تشابه ظاهری بین پیشرفت تومور مهاجم و روشی که جفت در بدن زن باردار در حال رشد است مدت هاست که توجه محققان سرطان را به خود جلب کرده است. به این شکل که در مدت زمان چند ماهه تعداد کمی سلول تبدیل به چندین ارگان مختلف می شود، دانشمندان از مدت ها پیش در مورد اینکه جفت می تواند سرنخی برای شکست دادن سرطان باشد مشکوک بوده اند.در حال حاضر تحقیقات بر روی نوعی واکسن مالاریا که بتواند به صورت بالقوه در درمان بیماری های کشنده مفید باشد در حال انجام است.
محققان دانشگاه کپنهاگ، به صورت اتفاقی هنگامی که بر روی زنان باردار در حال آزمایش واکسن مالاریا بودند، متوجه شدند که کربوهیدرات انگل مالاریا(پارازیت مالاریا) خود را به جفت مشابه خود در بدن موجود زنده می چسباند تا از آن تغذیه کند که این عملکرد دقیقا مشابه عملکرد سلول های سرطانی است. دانشمندان پس از آن این سلول ها را به آزمایشگاه برده و شروع به بازسازی پروتئینی که در انگل مالاریا موجود است توسط جفت کردند و سپس آن را با یک نوع توکسین(سم) مخلوط کردند.
این ترکیب به شکل سمی کشنده، برای تومورها در می آید و علاوه بر این از پروتئین سلول های سرطانی تغذیه می کند. در اینجا به شرح چگونگی اتصال و انتشار سم در داخل سلول که منجر به مرگ آن می شود می پردازیم.
علی صلنتی (Ali Salanti) از دانشکده بهداشت و علوم پزشکی دانشگاه کپنهاگ بیان می کند که: ” ما عملکرد کربوهیدرات را بررسی می کنیم”
“در جفت، این موضوع به رشد سریع کمک می کند.آزمایشات ما نشان داد که فعل و انفعالات مشابه تومورهای سرطانی بوده است. ما انگل مالاریا را با سلول های سرطانی ترکیب کردیم و واکنش پارازیت به سلول های سرطانی نشانگر این بود که اگر آنها جفت باشند به یکدیگر متصل می شوند”.
Salanti از دانشمندان دانشگاه بریتیش کلمبیا (British Columbia) به عنوان بخشی از تحقیقات یاد کرد که در دو گروه جداگانه بر روی هزاران نفر نمونه های سرطانی را آزمایش کرده اند، با آنها همکاری داشته اند. نتایج نشان داد که پروتئین مالاریا به بیش از 90% از انواع تومورها حمله می کند.
این روش در هر دو نوع کشت سلولی و آزمایش بر روی موش مشاهده شد.محققان دریافتند که در موش مبتلا به لنفوم non-Hodgkin تومورهای موش به نسبت یک چهارم از افرادی که درمان نشده اند منقبض شده است.
تومورها در 2 تا از 6 موش مبتلا به سرطان پروستات یک ماه بعد از اولین نوبت تزریق ناپدید شدند.5 تا از 6 موش مبتلا به سرطان استخوان از نوع متاستاتیک بعد از گذشت حدودا 8 هفته زنده ماندند،در حالیکه هیچ کدام از افراد گروه شاهد جان سالم به در نبرد.
با توجه به نتایج امیدوار کننده آن، محققین اکنون به آزمایشات انسانی چشم دوخته اند، که به گفته ی آنها حداقل 4 سال با انجام این آزمایشات فاصله دارد.اگرچه این رویکرد برای زنان باردار نامناسب است، چرا که مدیریت پروتئینی که به صورت عادی به جفت چسبیده و سم آن را خواهد کشت کاری مشکل است همچنین این راه برای توموری که بر روی جفت قرار دارد در افراد با بیماری های مختلف اشتباهاتی را در پی خواهد داشت.
این تحقیقات در مجله Cancer Cell به انتشار رسیده است.
.
با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.
.
منبع: gizmag
