دانشمندان یک مدل ریاضی را توسعه داده اند که بیان می کند انفجار بزرگ (Big Bang) مبدا پیدایش هستی و کائنات نبوده و بلکه صرفا نتیجه سقوط و افول جهان پیشین در درون خودش است.
.
اینکه مبدا پیدایش هستی و کائنات چه بوده است از جمله سوال هایی است که ممکن است همواره از خود و دیگران بپرسید و احتمالا انفجار بزرگ جوابی است که اکثرا آن را پذیرفته ایم و آن را سر منشا پیدایش هستی می دانیم.
اما چه می شود اگر بفهمیم که آن نقطه با چگالیِ بی نهایت و آن انفجار مهیب مبدا پیدایش آفرینش نبوده و صرفا جزئی از یک چرخه همیشگی و در حال انجام است؟ این دقیقا همان نظریه جهش بزرگ (Big Bounce) است که بیان می کند کائنات همواره در دوره های چرخشیِ انبساط و انقباض قرار دارد. این بدان معنی است که بیگ بنگ یا همان انفجار بزرگ صرفا نتیجه سقوط و افول جهان پیشین در درون خودش است. یک مطالعه جدید در این خصوص، چگونگی امکان پذیر بودن این نظریه را بیان می کنند.
ایده اولیه نظریه جهش بزرگ (Big Bounce) به حوالی سال 1922 باز می گردد اما توضیح چگونگی گذار جهان هستی بین حالات انبساط و انقباض همواره به عنوان چالشی در بین بشریت مطرح بوده است. چه چیزی جهان را از انقباض به یک نقطه و نابودی کامل بازمی دارد؟ براساس پژوهش های انجام شده توسط محققین کالج سلطنتی انگلستان و موسسه پریمتر در کانادا، علت آن ممکن است به دلیل همان مکانیک کوانتومی که از زوال و نابودی اتم ها و تبدیل آن ها به “هیچ” جلوگیری می کند باشد.
در جهان هستی ما یک عدم تقارنی بین قوانین دنیای زیر اتمی و قوانین حاکم بر ماده ها و اجسام بزرگ وجود دارد. در حال حاضر فیزیک بزرگ مقیاس و مکانیک کوانتومی در کنار هم وجود دارند اما این بدان معنی نیست که همواره چنین بوده است: اگر به عقب بازگردیم، یعنی زمانی که جهان ما جوان بوده و همه چیز در آن کوچک بود، مکانیک کوانتومی احتمالا تنها مجموعه قوانین حاکم در آن بوده اند؛ این ایده است که امروزه به عنوان تقارن همدیس (conformal symmetry) شناخته می شود. بنابراین همان فرایند یکسانی که باعث عدم از دست دادن انرژی الکترون ها شده تا آن ها بتوانند به دور مدار هسته چرخیده و منجر به نابودی اتم نشوند، ممکن است از سقوط و افول هستی به نابودی مطلق جلوگیری کند.
دکتر Gielen (سمت چپ) و دکتر Turok (سمت راست) در حال بحث بر روی مدل نظریه جهش بزرگ (Big Bounce)
.
دکتر Steffen Gielen از کالج سلطنتی لندن می گوید: “مکانیک کوانتومی هنگامی که همه چیز در حال نابودی و تجزیه است، از ما محافظت می کند. این شاخه بنیادین از فیزیک نظری، الکترون ها را از سقوط و نابودی اتم ها حفظ می کند و بنابراین احتمالا می تواند جهان اولیه را از چنین آغاز و پایان خشونت آمیزی به عنوان انفجار بزرگ (مِه بانگ، Big Bang) و فروپاشی بزرگ (مِه رُمب، Big Crunch) حفظ نماید.”
با در نظر داشتن این ایده، پژوهشگران براساس تقارن همدیس (conformal symmetry) و دیگر تئوری های جهان اولیه از قبیل تابش تشعشات روی ماده معمولی، یک مدل ریاضی برای اینکه چگونه جهان می تواند دچار تحول شود بنا کردند. و در نتیجه، همه چیز با هم جور در می آید.
دکتر Neil Turok از موسسه پریمتر کانادا می گوید: “خارق العاده ترین شگفتی در کار ما این است که ما توانستیم با کمترین و معقولانه ترین فرضیات درباره ماده فعلی موجود در جهان هستی، ابتدایی ترین لحظات آن انفجار داغ و مهیب را به صورت مکانیک کوانتومی توصیف کنیم. تحت این فرضیات، انفجار بزرگ (Big Bang) یک “جهش” (Bounce) بوده که انقباض جهان را به انبساط بازگردانده است.
دکتر Gielen در خصوص این مدل پیشنهادی افزود: “قابلیت مدل ما در ارائه یک راه کار ممکن برای مشکل انفجار بزرگ، مسیر را برای توضیحات و تعاریفی جدید در نحوه شکل گیری جهان هستی هموار می کند.”
مطالعات آتی و بیشتر درباره چیزهایی خواهد بود که این مدل را مختل کرده (مثل کهکشان ها) و همچنین به چگونگی گنجاندن آن ها در این مدل می پردازد. این پژوهش در ژورنال Physical Review Letters منتشر شده است.
نظر شما در رابطه با این نظریه و مدل ریاضی ارائه شده برای آن چیست؟ آیا شما نیز این گونه فکر می کنید که انفجار بزرگ مبدا پیدایش هستی نبوده و بلکه صرفا نتیجه سقوط و افول جهان پیشین در درون خودش است؟
.
با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.
.
منبع: gizmag
با توجه به وجود انرژی تاریک و انبساط به ظاهر دایمی جهان ،دلیلی بر انقباض دوباره ی کیهان وجود ندارد، در هر حال این نظرات تنها در حد تیوری و به موازات هم وجود دارندباید اقرار کرد که نادانسته های ما بسیار انبوه تر از دانسته هاست