آیفون همچنان محبوب است، اما عقبماندگی آن در ویژگیهای نرمافزاری و تجربه دسکتاپی نشان میدهد آینده گوشیها فراتر از هوش مصنوعی رقم خواهد خورد.
به گزارش تکراتو و به نقل از phonearena، از همان ابتدا، گوشیهای هوشمند با هدف تبدیل شدن به رایانههای جیبی ساخته شدند؛ دستگاههایی که بتوانند نیازهای دیجیتال روزمره ما را برطرف کنند.
امروز تقریباً همه این اهداف تحقق یافتهاند. کاربران میتوانند ایمیل ارسال کنند، وبسایتها را مرور کنند یا حتی ساعتها در YouTube و Netflix وقت بگذرانند. اما با وجود همه این امکانات، هنوز هم بسیاری از افراد در کارهای جدیتر به سراغ لپتاپ و رایانه رومیزی میروند.
چرا آیفون از رقبای اندرویدی عقب است؟
دلیل این انتخاب ساده است. صفحهنمایش بزرگ امکان باز کردن چندین تب وب و مدیریت راحتتر آنها را فراهم میکند.
کیبورد فیزیکی برای تایپ طولانی بسیار کارآمدتر است و محیط دسکتاپی برای انجام چند کار همزمان طراحی مناسبی دارد. علاوه بر این، کار کردن در مقابل یک نمایشگر در سطح چشم بسیار سالمتر از خم شدن دائمی روی گوشی است.
تواناییهای گوشیهای مدرن
با این حال، نباید از گوشیهای هوشمند غافل شد. امروزه آنها مجهز به پردازندههایی هستند که قدرتی برابر یا حتی بیشتر از لپتاپهای میانرده دارند. بسیاری از اپلیکیشنها اجازه میدهند تا کاربران محتوای شبکههای اجتماعی را مستقیماً روی گوشی تولید و ویرایش کنند.
حتی افرادی وجود دارند که کامپیوتر شخصی ندارند و تمام کسبوکار آنلاین خود را فقط از طریق گوشی مدیریت میکنند. این نشان میدهد گوشیها تا حد زیادی به رایانههای کامل نزدیک شدهاند.
ورود گوشیهای تاشو و مولتیتسکینگ
یکی از بزرگترین چالشها در تجربه کاری با گوشی، اندازه نمایشگر است. گوشیهای تاشو برای حل این مشکل طراحی شدند تا کاربران بتوانند نه تنها محتوای بیشتری ببینند بلکه همزمان چند اپلیکیشن را مدیریت کنند.
شرکتهایی مانند Oppo و OnePlus قابلیت Open Canvas را معرفی کردهاند که اجازه اجرای همزمان چهار اپلیکیشن را میدهد. همچنین Honor در Magic V5 امکان اجرای سه اپلیکیشن در کنار هم را فراهم کرده است. این تحولات تجربه چندوظیفگی روی گوشی را به سطح جدیدی رساندهاند.
آینده در تجربه دسکتاپی است
با این حال، آینده گوشیها صرفاً در نمایشگرهای تاشو خلاصه نمیشود. سامسونگ سالها پیش با معرفی DeX در Galaxy S8 گام مهمی برداشت.
در آن زمان نیاز به داک جداگانه وجود داشت، اما اکنون کافی است یک کابل USB-C، مانیتور و کیبورد بلوتوثی متصل شود تا تجربهای شبیه به دسکتاپ روی گوشیهایی مثل Galaxy S25 یا Galaxy Z Fold 7 ایجاد گردد.
البته DeX همچنان محدودیتهایی دارد، اما برای بسیاری از دانشجویان و حرفهایها که در حرکت هستند، این قابلیت به معنای حمل همیشگی محل کار در جیب است.
حتی محصولاتی مانند لپتاپهای پوستهای طراحی شدهاند که تنها نمایشگر، کیبورد و تاچپد دارند و به گوشی سامسونگ متصل میشوند تا DeX را اجرا کنند. این محصولات سبکتر و ارزانتر هستند و برای کسانی که بیشتر با گوشی کار میکنند گزینهای ایدهآل محسوب میشوند.
واکنش گوگل
گوگل نیز بالاخره به اهمیت این موضوع پی برد. در اندروید 16، دستگاههای Pixel از حالت Desktop Mode پشتیبانی میکنند.
این ویژگی شبیه به DeX عمل میکند و با اتصال مانیتور خارجی، محیطی دسکتاپی روی گوشی ارائه میدهد. در حال حاضر این قابلیت به طور انحصاری برای Pixel عرضه شده، اما انتظار میرود در آینده به دیگر گوشیهای اندرویدی نیز راه پیدا کند.
جایگاه اپل
اما اپل در این زمینه بسیار کند عمل میکند. نمونه بارز این تأخیر را میتوان در تاریخچه iPad دید. از زمان عرضه iPad Pro در سال 2015 تا معرفی Stage Manager در 2022، اپل سالها طول کشید تا امکان مدیریت آزادانه پنجرهها را فراهم کند. حتی پس از آن نیز محدودیتهایی وجود داشت و تا سال 2023 طول کشید تا این قابلیت به شکل کامل و شناور عرضه شود.
در مورد آیفون نیز همین روند تکرار شد. اپل تا سال 2020 تنها قابلیت Picture-in-Picture را اضافه کرده بود، آن هم در شرایطی که رقبای اندرویدی سالها پیش امکانات پیشرفته چندپنجرهای را ارائه کرده بودند.
این موضوع نشان میدهد اپل بسیار آهسته حرکت میکند و احتمالاً تا سالهای 2027 یا حتی 2030 طول خواهد کشید تا آیفون به ویژگیهایی مشابه Stage Manager مجهز شود.
جمعبندی
تمرکز بیش از حد اپل روی هوش مصنوعی نباید ما را از واقعیت آینده گوشیها غافل کند. آینده نه فقط در هوش مصنوعی بلکه در تجربه دسکتاپی و قابلیتهای چندوظیفگی رقم خواهد خورد.
در حالی که سامسونگ و گوگل به سرعت در این مسیر حرکت میکنند، آیفون همچنان از قافله عقب مانده است و اگر اپل تغییر رویکرد ندهد، کاربرانش در آینده ممکن است فرصتهای مهمی را از دست بدهند.