ویروس زیکا به سرعت در حال گسترش است و اقدام جدی در مورد آن صورت نگرفته است.
متاسفانه تعداد محدودی می دانند که پشه ها ناقل این ویروس هستند و هرگز نگران آن نبوده اند؛ اما در حال حاضر و در چند ماهه ی اخیر، مقامات سازمان بهداشت برزیل نگران این مساله هستند که این ویروس دلیل تولد نوزادان مبتلا به میکروسفالی است و از زنان می خواهد که از بارداری جلوگیری کنند. (سر و مغز نوزادان مبتلا به میکروسفالی، کوچکتر از حد معمول است)
.
ویروس زیکا تا سال 2014 در آمریکا ظاهر نشده بود؛ اما در حال حاضر در آمریکای مرکزی، جنوبی و مکزیک در حال گسترش است. از 31 دسامبر، نمونه ای از آن در ایالات متحده هم یافت شد.
مقاله ی شماره ی 9 ژانویه در مجله ی The Lancet، از ویروس زیکا به عنوان یک بیماری یاد کرده که به یک تهدید جهانی تبدیل خواهد شد. این مقاله در ادامه اضافه می کند: “با توجه به اینکه شیوع یک فاجعه در هر منطقه ای می تواند به یک معضل جهانی تبدیل شود، زمان آن فرا رسیده که به طور جدی برای پیشگیری، تشخیص و درمان ویروس زیکا اقدام کنیم.”
اطلاعات محدودی از ویروس زیکا در دسترس است، برای مثال دقیقا مشخص نیست که ویروس زیکا دلیل تولد نوزادان میکروسفالی و یا سایر بیماری های عصبی، باشد.
با تمام این اوصاف، شیوع این بیماری نشان می دهد که تهدید جهانی در حال گسترش است و نیاز به یک آنتی ویروس که اثرگذاری بالایی روی تمام ویروس ها داشته باشد، احساس می شود. برای بیماری های عفونی و باکتریایی نا شناخته، می توان از آنتی بیوتیک ها استفاده کرد، اما درمان مشابهی برای بیماری های ویروسی ناشناخته موجود نیست. لازم به ذکر است که حتی برای شروع تحقیقات در مورد این بیماری، باید از نحوه ی مبارزه و پیشگیری آن باخبر شویم.
مدتهاست که محققان برای یافتن روش درمانی که روی تمام انواع بیماری های ویروسی تاثیر گذار باشد، تلاش می کنند، که البته نتایجی هم داشته است. بیماری هایی مانند زیکا، ابولا، مرس و سارس نشان می دهند که درمان های اینچنینی دارای چه اهمیت ویژه ای هستند؛ و عدم وجود پیشگیری می تواند نگران کننده باشد.
محققان به صورت اتفاقی ویروس زیکا را کشف کردند. دانشمندان در سال 1947 برای تحقیق روی بیماری تب زرد، یک میمون رزوس را در یک قفس حبس کرده و روی درخت های جنگل زیکا در اوگاندا قرار دادند. این میمون به تب دچار شد، اما دلیل آن ویروس تب زرد نبود. دلیل تب میمون رزوس، نوعی ویروس بود که قبلا هرگز نظیر آن را ندیده بودند. نام این ویروس از جنگل زیکا گرفته شده است. یک سال بعد، دانشمندان دریافتند که پشه ها ناقل این ویروس هستند، که می تواند روی انسان ها هم تاثیرگذار باشد.
محققان شواهد ویروس زیکا را در آفریقا، آسیا و بیماری شایع شده در جزیره ی اقیانوس آرام یافتند. اوایل به نظر می رسید که این بیماری خفیف است.
همانطور که در اسناد 2009 CDC در مورد زیکا اشاره می شود، تصور بر این بود که ویروس شایع شده در غرب رود نیل، همان ویروس زیکا ست، تا اینکه دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این ویروس می تواند بیماری های عصبی را در تعداد اندکی از مبتلایان ایجاد کند. احتمالا ویروس زیکا هم به همین شکل خواهد بود، ویروسی که احتمالا اثراتی خطرناک تر از حد تصوارت ما دارد.
دکتر مایکل کوریلا، مدیر دفتر منابع تحقیقاتی دفاع زیستی در موسسه ی ملی آلرژی و بیماری های عفونی NIAID اخیرا اعلام کرده است: “سالها بود که فکر می کردیم برخی از ویروس های شناخته شده، می توانند بی خطر باشند. اما با ویروس سارس مواجه شدیم.” بیماری سارس، که نوعی از ویروس کورونا ایجاد کننده ی آن است، در سالهای 2002 و 2003 شایع شد و 8000 نفر را بیمار کرد. در نهایت، 10 درصد از این افراد جان خود را از دست دادند. ده سال بعد بیماری مرس شایع شد، نوع دیگری از ویروس کورونا که خاور میانه و کره ی جنوبی را با مشکل مواجه کرد. کوریلا معتقد است: “ده سال بعد احتمالا با مورد دیگری برخورد خواهیم داشت”
.
طبیعت ویروس ها به گونه ایست که آنها را غیر قابل پیش بینی می کند. آنها در مخازنی و در خفا حضور دارند، بدن خفاش ها، جوندگان و میمون ها میزبان آنهاست و در آنها پیشرفت می کنند. زمانیکه ویروس ها در حال تکثیر هستند، تغییر می کنند؛ ممکن است این تغییرات گونه ی آنها را تغییر داده و آنها را به عامل بیماری های انسانی تبدیل کند. همچنین برخی از این تغییرات می تواند بیماری های خطرناک ویروسی را به یک بیماری کشنده تبدیل کند.
دیوید کوامن روزنامه نگار در کتاب خود می نویسد: “گسترش: گام بعدی عفونت های حیوانی، بیماری همه جانبه ی انسانی است. ویروس مرگبار دیگری به وجود خواهد آمد. اگر در جوامع شلوغ و پر تراکم زندگی می کنید، در معرض اشکالات جدید هستید، تنها مساله ی موجود، زمان است.”
تا زمانی که درمان موثر یک ویروس جدید، یا ویروس های شناخته شده ی تغییر یافته، کشف شود، هر چیزی که بتواند بر علیه آنها استفاده شود، می تواند یک ابزار توانمند باشد. این روش های درمانی که با نام “آنتی ویروس های وسیع الطیف” شناخته می شوند، بزرگترین کشف پزشکی از زمان اختراع آنتی بیوتیک ها هستند.
اخیرا خبری از TechInsider درباره ی نوعی از آنتی ویروس منتشر شده که می تواند روی طیف گسترده ای از ویروس ها تاثیرگذار باشد. اما تاد ریدر، دانشمند این تحقیقات برای ادامه ی این روند به منابع مالی نیاز دارد.
.
درمان بالقوه ی ریدر، با نام DRACO، هنوز در مقابل ویروس زیکا آزمایش نشده؛ اما روی ویروسی مشابه، یعنی ویروس دانگ، در آزمون های سلولی موثر بوده است. با اینحال، برای ایجاد اطمینان در درمان های اینچنینی، زمان بیشتری لازم است.
درمان DRACO کمتر از سایر آنتی ویروس های وسیع الطیف توسعه یافته است. برای مثال، ترکیب اینترفرون، بر مبنای ماده ای ساخته شده که بدن به صورت طبیعی آن را تولید می کند. قبلا در درمان هپاتیت نوع C هم از آن استفاده شده بود. این ترکیب برای درمان سارس، ابولا و برخی ویروس های آنفولانزا هم استفاده شده است. با تمام این اوصاف، هیچ آنتی ویروس وسیع الطیفی به طور گسترده مورد آزمون قرار نگرفته است؛ هنوز هیچ ماده ی قابل اطمینانی برای آزمایش انواع جدید بیماری در اختیار نداریم.
آزمایش برخی از آنتی ویروس ها روی بیمارهای انسانی بی نتیجه بوده است، و برخی دیگر اثرات جانبی دردناک و پرخطری دارند. کوریلا می گوید که متخصصان پزشکی می دانند که حتی برای استفاده از آنتی ویروس های موثر هم باید مراقب باشند، چرا که تغییرات به وجود آمده در ویروس ها، آنها را در برابر آنتی ویروس ها مقاوم کرده، و در شرایط حیاتی، بی اثر می شوند.
تهدید ویروس ها همیشه وجود دارد. طبق تحقیقات اخیر، 320000 ویروس موثر در پستانداران وجود دارد، حتی اگر تعداد محدودی از آنها روی انسان ها موثر باشند، می تواند دلیلی برای پیشبرد هدف گسترش آنتی ویروس های وسیع الطیف باشد.
.
با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.
.
منبع: techinsider
