی ام (IBM) شروع به رشد کرده بود، بیل گیتس به طور مداوم به دنبال راهکاری برای متمایز بودن و ارائه ی اپلیکیشن های نرم افزاری بود. او اغلب مادرش را با خود به جاهای مختلف می برد. دلیل این کارش هم این بود که مری، مادر بیل گیتس، شخصی سرشناس و مورد احترام، و دارای ارتباطات گسترده ای در هیئت مدیره ی شرکت های مختلف از جمله آی بی ام بود و در واقع به واسطه ی مری بود که گیتس توانست با مدیر عامل آی بی ام دیدار کند.

در نوامبر سال ۱۹۸۰، آی بی ام به دنبال نرم افزار برای کامپیوتر شخصی خود (PC) بود و به مایکروسافت روی آورد. در اولین دیدار، بیل گیتس جوان توانست آی بی ام را تحت تاثیر خود قرار دهد و آنها را متقاعد کند که او و شرکتش می توانند نیازهای آی بی ام را برآورده سازند. تنها مشکل این بود که مایکروسافت این سیستم عامل بیسیک را برای اجرا روی کامپیوترهای جدید آی بی ام توسعه نداده بود. او به تلاش خود ادامه داد. گیتس سیستم عاملی که برای اجرا روی کامپیوترهای شخصی همانند آی بی ام توسعه یافته بود را خریداری کرد. او با توسعه دهنده ی این نرم افزار معامله کرد تا مجوز انحصاری برای مایکروسافت را ایجاد کند اما گیتس در رابطه با قرارداد خود با آی بی ام چیزی به این شرکت نگفت همین موضوع هم سبب شد که بعدها این کمپانی از مایکروسافت و گیتس برای پنهان کردن این اطلاعات مهم شکایت کند. مایکروسافت و گیتس زیر بار نرفتند ولی در نهایت در ازای مقدار نامشخصی این موضوع را خارج از دادگاه حل و فصل کردند.

گیتس باید این نرم افزار تازه خریداری شده را برای کار بر روی کامپیوتر شخصی آی بی ام مطابقت می داد. او این نرم افزار را به قیمت ۵۰ هزار دلار به آی بی ام تحویل داد. این قیمت دقیقا همان قیمتی بود که برای توسعه ی نسخه ی اصلی این نرم افزار پرداخت کرده بود. آی بی ام می خواست این کد اصلی را خریداری کند تا به تمامی اطلاعات این سیستم عمل دسترسی داشته باشد. اما گیتس این درخواست را نپذیرفت و در عوض پیشنهاد داد که آی بی ام، هزینه ی صدور مجوز برای نسخه های کپی شده این نرم افزار فروخته شده با کامپیوترهای آنها را پرداخت کند. انجام این کار به مایکروسافت این امکان را داد که مجوز این نرم افزار که آن را MS-DOS نامیدند، را برای هر تولید کننده ی پی سی دیگری دریافت کند. بین سال های ۱۹۷۹ و ۱۹۸۱ مایکروسافت رشد چشمگیری داشت و کارکنان این شرکت از ۲۵ نفر به ۱۲۸ نفر رسیدند. همچنین درآمد این شرکت از ۲.۵ میلیون دلار به ۱۶ میلیون دلار رسید. اواسط سال ۱۹۸۱ بود که بیل گیتس و آلن، مایکروسافت را به عنوان شرکت ثبت کردند و گیتس به عنوان رئیس هیئت مدیره ی شرکت و آلن هم به عنوان نائب رئیس شرکت منصوب شدند.

در سال ۱۹۸۳ مایکروسافت جهانی شد و دفاتری در بریتانیا و ژاپن راه اندازی کرد. در این زمان ۳۰ درصد کامپیوترهای جهان در حال اجرای نرم افزار این کمپانی بودند. اما سال ۱۹۸۳ اتفاقاتی افتاد که پایه های این شرکت را به لرزه دراورد. پاول آلن به بیماری هوچکین مبتلا شد. به دلیل شدت این بیماری، آلن حدود یک سال تحت درمان فشرده قرار گرفت و در همان سال از شرکت استعفا داد. برخی از شایعات دلیل استعفای آلن را فشارهای بیل گیتس می دانند و برخی دیگر می گویند که شرایط زندگی آلن به گونه ای تغییر کرد که او را بر این داشت که فرصت های دیگری را برای سرمایه گذاری تجربه نماید.

گیتس در نمایشگاه الکترونیکی مصرفی در لاس وگاس در تاریخ ۶ ژانویه سال ۲۰۰۱ از کنسول بازی ویدئویی ایکس باکس رونمایی کرد. ایکس باکس در پاییز سال ۲۰۰۱ راه اندازی شد.

.

ابداع مایکروسافت ویندوز

بیل گیتس، ویندوز را در ۲۲ ماه می سال ۱۹۹۰ در نیویورک معرفی کرد. در آن زمان مایکروسافت به پیشتازی جهانی در عرصه نرم افزار و خدمات و تکنولوژی های اینترنتی برای محاسبات شخصی و کاری تبدیل شده بود و بیش از ۳۹ هزار کارمند در ۶۰ کشور داشت.

.

اگرچه رقابت مایکروسافت و اپل با یکدیگر بر همگان آشکار است اما این دو کمپانی بسیاری از نوآوری های اولیه ی خود را با یکدیگر به اشتراک می گذاشتند. اپل در سال ۱۹۸۱ از مایکروسافت دعوت کرد تا برای توسعه ی نرم افزاری برای کامپیوترهای مکینتاش (Macintosh) به او کمک کند. برخی از توسعه دهندگان مطرح در هر دو شرکت مشغول به کار شدند و درگیر توسعه ی مایکروسافت و توسعه ی اپلیکیشن های مایکروسافت برای مکینتاش بودند. آثار این همکاری را می توان در برخی از نام های مشترک بین سیستم های مایکروسافت و مکینتاش مشاهده نمود.

از طریق همین دانشی که توسط این دو کمپانی به اشتراک گذاشته می شد، مایکروسافت توانست ویندوز را توسعه دهد؛ سیستمی که از یک ماوس برای حرکت در رابط کاربری، نمایش متن و تصاویر بر روی نمایشگر استفاده می کرد. این سیستم تا حد زیادی با سیستم MS-DOS فرق داشت؛ چرا که در سیستم قبلی همه ی فرمت های متنی به عنوان کد نمایش داده می شد و هیچ چیزی چاپ نمی شد. بیل گیتس پس از توسعه ی این سیستم به سرعت متوجه این موضوع شد که ممکن است این نوع نرم افزار برای MS-DOS و مایکروسافت تهدیدی ایجاد کند. برای یک کاربر کم مهارت، کار با تصاویر گرافیکی استفاده شده در نرم افزار رقیب VisiCorp که در سیستم عامل مکینتاش استفاده شده بود، خیلی راحت تر بود. گیتس در یک کمپین تبلیغاتی اعلام کرد که سیستم عامل جدید مایکروسافت –که آن زمان در حال توسعه ی آن بود- از یک رابط گرافیکی استفاده خواهد کرد. این رابط گرافیکی را “ویندوز” نام نهاد و اعلام کرد که این رابط گرافیکی با همه ی محصولات نرم افزاری پی سی توسعه داده شده بر روی سیستم MS-DOS سازگار خواهد بود.

این اطلاعیه بلوف بود چراکه مایکروسافت تا آن زمان چنین برنامه ای را توسعه نداده بود. اما به عنوان یک تاکتیک بازاریابی، نبوغ محض بود، چراکه حدود ۳۰ درصد بازار کامپیوتر از MS-DOS استفاده می کردند و به واسطه ی این تبلیغ، به جای سوئیچ به سیستم جدید، منتظر نرم افزار ویندوز ماندند. توسعه دهندگان نرم افزار برای نوشتن برنامه ای برای سیستم VisiCorp تمایلی نداشتند و این کار تا سال ۱۹۸۵ به وقفه افتاد.

در نوامبر سال ۱۹۸۵ بیل گیتس مایکروسافت ویندوز را راه اندازی کرد، یعنی حدود دو سال بعد از اینکه گیتس برای اولین بار از این موضوع خبر داد. ویندوز از نظر بصری بسیار شبیه به سیستم های مکینتاش به نظر می رسید که اپل دو سال قبل آن را معرفی کرده بود. در حالیکه اپل بر روی ساخت محصولات مایکروسافت سازگار با کامپیوترهای اپل مشغول به کار بود، از همان ابتدا اجازه دسترسی کامل مایکروسافت به تکنولوژی خود را داده بود. گیتس به اپل توصیه کرده بود که برای نرم افزار خود مجوز بگیرد اما آنها این توصیه را جدی نگرفتند چراکه بیشتر علاقمند به فروش کامپیوترهای خود بودند. گیتس بار دیگر از این موقعیت نهایت استفاده را کرد و یک فرمتی از نرم افزار ایجاد کرد که کاملا مشابه مکینتاش بود. اپل او را تهدید به شکایت کرد اما مایکروسافت با گفتن این موضوع که عرضه ی نرم افزار مایکروسافت را برای کاربران مکینتاش به تاخیر می اندازد، تهدید اپل را تلافی کرد. در نهایت در دادگاه همه چیز به نفع مایکروسافت تمام شد چراکه او توانست اثبات کند که در عین شباهت این دو سیستم عامل، هرکدام از آنها توابع و عملکرد مجزا و متفاوتی دارند.

بیل گیتس در ماه مارس سال ۱۹۸۶ مایکروسافت را با عرضه اولیه ۲۱ دلار در هر سهم به صورت عمومی عرضه و وارد بورس کرد. گیتس، ۴۵ درصد از ۲۴.۷ میلیون سهام این شرکت را برای خود نگه داشت و در سن ۳۱ سالگی به یکی از میلیونرهای عصر خود تبدیل شد. سهام گیتس در آن زمان ۲۳۴ میلیون دلار از ۵۲۰ میلیون دلار مایکروسافت بود. با گذشت زمان، ارزش سهام این کمپانی افزایش یافت و چندین بار تقسیم شد. در سال ۱۹۸۷ سهام این کمپانی به ۹۰.۷۵ دلار در هر سهم افزایش یافت و بیل گیتس به یکی از میلیاردرهای زمان تبدیل شد. از آن زمان به بعد گیتس در فهرست سالانه ی فوربس، همیشه در صدر ۴۰۰ ثروتمند امریکا قرار گرفت. در سال ۱۹۹۹ با بالاترین قیمت سهام در کل دوره بورس، ثروت خالص گیتس به ۱۰۱ میلیارد دلار رسید.

با این وجود گیتس هنوز هم احساس امنیت کامل در مورد وضعیت شرکت خود نمی کند. او همچنان روحیه ی رقابت، سخت کوشی و فداکاری را در وجود خود زنده نگه داشت و انتظار داشت همه ی کسانی که در این کمپانی مشغول به کار هستند از چنین ویژگی های برخوردار باشند.

هوش بیل گیتس به او این امکان را می دهد که بتواند همه ی جوانب صنعت نرم افزار، اعم از توسعه ی محصول و استراتژی شرکت را به وضوح ببیند. هنگامی که حرکت هر شرکت را مورد تحلیل و بررسی قرار می داد، او یک پروفایل از تمامی راه های ممکن و حرکت بین آن ها را طراحی، و درباره هر چیزی که می توانست اتفاق بیافتد سوالاتی مطرح می کرد. مدل مدیریتی رو به جلو و تهاجمی او به دلیل به چالش کشیدن کارمندان و افکار آن ها برای حفظ فرایند خلاقانه به یک افسانه تبدیل شد. ارائه دهنده ای که از آمادگی کافی برخوردار نبود به راحتی می توانست جمله “این احمقانه ترین چیزی است که تا به حال شنیده ام!” را از گیتس بشنود. اما این رفتار بیشتر می توانست آزمایشی برای به کارگیری دقت و سخت گیری زیاد در کارمندان باشد، زیرا گیتس جاه طلبی های بسیار زیادی برای شرکتش داشت. او مداوم افرادی که در اطرافش قرار داشت را بررسی می کرد تا ببیند که آیا واقعا ایده هایشان، خودشان را متقاعد می کند یا خیر.

بیل گیتس خارج از این کمپانی به عنوان رقیبی بی رحم شهرت یافته بود. چندین کمپانی تکنولوژی به رهبری IBM شروع به توسعه ی سیستم عامل خود به نام OS/2 برای جایگزینی با MS-DOS کردند. گیتس در این زمان تسلیم نشد و برای بهبود عملکرد و گسترش استفاده از ویندوز تلاش خود را بیشتر کرد و بیشتر به خود فشار آورد. مایکروسافت در سال ۱۹۸۹، مایکروسافت آفیس (Microsoft Office) را معرفی کرد که اپلیکیشن هایی مانند مایکروسافت ورد و مایکروسافت اکسل را در یک سیستم که با همه ی محصولات مایکروسافت سازگار بود ارائه می داد. این اپلیکیشن ها به سادگی با OS/2 سازگار نبودند. ۱۰۰ هزار کپی از نسخه ی جدید ویندوز مایکروسافت تنها در دو هفته فروخته شد و OS/2 خیلی زود کاملا محو شد. مایکروسافت یه صورت انحصاری سیستم عامل پی سی ها را در اختیار گرفت. اندکی بعد، کمیسیون تجارت فدرال، وارسی مایکروسافت به منظور شیوه های بازاریابی ناعادلانه را آغاز کرد.

در طول سال ۱۹۹۰، مایکروسافت زیر ذره بین بود و از سوی کمیسیون تجارت فدرال و وزارت دادگستری مورد تحقیق و تفحص قرار گرفت. در این دوره اتهاماتی به مایکروسافت زده شد؛ اتهاماتی از قبیل اینکه مایکروسافت با شرکت های کامپیوتری معاملات ناعادلانه ای کرده تا این سیستم عامل را بر روی کامپیوترهایشان نصب کنند؛ یا اینکه گفته می شد که مایکروسافت تولید کننده های کامپیوتر را مجبور به فروش اینترنت اکسپلورر می کند و از این کار به عنوان شرطی برای فروش سیستم عامل ویندوز به آنها استفاده می کند.

در آن برهه، کار مایکروسافت که به دو بخش سیستم های عامل و توسعه نرم افزار تقسیم شده بود، با وقفه همراه شد. ولی بیل گیتس این مشکلات را تحمل کرده و از شرکت خود دفاع کرد تا اینکه در نهایت راه حلی یافت تا برای جلوگیری از فروپاشی شرکت با دولت فدرال به نتیجه برسد. در نتیجه ی آن، گیتس به یک سری راه حل های مبتکرانه برای منحرف کردن فشارهای وارد بر مایکروسافت دست یافت و توانست شرکت را سرپا نگه دارد.

.

زندگی شخصی

در سال ۱۹۸۷ بود که یک مدیر محصول ۲۳ ساله در مایکروسافت، نظر گیتس ۳۲ ساله را به خود جلب کرد. بعد از مدتی رابطه ی کاری آنها بیشتر شد و بیشتر به اخلاق و روحیات یکدیکر پی بردند و اینجا بود که گیتس، ملیندا را به عنوان نیمه ی دیگر خود یافت. ملیندا اهل دالاس در ایالت تگزاس است. این دو در تاریخ ۱ ژانویه سال ۱۹۹۴ در هاوایی با یکدیگر ازدواج کردند. روزگار بر وفق مرادشان بود تا اینکه تنها پس از چند ماه، مادر گیتس در ماه ژوئن به دلیل سرطان سینه درگذشت. از آنجایی که رابطه ی مادر و فرزندی بین آنها عمیق بود گیتس پس از این ماجرا به شدت از نظر روحی به هم ریخت.

ملیندا فرنچ همسر گیتس و مدیر مایکروسافت، در نمایش دموی تجاری در تاریخ ۶ فوریه سال ۱۹۹۵، یک کپی از “Bob” را نشان می دهد. Bob جایگزینی برای ویندوز بود اما این برنامه با وجود موفقیت های زیادی هم که داشت در نهایت شکست خورد.

.

گیتس و ملیندا تصمیم گرفتند زمانی را به خود استراحت بدهند و از نظر روحی خود را بازیابی کنند. آنها به چندین کشور مسافرت کردند و این مسافرت در تغییر دیدگاه آنها نسبت به زندگی و جهان نقش عمده ای داشت.

 در سال ۱۹۹۶، اولین دختر آنها، جنیفر کاترین گیتس (Jennifer) به دنیا آمد. گیتس یک سال بعد از تولد دخترش، خانواده ی خود را به یک خانه ی ۵۵۰۰۰ فوت مربعی به قیمت ۵۴ میلیون دلار در ساحل دریاچه واشنگتن منتقل کرد. پس از آن در سال ۱۹۹۹ پسر آنها روری جان گیتس (Rory) و بعد از آن هم در سال ۲۰۰۲ دختر دوم آنها فوب ادل گیتس (Phoebe) به دنیا آمد.

خانه هوشمند ملیندا و گیتس در مدینا، واشنگتن –این عکس در تاریخ ۱ اکتبر سال ۱۹۹۷ گرفته شده زمانی که هنوزساخت این خانه تکمیل نشده بود- برای ساخت این خانه ۱۱۳ میلیون دلار هزینه شد.

.

اقدامات بشردوستانه گیتس

گیتس به واسطه ی حضور ملیندا و تاثیر مثبت او در راه ایفای نقش مادر، تصمیم گرفت که راه او را ادامه دهد. او متعهد به اهدای بیشتر ثروتش به خیریه شد. در سال ۱۹۹۴ گیتس و همسرش موسسه ی خیریه ی William H. Gates Foundation را تاسیس کردند که برای حمایت از آموزش و پرورش، بهداشت جهانی و سرمایه گذاری در جوامع کم درآمد اختصاص داده شد. این زوج در سال ۲۰۰۰ چندین بنیاد خانوادگی از بنیاد ملیندا و گیتس را با هم ترکیب کردند. آنها برای راه اندازی این بنیاد خیریه در ابتدا حدود ۲۸ میلیارد دلار سهم داشتند.

گیتس در سال ۲۰۰۰ از کار روزانه در مایکروسافت کناره گیری کرد و سمت مدیر عاملی این شرکت را به دوست دوران کالج خود، استیو بالمر که از سال ۱۹۸۹ در مایکروسافت مشغول به کار بود، واگذار کرد. او خود را به عنوان معمار ارشد نرم افزار منصوب کرد تا بتواند بر روی کسب و کار خود متمرکز باشد اما در همین حال همچنان به عنوان رئیس هیئت مدیره باقی ماند.

در چند سال اخیر او بیشتر وقت خود را در موسسه خیریه سپری می کند و بیشتر علاقمند به کار در این بنیاد است. گیتس در سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که به منظور کار باکیفیت و رسیدگی به این بنیاد، از کار تمام وقت در مایکروسافت کناره گیری کرده است. آخرین روز کاری گیتس به صورت تمام وقت در تاریخ ۲۷ ژوئن سال ۲۰۰۸ بوده است. بیل گیتس علاوه بر افتخاراتی مانند ثروتمندترین و موفق ترین فرد در کسب و کار در طول تاریخ، موفق به دریافت جوایز متعددی برای کارهای بشردوستانه شده است. مجله ی تایم، گیتس را به عنوان موثرترین فرد در قرن ۲۰ معرفی کرد. این مجله، گیتس، ملیندا و یک گروه خواننده ی راک را به عنوان شخص سال معرفی کرد.

گیتس دارای چندین دکترای افتخاری از دانشگاه های سراسر جهان و  موفق به کسب یک افتخار از سوی ملکه الیزابت دوم در سال ۲۰۰۵ شده است. گیتس و همسرش در سال ۲۰۰۶ برای کارهای بشردوستانه در زمینه های بهداشت و آموزش از سوی دولت مکزیک جوایزی دریافت کردند.

گیتس در سال ۲۰۱۴ اعلام کرد که از سمت ریاست مایکروسافت کناره گیری می کند تا بتواند به موقعیت جدید به عنوان مشاور تکنولوژی منصوب شود. علاوه بر این تغییر جایگاه، او اعلام کرد که استیو بالمر مدیر عامل مایکروسافت با ساتیا نادلای ۴۶ ساله جایگزین می شود.

گیتس این روزها بیشتر وقت و انرژی خود را صرف کارهای مربوط به  بنیاد خیریه ی گیتس و ملیندا می کند. این سازمان هم اکنون به مسائل و مشکلات داخلی و بین المللی –مسائلی مانند بهداشت و آموزش و پرورش- می پردازد. یکی از جنبه های کاری بیل گیتس در ایالات متحده، کمک به دانشجویان است.

گیتس و ملیندا در دسامبر سال ۱۹۹۸ در یک کنفرانس مطبوعاتی در نیویورک شرکت کردند و اعلام کردند که برای راه اندازی برنامه ای برای واکسیناسیون کودکان در کشورهای در حال توسعه ۱۰۰ میلیون دلار هزینه می کنند.

.

با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.

.

تهیه و گردآوری: تکرا

عصر تکنولوژی، تکرا