در حالی که نهنگ (وال) سفید و غول پیکر رمان کلاسیک هرمان ملویل موجودی خیالی است، اما نویسنده از زندگی واقعی صیادان وال برای خلق این اثر جاودانه بهره برده است. علاوه بر تجربیات دسته اول وی از صید وال (حضور در سفر دریایی در اقیانوس آرام به سال 1841)، ملویل همچنین مطالعات گسترده ای در مورد وال ها و روایت های دریانوردان و صیادان وال داشته است. در واقع وی تقریباً هر گونه جزئیات، حوادث و چیزهای دیگری از این جانوران را در هر کجا می یافته می خوانده؛ چیزی که تنها با گذشت چند صفحه از مطالعه “موبی دیک” برای خواننده آشکار می شود و خواننده را به این فکر وا می دارد که در حال خواندن یک “دایره المعارف وال شناسی” است!
ملویل در نوشتن رمانش به طرز ماهرانه ای تجربیات شخصیش را با روایت های گوناگونی که شنیده و خوانده در هم آمیخته، تا خالق یکی از برجسته ترین و مهمترین آثار ادبی تاریخ ادبیات آمریکا و جهان باشد.
مهمترین منبع الهام برای موبی دیک، داستان کشتی والگیری اسکس بوده که در سال 1820 توسط وال 80 تنی در فاصله 2000 مایلی سواحل جنوبی آمریکا غرق شده است. بیست خدمه این کشتی با استفاده از سه قایق، موفق به فرار شده بودند اما در نهایت تنها پنج نفر از آنها پس از گذراندن 89 روز در دریا، موفق شدند به ساحل برسند. در آن زمان این حادثه توجهات زیادی را به خود جلب کرد.
کاپیتان کشتی اسکس، جورج پولارد جونیور یکی از این پنج نفری بود که به خانه اش نانتاکت، ماساچوست بازگشت، اما پس از سفر دریایی دیگری که بازهم با بدشانسی (برخورد به صخره های مرجانی) همراه شد، دریانوردان دیگر و مالکان کشتی به طعنه به او لقب یونس (کنایه از بدشانسی دریانورد) را دادند و دیگر هیچ صاحب کشتی حاضر نشد، هدایت کشتی اش را به او واگذار کند.
پولارد باقی سال های عمرش را به عنوان نگهبان شب در مزارع روستایی گذراند، ملویل در طول سفرش به نانتاکت، شخصاً با او ملاقات کرد، مدتی پس از این دیدار بود که رمان مشهور وی منتشر شد.
همچنین ملویل قطعا داستانِ “موبی دیک: وال سفیدی از اقیانوس آرام” را که در سال 1839 توسط روزنامه نگار و ماجراجوی آمریکایی، ارمیا ان رینولدز در نشریه ای منتشر شده بود، خوانده بود. رینولدز در این داستان، روایتی که از صیادان نانتاکتی در مورد وال سفیدی در اقیانوس آرام شنیده بود را روایت کرده بود.
به نوشته رینولدز: “این هیولای مشهور که توانسته صدها بار از دست صیادان خود فرار کند، یک نهنگ نر غول پیکر بوده است. احتمالا در اثر سن و یا احتمالا بازهم شاید به دلایل طبیعی ناشناخته ای، موبی دیک به سفیدی پشم بوده است.”
احتمالا باید موبی دیک در دهه 1830 در سواحل شیلی، نزدیکی جزیره مچا کشته شده باشد؛ اما نکته جالب اینکه، داستان های مربوط به حمله موبی دیک به قایق ها، مدت ها پس از مرگ او نیز گزارش شده اند.
.
منبع: history
