ناسا می‌گوید، قصد ساخت پایگاهی در مدار ماه را دارد که می‌تواند به عنوان مکانی برای نگهداری نمونه‌های جمع‌آوری شده از اجرام مختلف منظومه شمسی مورد استفاده قرار گیرد.
دروازه اعماق فضا (Deep Space Gateway) که ناسا قصد پرتاب آن به فضا را در دهه 2020 دارد، مأموریت‌های مختلفی برای ماه و زمین را انجام خواهد داد و می‌تواند گامی مؤثر به‌سوی سفر به مریخ باشد. این پایگاه حتی به گفته مدیر عملیات ناسا، رابرت لایتفوت، می‌تواند به عنوان توقفگاهی برای نمونه‌های مختلف جمع‌آوری شده از سیاره سرخ و دیگر اجرام آسمانی به زمین مورد استفاده قرار گیرد.
پروژه‌های بازگشت نمونه (به زمین) می‌تواند، فراتر از مأموریت‌های سیاره‌ای دیگر، فرصتی برای بررسی نمونه‌های سیاره‌ای در اختیار دانشمندان قرار دهد. کاوشگرها و مریخ‌نوردهای رباتیک، می‌توانند از ابزارهای کمی استفاده کنند که از راه دور هدایت می‌شوند، این به معنای تأخیر زمانی است.
فضانوردان ناسا در خلال سری مأموریت‌های آپولو نمونه‌هایی از سنگ و خاک ماه را به زمین آورده‌اند که هنوز هم در آزمایشگاه‌ها مورد مطالعه قرار می‌گیرند. آژانس فضایی مشغول طرح‌ریزی برنامه‌هایی برای بازگرداندن نمونه‌هایی از سیارات دیگر هم است. ناسا سپتامبر سال گذشته، مأموریت اُسیریس رکس را راه‌اندازی کرد که قرار است نمونه‌هایی از سیارک ۱۰۱۹۵۵ بن‌نو را به زمین بازگرداند.
اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود، این کاوشگر قادر خواهد بود تا سال 2018 به این سیارک 500 متری برسد و تا سال 2033 نمونه‌هایی از سنگ‌های فضایی را به زمین بازگرداند. این نمونه‌ها به وسیله کپسول فضایی ویژه‌ای با چتر نجات در صحرای یوتا فرود خواهند آمد.
و مریخ‌نورد 2020 ناسا که در سال 2020 به فضا پرتاب می‌شود، نمونه‌های سیاره سرخ را برای انتقال به زمین جمع‌آوری می‌کند. این کاوشگر رباتیک شش‌چرخه، تقریبا به اندازه یک خودرو است و دارای اولین میکروفون مریخ است. این مریخ‌نورد با الگوبرداری از مریخ‌نورد موفق ناسا، کریاسیتی طراحی شده که همچنان مشغول فعالیت است و احتمالا به انجام مأموریت‌های علمی تا ماه اوت سال ۲۰۱۲ ادامه می‌دهد. علاوه بر ارتقاء قابل‌توجه مته‌ها، کاوشگر مریخ۲۰۲۰ دارای چرخ‌های بزرگتر و باقابلیت‌های بیشتری است که امکان حرکت در سطوح ناهموار و شنی سیاره سرخ را خواهد داشت.
این مأموریت گام رو به جلوی دیگری خواهد بود که نه تنها به دنبال نشانه‌های شرایط قابل سکونت در مریخ باستانی خواهد گشت، بلکه به دنبال نشانه‌هایی از حیات میکروبی هم خواهد بود. کاوشگر مریخ۲۰۲۰ دارای مته‌ای است که می‌تواند نمونه‌هایی را از سنگ و خاک مریخ جمع‌آوری کند. یک مأموریت آینده هم می‌تواند این نمونه‌های جمع‌آوری شده را به زمین بازگرداند. اما اکنون هیچ برنامه مشخصی برای نحوه بازگشت این نمونه‌ها وجود ندارد، بنابراین دروازه اعماق فضا می‌تواند، امکان بازگرداندن نمونه‌های مریخ‌نورد 2020 را فراهم کند.
دروازه اعماق فضا خیلی کوچک‌تر از ایستگاه فضایی بین‌المللی 100 میلیارد دلاری خواهد بود. رابرت لایتفوت می‌گوید، این پایگاه مانور پذیر دارای اتاقکی برای خدمه و یک ماژول نیرومحرکه خواهد بود. همچنین دروازه اعماق فضا برخلاف ایستگاه بین‌المللی فضایی، به صورت دوره‌ای اشغال می‌شود.
رابرت لایتفوت می‌گوید: “این پایگاه را همچون توقفگاهی در نظر بگیرد که در اطراف ماه است. می‌توان به آن پهلو گرفت و عملیات‌های رباتیک از راه دور را در ماه انجام داد. دروازه اعماق فضا همچنین، می‌تواند به کاوشگری که به مریخ می‌رود، متصل شود و همچون توقفگاهی مورد استفاده قرار گیرد.”
ناسا قصد دارد، در دهه 2033، فضانوردان را به مریخ بفرستد. ناسا هم‌اکنون مشغول طراحی و ساخت کپسول فضایی به نام اوریون و موشک بزرگی به نام سیستم پرتاب فضایی (SLS) است. اولین پرواز SLS که مأموریت اکتشافی ۱ یا EM-1 نام دارد، کپسول فضایی اوریون بدون سرنشین را در سفری تقریبا سه‌هفته‌ای به دور ماه می‌فرستد. کپسول فضایی اوریون تاکنون یک پرواز آزمایشی بدون سرنشین را روی یک موشک دلتا ۴ سنگین متعلق به اتحادیه مشترک پرتاب (ULA) انجام داده است. اولین پرواز سرنشین دار مأموریت EM-2برای سال ۲۰۲۱ برنامه‌ریزی شده است.
لایتفوت می‌گوید، ناسا اکنون در حال برنامه‌ریزی مأموریت EM-1 است. گفتنی است، برخی از جوانب این مأموریت به دنبال مشکلات متعددی با تأخیر مواجه شده است، ازجمله، آسیب دیدن مرکز مونتاژ میچود ناسا در نیواورلئان که اوایل سال جاری در اثر گردباد خسارتی به آن وارد آمد. مرحله اصلی سیستم SLS و سیستم نیروی محرکه اصلی به همراه سازه‌های فضاپیمای اوریون، قرار است در این مرکز ساخته شوند.
.
منبع: space
