سیاره ی ایکس یا سیاره ی نهم راه خود را به منظومه ی شمسی باز می کند.
دانشمندان در یک قرن اخیر به وجود سیاره ی دیگری که آن را سیاره ی ایکس یا سیاره ی نهم نامیده اند، مشکوک بوده اند. سیاره ای که به نظر می رسد آرام آرام راه خود را برای ورود به منظومه ی شمسی باز می کند. در حال حاضر شواهد جدیدی به دست آمده است که تقریبا وجود سیاره ی ایکس را تایید می کنند.
می توان منظومه ی شمسی را به چهار قسمت تقسیم کرد: سیاره های داخلی سنگی، کمربند سیارک ها یا استروئید ها، غول های گازی و خوشه ای بزرگ از اجرام یخی که کمربند کوییپر نام دارد. برخی از اجرام یخی موجود در کمربند کوییپر، از جمله پلوتو و اریس، به اندازه ی کافی بزرگ هستند که آنها را سیاره های کوتوله بنامیم.
بنا بر خبر منتشر شده در شماره ی 20 ژانویه ی مجله ی نجوم، دانشمندان معتقدند جرمی بزرگتر (احتمالا بزرگتر از زمین) در حال نزدیک شدن به زمین و ورود به کمربند کوییپر است.
مایک براون، ستاره شناس و متخصص پلوتو به Popular Science گفت: “به مدارکی دست یافتیم که بیان می کنند یک سیاره ی غول آسا در خارج از منظومه ی شمسی قرار دارد. منظور از غول آسا، در واقع اندازه ایست که با اندازه ی سیاره ی نپتون برابری می کند. این سیاره 10 تا 20 برابر دورتر از پلوتو قرار دارد.”
از سال 2003 تا کنون، براون و سایر ستاره شناسان توانستند 6 سیاره ی کوتوله ی دیگر را در حال گردش در حاشیه ی کمربند کوییپر کشف کنند. به نظر می رسید که تمام آنها از یک الگوی گردشی پیروی می کردند، البته نا گفته نماند که الگوی گردشی آنها واقعا عجیب بود.
مسیر گردشی همگام شده و بی ثبات آنها، می تواند نشان دهنده ی جرمی با نیروی کششی در نزدیکی آنها باشد. به اعتقاد براون و بقیه ی ستاره شناسان، این جرم نامبرده سیاره ی ایکس غول پیکر است.
در عکس زیر، مسیر گردشی تصویر سازی شده از چرخش به دور خورشید را می بینید. حلقه های بنفش، بیانگر مسیرهای شش سیاره ی کوتوله هستند؛ و حلقه ی زرد رنگ می تواند مسیر سیاره ی ایکس یا سیاره ی نهم باشد.
تمام سیاره هایی که می شناسیم، در الگوی بالا بسیار نزدیک تر به دور خورشید می گردند.
اسکات شپارد ستاره شناس معتقد است که با فرض وجود سیاره ی ایکس، دانشمندان موفق به کشف مکان دقیق آن نبوده اند، چرا که فاضله ی آن بسیار زیاد است. فاصله ی سیاره ی ایکس با خورشید، 200 برابر بیشتر از فاصله ی زمین تا خورشید برآورد شده است، به همین دلیل بسیار کم نور و محو دیده خواهد شد.
سیاره ی ایکس و شش سایره ی کوتوله می توانند متقابلا وجود یکدیگر را ثابت کنند. همانطور که مسیر گردش شش سیاره ی کوتوله می تواند دلیلی برای اثبات وجود سیاره ی ایکس باشد، وجود این سیاره هم می تواند دلیل مسیر گردشی بی ثبات شش سیاره ی کوتوله باشد. در نهایت باید گفت که دانشمندان اطلاعات زیادی از فضاهای دورتر از منظومه ی شمسی در اختیار ندارند.
براون با همکاری کنستانتین بتیگن، فیزیکدان نجوم دانشگاه صنعتی کالیفرنیا، تلاش می کنند که این محدودیت ها را تا حد امکان کاهش دهند. آنها با ایجاد یک نقشه ی منبع باز، که در ژورنال نجوم منتشر شد، تلاش کرده اند که مکان سیاره ی ایکس را حدس بزنند.
این دو ستاره شناس برای این منظور، به تلسکوپ سوبارو که در قله ی موناکی در هاوایی قرار دارد، دسترسی دارند. آنها حدس می زنند که ممکن است وجود یک سیاره ی کوتوله ی دیگر با همین الگوی گردشی، می تواند دلیلی برای وجود این سیاره و کشف ویژگی های عجیب آن باشد. بنا به گفته ی Popular Science، برآورد می شود که براون و کنستانتین بتیگن برای یافتن سیاره ی ایکس 5 الی 15 سال زمان صرف خواهند کرد.
.
با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.
.
منبع: techinsider
