ناسا می خواهد به استیون هاوکینگ، کیهان شناس و فیزیکدان شهیر و همچنین سرمایه گذار و کارآفرین روسی، یوری میلنر کمک کند فضاپیمای کوچکی را به آلفا قنطورس ارسال کنند. آلفا قنطورس (Alpha Centauri) نزدیکترین سیستم دو ستاره ای به زمین است. این پروژه Starshot نام دارد.
پروژه استار شات، پیشنهادی شامل استفاده از یک “نانو فضاپیما“ به نام StarChip است که می‌تواند بین دو انگشت جا گیرد و به یک بادبان متصل می شود. آرایه ای از لیزرها در زمین که به طور مستقیم از یک لیزر قدرتمند ۱۰۰ گیگاواتی در این بادبان استفاده می کنند، شتاب آن را به ۲۰ درصد سرعت نور در عرض چند دقیقه خواهند رساند.
فضاپیماهای معمول نیازمند ۳۰ هزار سال زمان هستند تا مسافت ۴٫۳۷ سال نوری (۲۵ تریلیون مایل) به ستاره دوتایی آلفا قنطورس را طی کنند؛ ولی این نانو فضاپیما می تواند این سفر را در عرض ۲۰ سال به اتمام برساند و داده ها و تصاویری را به زمین ارسال نماید.
برای سرعت بخشیدن از تراشه های لیزری در این فضا استفاده شده که سرعت فضاپیما را به 134 هزار مایل در ساعت، هزار برابر سریع تر فضاپیماهای معمولی می رساند. به اینت ترتیب فضاپیما حتی امکان حمل بار اضافی را هم خواهد داشت. ناسا همچنین معتقد است، یکی دیگر از گزینه های پیش روی، تغییر مسیر تراشه به سمت آلفا قنطورس است تا از تابش اشعه جلوگیری کند، در این حالت بازهم زمان سفر فضاپیما، کمتر می شود.
ناسا و محققان موسسه پیشرفته علم و صنعت کره (KAIST) فکر می کنند، بهترین گزینه ممکن بهره بردن از ترانزیستور خود ترمیم گر است. این تیم، به همین منظور ترانزیستور نانویی را در آزمایش مورد بررسی قرار دادند تا میزان مقاومت آن در برابر تشعشات را اندازه گیری کنند.
از این تراشه ها می توان برای هر دوی حافظه فلش و منطق ترانزیستورها بهره برد. محققان موسسه پیشرفته علم و صنعت کره می گویند، این تراشه ها برای پروژه ایده آل خواهند بود. چرا که این تراشه ها تنها 20 نانومتر اندازه دارند، سبک هستند و نسبتا در مقابل پرتوهای کیهانی غیرقابل نفوذ هستند. البته برای اثبات این تراشه ها باید آزمایش های بیشتری انجام پذیرد؛ اما آن طور که به نظر می رسد، پروژه در مسیر درستی قرار دارد.
در این پروژه بلند پروازانه به جز یوری میلنر و پروفسور استیون هاوکینگ، مجموعه‌ای از دانشمندان و متخصصان حضور دارند. این پروژه ۱۰۰ میلیون دلاری به دنبال اثبات مفهوم پیشنهادی برای سفر بین ستاره ای با استفاده از ماهواره‌ای کوچک با بادبان های لیزری بزرگ است. پرفسور هاوکینگ در کنفرانس خبری مربوط به معرفی این پروژه، گفته بود: “امروز، ما این جهش عظیم را متعهد شده‌ایم، چرا که ما انسانیم و سرشتمان پرواز است.”
این پروژه به جز میلنر و پرفسور هاوکینگ دارای حامیان مشهور دیگری هم هست، از جمله مارک زاکربرگ و ان درایان نویسنده و همسر کارل سیگن، اخترشناس و اخترشیمی دان مشهوری که در سال ۱۹۷۶، پیشنهاد بادبان های خورشیدی را مطرح کرده بود.
.
منبع: engadget
