تحقیقات جدید نشان دادهاند که بدن برخی افراد با پروتئینها و چربیها بیشتر از کربوهیدراتها انسولین تولید میکنند. این یافتهها که نشان میدهند تولید انسولین بسیار فردیتر از آن چیزی است که قبلاً تصور میشد، راه را برای درمان بیماریها از طریق رژیم غذایی اختصاصی هموار میکنند.در فرآیند هضم غذا و آزادسازی مواد مغذی، سلولهای جزایر پانکراس انسولین ترشح میکنند تا قند خون را به سلولهای بدن منتقل کنند و به عنوان انرژی استفاده شود. عامل اصلی ترشح انسولین، گلوکز است که از تجزیه کربوهیدراتها تولید میشود. اما تأثیر دیگر گروههای اصلی مواد مغذی – پروتئینها و چربیها – بر تولید انسولین نسبتاً کمتر بررسی شده است.
بیشتر بخوانید:
- دو گونه جدید از قارچ های توهم زا در آفریقا کشف شدند
- روزهداری متناوب یا رژیم فستینگ چیست؟ واقعیتها و افسانهها براساس تحقیقات علمی
تولید انسولین فردیتر از چیزی است که قبلا تصور میشد
اکنون، پژوهشگران دانشگاه بریتیش کلمبیا (UBC) در کانادا اولین مطالعه گستردهای را انجام دادهاند که نشان میدهد برخی افراد به پروتئینها و چربیها بیشتر از گلوکز واکنش نشان میدهند.
جیمز جانسون، استاد علوم سلولی و فیزیولوژیکی در UBC و نویسنده همکار مطالعه در اینباره میگوید:
“گلوکز به عنوان محرک شناخته شدهی انسولین است، اما ما از مشاهدهی این میزان تنوع تعجب کردیم، به طوری که برخی افراد واکنش قوی به پروتئینها و برخی دیگر به چربیها نشان میدهند، که پیش از این هرگز مشخص نشده بود. انسولین نقش مهمی در سلامت انسان دارد، از دیابت که در آن انسولین کم است تا چاقی، افزایش وزن و حتی برخی انواع سرطان که انسولین زیاد است. این یافتهها پایهای برای تغذیه شخصیسازی شدهای میگذارند که میتواند نحوه درمان و مدیریت طیف وسیعی از شرایط را متحول کند.”
بین سالهای 2016 تا 2022، پژوهشگران ترشح انسولین در پاسخ به کربوهیدراتها (گلوکز)، پروتئینها (آمینو اسیدها) و چربیها (اسیدهای چرب) را از سلولهای جزایر پانکراس گرفته شده از 140 اهداکننده مرد و زن متوفی که نماینده جمعیت عمومی بودند، اندازهگیری کردند. تجزیه و تحلیل جامع پروتئین و بیان ژن بر روی سلولها انجام شد.
همانطور که انتظار میرفت، بیشتر سلولهای اهداکننده بالاترین پاسخ انسولین را به گلوکز نشان دادند، اما 9٪ از سلولها پاسخ آمینو اسیدی و 8٪ پاسخ اسید چربی داشتند که بزرگتر از پاسخ انسولین تحریک شده توسط گلوکز بود.
یلنا کولیچ، همکار پژوهشی در آزمایشگاه جانسون در UBC و نویسنده اصلی در این باره گفت:
“این تحقیق چالش برانگیز باور دیرینهای است که چربیها تأثیر ناچیزی بر ترشح انسولین در همه افراد دارند. با درک بهتر از عوامل فردی تولید انسولین، میتوانیم راهنماییهای تغذیهای اختصاصی ارائه دهیم که به افراد کمک کند سطح قند و انسولین خون خود را بهتر مدیریت کنند.”
پژوهشگران همچنین زیرمجموعهای از سلولهای جزایر پانکراس اهداکنندگان مبتلا به دیابت نوع 2 را بررسی کردند. همانطور که انتظار میرفت، سلولها پاسخ انسولین پایینی به گلوکز داشتند، اما پاسخ انسولین سلولها به پروتئینها تا حد زیادی دست نخورده باقی مانده بود.
کولیچ ادامه داد:
“این واقعاً موردی را تقویت میکند که رژیمهای غنی از پروتئین میتوانند مزایای درمانی برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشند و نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد ترشح انسولین تحریک شده توسط پروتئین را برجسته میکند”،
در آینده، آزمایشهای ژنتیکی میتوانند برای تعیین اینکه آیا پاسخ انسولین فردی توسط یک ماده مغذی خاص تحریک میشود یا خیر، استفاده شوند. در این بین، پژوهشگران امیدوارند تحقیقات خود را با انجام مطالعات بالینی در افراد سالم و مبتلایان به دیابت نوع 2 برای آزمایش پاسخ انسولین به مواد مغذی در یک محیط واقعی ادامه دهند.
این مطالعه در مجله Cell Metabolism منتشر شده است.
بیشتر بخوانید: