با پدیدار شدن تکنولوژی های نوظهور، مدل های تجارتی و کسب و کار در سال 2016 تغییر خواهند کرد. به گزارش شرکت تحقیقاتی گارتنر، ارتباط بی سابقه بین حجم گسترده ی دستگاه ها و بهره وری اطلاعاتی از ماشین آلات هوشمند، این تحولات را به وجود آورده و آن را اداره می کند. نتایج این امر، مهیج بودن تجربیات کاربران و پیشرفت های تکنولوژیک خواهد بود. دیوید سرلی، معاون رئیس و همکار گارتنر معتقد است، پایه ی گرایش های تکنولوژیکی برتر در سال آینده، تغییر جهت به سمت کسب و کار دیجیتال خواهد بود. سرلی در آخرین سمینار اینترنتی گارتنر، 10 گرایش را در قالب سه موضوع اساسی که الهام بخش این حرکت هستند، مطرح کرد: ادغام جهان فیزیکی و مجازی، هوش فراگیر، کلود محور بودن تمام اپلیکیشن ها.
سرلی گفت: “کسب و کار دیجیتال در حال تکامل به سمت کسب و کار الگوریتمی است و تمرکز آن روی حرکت و فعالیت قرار دارد. ما قالب اطلاعات را از فعالیت ها به الگوریتم ها تغییر می دهیم. به این ترتیب سیستم های هوشمند تر به عنوان بخشی از کل کسب و کار دیجیتال به وجود می آیند.”
10 گرایش برتر گارتنر از این قرار است:
1. مش دستگاه، زیربنای تکنولوژیک فراگیر و در حال گسترش است که ارتباطات روان، با دوام، بدون اصطکاک و پویایی را امکان پذیر می کند. لازم به ذکر است این ارتباطات با مشارکت مردم، تجارت و همه ی مسائل مرتبط با این دو امکان پذیر می شود، فرقی نمی کند که در چه موقعیت مکانی، زمانی و در حال انجام چه کاری هستید. سرلی در این باره می گوید: “ساعت های هوشمند، نمونه ی کوچکی از تکنولوژی های پیش رو هستند. بسیاری از این تکنولوژی ها هدفمند هستند، بنابراین باید هدفمند تصمیم بگیرم و نوتیفیکیشن ها، ریز تعاملات، سطوح مختلف کاربری و مفهوم آنها را که برای کاربر تهیه شده است، در نظر داشته باشیم. برای مثال، بهره وری کارمندان از طریق مکانیسم های تایید هویت و محصولات دست آزاد، مفیدتر خواهد بود.” پیش بینی گارتنر، مثالی از رشد روز افزون واقعیت مجازی و افزوده در نظر گرفته می شود؛ او معتقد است که فروش نمایشگر های head mounted از 260000 واحد در سال 2015 به دو میلیون واحد در سال 2016 و 25 میلیون واحد در سال 2019 خواهد رسید.
2. محیط تجربه ی کاربر، جهان فیزیکی و مجازی را در هم می آمیزد. انطباق اطلاعات مفهومی مانند فعالیت های کاربر، سنسور های محیطی موجود در دستگاه ها، اطلاعات تاریخی و توانایی های برنامه های کاربردی. سرلی معتقد است که این مساله به تجربه ی چند سنسوری یکپارچه نمو پیدا می کند. “طراحی اپلیکیشن ها باید فراتر از تصورات کاربر باشد. طراحی کلود شخصی، دستگاه ها و موقعیت هایی که ممکن است در طول روز تغییر کند.”
3. چاپ سه بعدی با استفاده از مواد پیشرفته و گوناگون می تواند نوآوری و فرصت های با ارزشی را در صنایعی مانند داروسازی، پروتز و پوست، الکترونیک، غذا و تولیدات صنعتی ایجاد کند.
4. مطلع بودن از همه چیز، داده ها را پرمعنا و مفهومی می کند. داده های هوشمند می تواند ماشین آلات هوشمندی را ایجاد کند و در نتیجه منابع اطلاعاتی با ارزش و کارامدی را برای جستجو، ذخیره و به اشتراک گذاشتن در محیط کسب و کار در اختیار خواهیم داشت.
5. ماشین های پیشرفته ی یادگیری، برای القای هوش بزرگتر در سیستم ها، از مدل های جدیدی استفاده می کنند. این مرحله ی بعدی تجزیه و تحلیل هاست؛ رفتار کردن به عنوان مغزِ سیستمِ خودمختار، ماشین های هوشمندِ قادر به یادگیری، عمل و تطابق رفتار.
6. عوامل خود مختار و مسائل مربوط به آنها در حال حرکت به سوی ایجاد فرصت های جدید کسب و کار هستند. روبات ها، پهبادها، وسایل نقلیه خودران، مشتریان مجازی و دستیاران شخصی، اپلیکیشن ها و ابزارهای هوشمند، امنیت ها و برنامه های عملی هوشمند و اپلیکیشن های هوشمند سازمانی در این دسته قرار می گیرند.
7. طراحی فضای امنیتی انطباق پذیر، به اعمالی فراتر از مسدود کردن پارامتر های مجازی شرکت به منظور ایجاد فضای کاهش ریسک در داخل سیستم نیاز دارد؛ که با یک پایه ی مداوم با استفاده از تحلیل های پیشرفته ی رفتاری و نهادی که قادر به پیش بینی، پیشگیری، تحقیق، کاهش و اصلاح حوادث هستند، امکان پذیر است.
8. طراحی سیستم های پیشرفته، ماشین های هوشمند را پشتیبانی می کنند که در آن لوازم تخصصی شده، می تواند به طور چشمگیری اتصالات و نوآوری های شارژرهای توربو (مانند تشخیص صورت و یادگیری شناختی) را بسنجد.
9. طراحی اپلیکیشن و خدمات مش، در یک مدل متحد با هم ادغام می شود تا بتواند خدمات میکرو را در قالب برنامه های کاربردی (که در فضای دیجیتالی مش با هم تبادل می شوند)، با هم مرتبط کند. سرلی هشدار داد: “برای تحقق این امر، انعطاف آموزشی ویژه و نظام خاصی مورد نیاز است. این مساله برای تمام افراد صدق نمی کند اما یکی از موضوعات داغ محسوب می شود.”
10. پلتفرم و معماری مسائل اینترنت اشیا باید ساخته شود تا تمام مفاهیم، از جمله تجزیه و تحلیل ها، ارکستراسیون، داده ها، لایه ها ی یکپارچه و مدیریت دستگاه های به هم پیوسته، دروازه ها و رابط های کاربر را به هم مرتبط کند.
.
.
منبع: forbes
