یخ‌های قطب‌های شمال و جنوب سیاره ما، باوجود انبساط و انقباض‌های فصلی، همیشه وجود داشته‌اند. یخ‌های قطبی، از زمانی که انسان‌ها پای به سیاره خاکی گذاشته‌اند، بخش جدانشدنی از کره زمین بوده‌اند و اولین چیزهایی هستند که از فضا قابل‌مشاهده‌اند.
اما حداقل، در طول زندگی‌مان، شاهد ذوب یکی از بادوام‌ترین یخ‌های قطبی خواهیم بود. اولین تابستان بدون یخ قطب شمال، خیلی دور نیست.
کلاهک یخی قطب شمال، زمستان سال جاری، یک گام دیگر به ناپدید شدن نزدیک شد. برای سومین فصل سرد پیاپی است که حداکثر میزان کلاهک یخی منطقه شمالگان قطب شمال به رکورد پایین خود می‌رسد.
بر اساس گزارش مرکز داده‌های برف و یخ ملی (NSIDC)) حداکثر میزان یخ سالانه شمالگان، سال 2017، 7 مارس بود که به 8.9 میلیون کیلومترمربع رسیده بود. این میزان 8 درصد (758 هزار کیلومترمربع) نسبت به میانگین یخ سال‌های 1981 تا 2010 کاهش‌یافته است.
حداکثر میزان یخ سالانه 2017 هم 59 هزار کیلومترمربع نسبت به میزان حداکثر سالانه 2015 (رکورد قبلی برای کمترین میزان یخ) 62 هزار کیلومترمربع نسبت به سال 2016 کاهش‌یافته است.
دانشمندانی که در حال مطالعه شمالگان هستند، می‌گویند، کلاهک یخی شمالگان در حال طی روند واضحی است. هر تابستان، یخ‌ها به میزان بیشتری نسبت به قبل ذوب می‌شوند و هر زمستان یخ کمتری نسبت به قبل تشکیل می‌شود. حال تابستان دیگری از راه رسیده و یخ‌های قطبی به میزانی بیشتر از همیشه در حال ذوب شدن هستند.
خوشبختانه یخ‌های قطب شمال، موجب بالا رفتن سطح دریا نمی‌شوند. صفحات یخی شمالگان هم‌اکنون در آب شناور هستند و هنگامی‌که ذوب شوند، حجم اقیانوس تغییری نخواهد کرد. اما از بین رفتن یخ‌های قطب شمال اثرات منفی دیگری بر کل کره زمین (فراتر از دست دادن یک اکوسیستم بزرگ) خواهد گذاشت.
بزرگ‌ترین خطر، از بین رفتن تنظیم‌کننده درجه حرارت جهانی است. یخ‌های قطب شمال، بازتابنده بزرگ سیاره محسوب می‌شوند و نور خورشید را به فضا بازمی‌گرداند. این عمل منجر به کنترل گرما و اعتدال دمای جهانی می‌شود. بدون این تأثیر، کل آب‌وهوای زمین به‌کلی دگرگون می‌شود.
.
منبع: businessinsider
