نزدیک به هشت سال قبل، اولین کاوشگر قمری هند چاندرایان 1 ارتباط خود را ازدستداده بود. تا مدتها تصور میشد، این کاوشگر بهکلی ازدسترفته است؛ اما ناسا اعلام کرد، موفق به کشف کاوشگر چاندرایان شده است.
دانشمندان تقریبا تا مدتها هیچ سرنخی از کاوشگر چاندرایان در دست نداشتند؛ اما ناسا درنهایت موفق به پیدا کردن این کاوشگر کوچک شد. آژانس فضایی میگوید، این کاوشگر در فاصله 200 کیلومتری سطح ماه هنوز در حال گردش به دور آن است. ناسا برای یافتن چاندرایان، از یک رادار قدرتمند بهره برده است؛ آنها از آنتن شبکه اعماق فضا 230 فوتی مرکز شبکه فضای دوردست گلداستون در کالیفرنیا برای تابش امواج ماکروویو به ماه بهره بردند.
امواج ماکروویو قادر به تشخیص هر شیء که در مسیرشان قرارگرفتهاند، است. حال، دانشمندان با استفاده از این امواج قادر به دریافت سیگنالهایی از کاوشگر چاندرایان 1 شدند.
ناسا در بیانیهای رسمی گفت:”بهره بردن از آنتن بزرگ در گلدستون، آرسیبو و گرین بنک نشان داد، این رادارها حتی قادر به شناسایی و ردیابی کاوشگرهای کوچک در مدار ماه هستند. رادارهای زمینی احتمالا میتوانند نقش مهمی در مأموریتهای انسانی و روباتیک آینده به ماه ایفا کنند. این رادارها میتوانند بهعنوان یک ابزار جهت ارزیابی خطر برخورد و همچنین بهعنوان مکانیسمهای ایمنی ناوبری و ارتباطات فضاپیماها مورداستفاده قرار گیرند.”
کاوشگر چاندرایان-۱ اولین کاوشگر هند است که در تاریخ ۲۲ اکتبر ۲۰۰۸ از ایستگاه فضایی ساتیش داوان به فضا پرتاب شد. کاوشگر چاندرایان8 نوامبر با موفقیت در مدار ماه قرار گرفت. در 14 نوامبر سال 2008، کاوشگر برخوردی ماه از مدارگرد چاندرایان جدا شد و به روش کنترلشدهای در قطب جنوب ماه فرود آمد تا هند به چهارمین کشوری تبدیل شود که به ماه میرسد. این کاوشگر در نزدیکی دهانه شکلتون به سطح ماه رسید تا اکتشافات خود را برای کشف آب- یخ در ماه را آغاز کند.
پس از تقریبا یک سال، کاوشگر چاندرایان-۱ با مشکلات فنی ازجمله خرابی سنسورها و محافظ حرارتی خود مواجه شد. در 28 اوت 2009، ارسال سیگنالهای رادیویی این کاوشگر متوقف شد. چاندرایان به مدت 312 روز در مدار ماه به فعالیت پرداخت و باوجود ناتمام ماندن مأموریت کاوشگر چاندرایان، سازمان تحقیقات فضایی هند اعلام کرد، چاندرایان به 95 درصد از اهداف موردنظر دستیافته است.
.
منبع: wfla