صبح روز دوشنبه، تعدادی از متخصصان هوا فضا و جنگ های فضایی ایمیلی حاوی یک فایل PDF دریافت کردند که ظاهراً در مورد برنامه های هوا فضایی آینده روسیه بود؛ اما واقعیت چیزی دیگری بود، این ایمیل حاوی تروجانی به نام ” Komplex” بود.
تروجان کومپلکس به وسیله دستور از راه دور و کنترل سرور به کامپیوتر کاربر متصل می شود. اگر چه هیچ چیز مخربی در رابطه با این تروجان گزارش نشده؛ اما به نظر می رسد، سازنده کومپلکس گروه جاسوسی سایبری بدنامی بنام Sofacy Group باشد.
Sofacy Group، صنعت هوافضا که آسیب پذیری آن در عصر اطلاعات در حال افزایش است را هدف قرار داده. برای رسیدگی به این موضوع، صبح روز جمعه، هیئتی از کارشناسان امنیتی در کنگره بین المللی فضانوردی، مکزیک، در مورد آسیب پذیری سایبری بخش هوا فضا و همچنین نحوه محافظت از آن در برابر هک به بحث پرداختند.
اگر بر فضا تسلط داشته باشید، کارایی بیشتری در میدان جنگ خواهید داشت
دگنیت پایکوفسکی، محققی سیاست فضایی، در این مورد ابراز داشت: “فضا و فضای مجازی به تدریج به میدان های جنگ بدل می شوند، چیزی که معادلی برای زمین، دریا و هوا خواهد بود. بحث بر سر میدان های جدید جنگ در عصر جدید اطلاعات است. اگر بر فضا تسلط داشته باشید، می توانید کارایی بیشتری در میدان جنگ و خارج از آن داشته باشید.”
زمان زیادی لازم نبود تا ارتش ایالات متحده آمریکا پی به ارزش تکنولوژی فضایی در میدان جنگ ببرد. آمریکا در سال 1985، فرماندهی فضا نیروی هوایی (USSPACECOM) را تشکیل داد، تا از اهرم فضایی بیرونی برای عملیات های نظامی بهره ببرد. اخیرا ارتش آمریکا، امکان آزمودن بخش فضایی خود را در طول جنگ اول خلیج فارس به دست آورد.
در سال 1991، ائتلافی به رهبری آمریکا در پاسخ به حمله عراق به کویت، این کشور را بمباران کردند. در این جنگ، ارتش آمریکا به شدت به سیستم های فضایی (به ویژه GPS) برای هدایت سلاح های هوشمند و هدف قرار دادن اهداف مورد نظر متکی بود. به این ترتیب حمله به عراق، تبدیل به میدانی برای آزمایش و اثبات امکان استفاده نظامی از تکنولوژی های فضایی شد. ارتش آمریکا پس از آن هم، همچنان به موفقیت خود در استفاده از این تکنولوژی در دهه 1990 و در کشورهایی مانند افغانستان و بالکان ادامه داد.
امروز، استفاده از تکنولوژی فضایی برای اهداف نظامی گسترده تر شده است، این تکنولوژی برای هدایت موشک های شکارچی، هماهنگی حملات هواپیماهای بدون سرنشین و همچنین به افسران امکان نظارت از راه دور منطقه ای را از ده ها مایل دورتر می دهد. برای اینکه بدانید، ارتش آمریکا تا چه حدی به تکنولوژی فضایی متکی است، کافی است بدانید، ارتش ایالات متحده در حدود 250 هزار سیستم وابسته به GPS دارد.
هر کشوری که بر مدار زمین سلطه داشته باشد، در میدان های جنگ زمینی هم همیشه مسلط است
تنها تفاوت این است که ایالات متحده، دیگر تنها کشوری نیست که از تکنولوژی فضا برای اعمال نفوذ نظامی بهره می برد. دیگر کشورها هم از ارزش های استراتژیک سیستم های فضایی به خوبی آگاهند. این تهدیدی برای سلطه ایالات متحده در فضا، به بحث “جنگ قریب الوقوع فضایی بین ابرقدرت های جهان” دامن زده است. این طور تصور می شود که هر کشوری که بر مدار زمین سلطه داشته باشد، در میدان های جنگ زمینی هم همیشه سلطه خواهد داشت. بنا به گفته های پایکوفسکی، شکل این جنگ فضایی به هیچ وجه شبیه انفجار ماهواره ای که رونالد ریگان تصور کرده (اشاره به برنامه معروف ” جنگ ستارگان” پریزیدنت ریگان در طول جنگ سرد) نخواهد بود. در عوض، جنگ فضایی آینده در فضای مجازی رخ خواهد داد که از تکنولوژی فضایی متصل به اینترنت بهره خواهد برد. دلیل آن ساده است، به گفته پایکوفسکی، جنگ جنبشی ( استفاده از موشک های ضد ماهواره ای برای منهدم کردن اهداف در مدار) بقایا و زباله های زیادی ایجاد می کند که می تواند، فضا را برای همه غیر قابل استفاده کند.
پایکوفسکی می گوید: ” عدم استفاده از حملات جنبشی موضوع مورد بحث در پایداری و ایمنی محیط فضا است. حملات سایبری به احتمال زیاد، بیشتر و بیشتر بر علیه سیستم های فضایی مورد استفاده قرار می گیرند.”
گذشته از جنبه نمادین حمله به فضای مجازی یک کشور، مزیت این جنگ است که بدون رو در رو شدن با دشمن انجام می شود. مسئله این است که به دلیل اینکه تکنولوژی های فضایی اساسا کاربردی دوگانه دارند (به این معنی که می توانند همزمان بر علیه نظامیان و غیر نظامیان مورد استفاده قرار گیرند) حمله به دارایی ها و تجهیزات فضایی یک کشور ممکن است در نهایت منجر به منهدم کردن ماهواره های غیر نظامی آن کشور شود.
سیستم های فضایی نماد قدرت ملی هستند
این تهدید برای تکنولوژی فضایی غیر نظامی، به همراه موارد دیگری که تجهیزات و دارایی های فضایی به خطر می افتند (مانند زمانی که یک فضانورد به طور تصادفی ویروسی را بر روی درایو USB به ایستگاه فضایی بین المللی ببرد)، این باعث می شود، سازمان های فضایی شروع به تجهیز بخش امنیت سایبری خود برای مقابله با رشد فضای هک سیاسی و یا نظامی کنند.
یکی از نمونه ها، آژانس فضایی اروپا است که از طیف وسیعی از سیستم های امنیت سایبری در ریدو، روستای کوچکی در لوکزامبورگ، بهره می برد. در این مکان آژانس فضایی اروپا به کارکنان نحوه شناسایی و مقابله با حملات سایبری را در محیطی شبیه سازی شده و واقع گرایانه را آموزش می دهد. این برنامه قرار است از ماه فوریه آغاز شود، همچنین جلسات آزمایشی آن هم اواخر ماه جاری آغاز می شود.
پایکوفسکی می گوید:”سیستم های فضایی نماد قدرت ملی هستند و این باعث می شود، به اهدافی جذاب تبدیل شوند. انتظار می رود، در تقاطع بین سایبری و فضایی، فعالیت های مخربی را شاهد باشیم. “
.
منبع: motherboard
