بامطالعه اخیر محققان دانشگاه کالیفرنیا در سان‌فرانسیسکو (UCSF) ممکن است، درمان آسیب های نخاعی یک گام دیگر به واقعیت نزدیک‌تر شود. این محققان نورون‌های انسان را به موشی با آسیب‌های نخاعی پیوند زدند، و متوجه شدند، باگذشت زمان اتصال‌های جدیدی در ستون فقرات این موش ایجاد می‌شود، دردهای مزمن کاهش یافته و موش قادر به بدست آوردن توانایی کنترل مثانه می‌شود.
ممکن است مشکلات درزمینهٔ راه رفتن از مشخص‌ترین علائم آسیب نخاعی باشد، اما بر اساس مطالعه‌ای که در سال 2004 انجام‌شده، کنترل مثانه به‌عنوان اولویت اول درمان در تقریباً 20 درصد افراد مبتلابه پاراپلژی (فلج اندام‌های تحتانی یا ضعف شدید عضلات در اندام‌های تحتانی) و 10 درصد افراد مبتلابه کوادری پلژی (فلج کامل اندام) بوده است. مانند درد مزمن، از دست دادن کنترل مثانه از علائم التهاب پس از وارد شدن آسیب نخاعی است. درنتیجه این آسیب مدارهای مهاری نخاعی که از انتقال‌دهنده‌های عصبی، گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) استفاده می‌کنند، آسیب می‌بینند. هنگامی‌که گاما آمینوبوتیریک اسید در بدن کاهش یابد، توانایی ستون فقرات در مهار درد و کنترل مثانه هم کاهش می‌یابد.
محققان تیم دانشگاه کالیفرنیا در نظر داشتند، با ایمپلنت سلول‌های انسان به موش که قادر به تولید گاما آمینوبوتیریک اسید در موش‌های مبتلابه آسیب‌های نخاعی است، بررسی کنند، آیا این می‌تواند منجر به درمان آسیب های نخاعی شده و مسیر مدارهای آسیب‌دیده را تغییر دهد و همچنین به بهبود کنترل مثانه و درد نیز کمک کند؟ محققان برای این کار سلول تولیدکننده گاما آمینوبوتیریک اسید انسان نابالغ را به موش‌هایی که دو هفته از آسیب‌دیدگی ستون فقرات آن‌ها در ناحیه توراسیک (نخاع قفسه سینه) می‌گذشت، تزریق کردند.
محققان پس از گذشت شش ماه، با بررسی نمونه آزمایشی (موش) دریافتند، سلول‌ها به سمت ناحیه آسیب‌دیده مهاجرت کرده‌اند، به نورون‌های مهاری تحول پیداکرده‌اند و اتصال‌های جدیدی با ستون فقرات ایجاد کردند. چیزی که موجب بازگرداندن برخی از عملکردهای عادی ناحیه آسیب دیده شد. این موش نسبت به موش دیگری که این درمان را دریافت نکرده بود، دارای علائم درد نوروپاتیک کمتر و کنترل مثانه بسیار بهتری بود.
آرنلود کریگشتاین، نویسنده ارشد این مطالعه ابراز داشت: «این (مطالعه) دلیل مهمی برای اثبات استفاده از سلول درمانی برای ترمیم بافت‌های عصبی آسیب‌دیده بود. این ما را یک‌قدم به استفاده از چنین پیوندهایی برای درمان آسیب های نخاعی و افراد مبتلابه آسیب‌های ستون فقرات نزدیک‌تر کرده است.»
درحالی‌که این آزمایش گام مهمی به‌سوی درمان انسان بود، اما محققان تأکید داشتند، هنوز هم باید مطالعات بیشتری برای انجام آزمایش‌های کلینیکی بر روی انسان و درنهایت درمان افرادی با چنین آسیب‌هایی صورت گیرد.
نتایج این مطالعه در نشریه ” Cell Stem Cell” به چاپ رسیده است.
.
منبع: newatlas
