اگر از کابوس سیاه چاله، مرگ در فضای تهی وحشت دارید، کمربندهایتان را محکم ببندید، چرا که قرار است، کابوس تان را در فرمت صوتی تجربه کنید!
فضاپیمای کاسینی ناسا به تازگی اولین صداهای ضبط شده از میان فضای داخلی حلقه های زحل را به زمین ارسال کرده است. در حالی که این صداها به وهم انگیزی اصوات مرموز اطراف غول گازی مشتری نیستند، اما باید به یاد داشته باشیم، این صداها دقیقا همان صدای فضای تقریبا خالی هستند. این فایل های صوتی امروز کمی پیش از دومین شیرجه کاسینی به میان حلقه های زحل به زمین مخابره شده اند.
کاسینی در زمان شیرجه اول خود که روز 26 آوریل (6 اردیبهشت) انجام داد، این صداها را ضبط کرد. نه تنها این اولین باری است که قادر به شنیدن صداهای این بخش منحصر به فرد از فضا هستیم، بلکه این اولین باری است که فضاپیمای کاسینی به میان حلقه های زحل شیرجه زده است.
روز چهارشنبه ۲۶ آوریل، کاوشگر کاسینی با سرعت ۱۱۰ هزار کیلومتر در ساعت در شکافی بین جو زحل و حلقه های آن قرار گرفت، جایی که گرد و غبارهای کیهانی پتانسیل تخریب کاوشگر را داشتند. چرا که اگر حتی یکی از این ذرات در این سرعت به کاوشگر برخورد کنند، می تواند یکی از ابزارهای علمی را خراب کند و یا اگر برخورد در محل اشتباهی باشد، کاوشگر را از کار بیاندازند.
کاسینی سپس نزدیک به جو زحل باقی ماند و اطلاعاتی از حلقه و زحل جمع آوری کرد و از آنتن خود به عنوان سپری برای محافظت از ابزارهای علمی بهره برد.
اکنون دانشمندان می گویند، از شدت خالی بودن این فضا شگفت زده شده اند. ارل مایز، مدیر پروژه کاسینی در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در پاسادنا، کالیفرنیا گفت: “این ناحیه بین حلقه ها و سیاره زحل، ظاهرا فضای خالی بزرگی است.”
ناسا در بیانیه ای توضیح داد: “زمانی که فضاپیمای کاسینی از میان حلقه های زحل عبور می کرد، تجهیزات امواج رادیویی و پلاسمایی (RPWS) فضاپیما صدها ذره حلقه را شناسایی کرده، اما با رسیدن به حلقه ها همه چیز به شکل عجیبی در سکوت فرو رفته است. تجهیزات امواج رادیویی و پلاسمایی کاسینی در زمان عبور از بخش بیرونی حلقه ها در هر ثانیه صدها ذره حلقه های زحل را شناسایی کرده بودند، اما با رسیدن به فضای میان حلقه ها، تنها قادر به شناسایی چند ذره بودند.”
برای روشن شدن موضوع باید بگوییم، این امواج صوتی مانند صداهای معمولی ضبط نشده اند، چرا که این چیزی نیست که در صورت شناوری در این بخش از منظومه شمسی؛ قادر به شنیدن آن باشیم. در عوض این چیزی است که تجهیزات امواج رادیویی و پلاسمایی کاسینی شناسایی و سپس به صدا تبدیل کرده است.
در نتیجه چیزی که می توانیم بشنویم، صدای ترق تروق ذرات گرد و غبار است که به آنتن تجهیزات برخورد می کنند و با صدای سوت مانند و جیر جیری که معمولا ذره باردار فضا ایجاد می کنند، متفاوت است.
در ادامه بیانیه ناسا می خوانیم: “تیم تجهیزات امواج رادیویی و پلاسمایی کاسینی انتظار داشت، با عبور فضاپیما از حلقه های داخلی زحل، صداهای ترق تروقی بیشتری بشنود، اما به جای آن در کمال تعجب، در مانور 26 آوریل صدای سوت مانند و جیر جیر به وضوح به گوش به می رسید.”
دانشمندان می گویند، به جای شنیدن صدای مورد انتظار برخورد ذرات، آنها قادر به شناسایی ذرات کمی بوده اند و ذراتی هم که شناسایی کرده اند، کمی بزرگ تر از ذرات دود بوده اند.
ویلیام کرت، مدیر تیم تجهیزات امواج رادیویی و پلاسمایی کاسینی از دانشگاه یوتا، گفت: “چیزی که انتظارش را داشتیم را نشنیدیم. داده های اولین شیرجه را چندین بار گوش داده ام. احتمالا می توانم تعداد ذرات گرد و غبار را هم شمارش کنم.”
این اولین باری نیست که صداهای این بخش از منظومه شمسی را می شنویم. در سال 2016، فضاپیمای جونو با نزدیک شدن به غول گازی مشتری، صداهای وهم انگیزی را ضبط کرده بود.
خبر خوب این است که حتی اگر ماموریت پایان بزرگ کاسینی موفق به حل معمای حلقه های زحل شود، بازهم ما شاهد، 20 شیرجه دیگر کاسینی طی هفته های آینده خواهیم بود.
کاسینی هم اکنون در حال انجام ماموریت نهایی خود، پایان بزرگ (Grand Finale) است. ماموریت کاسینی پس از دو دهه حضور در فضا، روز ۱۵ سپتامبر سال ۲۰۱۷، با شیرجه مرگ بار در جو سیاره زحل به پایان خواهد رسید.
در حالی که کاسینی از لحاظ فنی قابلیت رصد سیاره زحل را تا چندین سال آینده خواهد داشت، ولی با توجه به کمبود سوخت کاوشگر، ناچارا ماموریت آن هم به پایان خواهد رسید. در واقع، اگر سوخت کاسینی به پایان برسد، دانشمندان دیگر قادر به کنترل مدار آن نخواهند بود و خطر برخورد آن به یکی از دو قمر زحل که دارای پتانسیل زندگی هستند، بسیار بالا خواهد بود.
به این ترتیب، به منظور جلوگیری از نشت هر گونه آلودگی میکروب های زمینی که کاسینی با خود حمل می کند، ناسا تصمیم دارد، به این روش فوق العاده دراماتیک با کاسینی خداحافظی کند.
کاسینی در نهایت، پس از ۲۲ گردش مداری بین سیاره و حلقه های آن، بر فراز ابرهای زحل سقوط می کند. این کاوشگر از هم می پاشد، ذوب و تبخیر شده و تبدیل به بخشی از خود سیاره می شود.
ماموریت کاسینی پروژه ای مشترک بین ناسا، آژانس فضایی اروپا (اسا) و آژانس فضایی ایتالیا است. آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، بخشی از موسسه تکنولوژی کالیفرنیا در پاسادنا، بخش علمی ماموریت را مدیریت می کند. مدارگرد کاسینی و دو دوربین پردازنده آن در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا طراحی، توسعه و مونتاژ شده اند. همچنین مرکز عملیات تصویر برداری این ماموریت در موسسه علوم فضایی بولدر، کلرادو قرار دارد. فضاپیمای کاسینی در سال ۱۹۹۷ به فضا فرستاده شد و در سال ۲۰۰۴ در مدار سیاره زحل قرار گرفت.
می توانید صدای فضای تقریبا خالی میان حلقه های زحل را از اینجا بشنوید.
.
منبع: sciencealert
