حدود 15 سال از آغاز به کار ایستگاه فضایی بین المللی می گذرد، اما قرار گرفتن فضانوردان در مدار پایین زمین کم کم به نقطه پایانی خود نزدیک می شود. در حالی که ناسا طرحی برای رسیدن به مریخ دارد، آژانس فضایی اروپا و چین مکان نزدیک تری به سیاره ما را هدف قرار داده اند. سازمان های فضایی چین و اروپا هر دو، هفته جاری تایید کردند که مذاکراتی را با هدف آغاز تلاش های مشترک برای ساخت پایگاهی دائمی در ماه انجام داده اند.
انجام این مذاکرات در ابتدا توسط تیان یولوانگ، دبیر کل آژانس فضایی چین از طریق رسانه های دولتی چین تایید شد. سپس پال هویتسندال، سخنگوی آژانس فضایی اروپا در گفتگو با بلومبرگ، گفته های یولوانگ را تایید کرد.
هویتسندال در این گفتگو بر اهمیت همکاری بین این دو سازمان و همچنین شرکت ها و سازمان های فضای دیگر برای امکان پذیر کردن سفر به فضا و استعمار آن تاکید کرد.
او به بلومبرگ گفت: “فضا از زمان رقابت فضایی دهه 1960 (بین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده آمریکا) تغییر کرده است. می دانیم برای اکتشافاتی فضای صلح آمیز، نیاز به همکاری های بین المللی است.”
همکاری این دو با ماموریت کاوشگر چانگه 5 آغاز خواهد شد، اولین ماموریت نمونه بردار بدون سرنشین ماه که قرار است، اواخر سال جاری به ماه فرستاده شود. پس از بازگشت ماموریت از ماه، تیم مشترکی از آژانس فضایی اروپا و چین نمونه های بازگردانده شده از ماه را آنالیز خواهند کرد. این گامی کوچک اما مهم برای آغاز همکاری های مشترک این دو سازمان فضایی خواهد بود. آژانس فضایی اروپا همچنین می خواهد، یک فضانورد را به ایستگاه فضایی چینی بفرست.
هنوز اطلاعات بیشتری از جزئیات طراحی پایگاه ماه و زمان بندی آن منتشر نشده است، اما گمانه زنی در مورد آن چندان دشوار نیست. هر دوی این سازمان های فضایی پیش از این بارها از ساخت چنین پایگاه فضایی صحبت کرده بودند.
مدیر ارشد جدید آژانس فضایی اروپا، یوهان دیتریچ ورنر، پیش از این در مصاحبه ای گفته بود: “مریخ مکانی خوب ( نه خیلی خوب برای ما) محسوب می شود، اما از نظر من کمی دور است. بنابراین بعد از ایستگاه بین المللی فضایی گزینه دیگری-دهکده ماه- را روی میز می گذاریم.”
«دهکده ماه» طرح پیشنهادی ورنر، در قسمت تاریک ماه قرار می گیرد و تلسکوپ عظیمی را در خود جای می دهد که می تواند در برابر اشعه جذب شده از جو زمین مصون بماند و در نتیجه امکان مشاهده عمیقی از کیهان را فراهم کند. یک تلسکوپ فضایی هم در نقطه لاگرانژی L2 قرار می گیرد، در این نقطه نیرو گرانشی از زمین و خورشید به توازنی می رسد که بتوان یک تلسکوپ را در موقعیتی ثابت قرار داد. این ماهواره امکان ارتباط مستقیم از زمین به قسمت سایه دار ماه را فراهم می کند.
در حال حاضر، ایستگاه فضایی بین المللی رکورد طولانی ترین اقامت ماهواره را ثبت کرده است. اما صحبت هایی از جایگزینی آن می‌شود. تامین بودجه بعد از سال 2020 هنوز توسط شرکای پروژه (از جمله آژانس فضایی اروپا) تائید نشده است. در عین حال دیگرانی از جمله روسیه با حفظ ایستگاه فضایی بین المللی تا سال 2024 موافق هستند.
همکاری های بین المللی بخش مهمی از چشم انداز آینده آژانس فضایی اروپا است و قطعا پروژه ای مانند دهکده ماه فراتر از توان آژانس فضایی اروپا خواهد بود که نیاز به همکارهایی بین المللی حتی بیش از مدل کنونی ایستگاه فضایی بین المللی دارد.
ورنر گفت: “روسیه، ژاپن، کانادا، آمریکا و اروپا را در ایستگاه فضایی بین المللی داریم. اما برخی از کشورها که فعالیت های فضایی دارند، در این بین نیستند. خوشحال می شوم این کشورها را هم در پروژه دهکده ماه داشته باشیم.”
با توجه به روابط تیره برخی از این شرکا-خصوصا بعد از بحران اوکراین و روسیه- به نظر می رسد، این‌گونه همکاری های بین المللی با دشواری هایی همراه باشد. ورنر می گوید، همکاری مداوم به وسیله کپسول فضایی سایوز، ثابت می کند روابط بین المللی در فضا فراتر از مسائل زمینی است. وی گفت: ” باور دارم که این پروژه آینده سیاره ماست، همکاری ما باید به طور کلی فراتر از مرزها، فضا و علم باشد.”
.
منبع: inverse
